Bunu ben de soruyorum kendime, bilmiyorum olmuyor. Evlilikten korkuyorum sanırım çok devam etmeden ayrılıyorum, talip de pek yok zaten artıkNeden birini bulup hayatınız kurmuyorsunuz?
Neden birini bulup hayatınız kurmuyorsunuz?
İyi bir ablasınız,ama onların annesi değilsiniz.Hayatınızı onlar için feda etmenin mantığı ne?Siz annelik anneniz ablalık mı yapıyor??? Peki bu nereye kadar devam edecek???? Tüm yükü sırtlanmak yerine annenize biraz sorumluluk verseydiniz o da annelik yapmayı öğrenseydi size annelik yapmamış yapamamış fırsat verseniz belki kardeşlerinize yapacaktı.Kadının olumsuz tarafını beslemiş durmuşsunuz....Kardeşlerime anne gibi olmaktan çok yoruldum ama bu o kadar takdir edilerek normalim haline getirildi ki yapmadığım zaman kendimi çok kötü bir insanmışım gibi hissediyorum artık. Mesela annemiz pek sevgi dolu değil sevgisini hiç gösteremez ve ben çok zorlandım büyürken, kardeşlerim ile aramızda çok yaş var biri 8 diğeri 19 yaş küçük. Onlar da benim kadar zorlanmasın acı çekmesin diye onlara gereğinden fazla sevgi gösteriyorum, paraları yoksa harçlık veriyorum yeme içme gezme her şeyde destek oluyorum dertlerini can kulağıyla dinleyip elimden geleni yapıyorum iyi hissetmeleri için. Şimdilerde o kadar yapmasam da hala görevimmiş ve ben bu görevden kaçıyormuşum gibi geliyor. Artık bu kalıptan çıkmaya çalışıyorum ama bunu yaparken çok kötü hissediyorum. Sanki “o eskisi gibi değil artık iyi bir insan değil” diyeceklermiş ve beni dışlayacaklarmış gibi.
İlk kız çocuğu olmak zor. Bu kötü hisse rağmen devam etmeye çalışıyorum ama bugün erkek kardeşimleydim ve ona fazla fedakar olmamaya çalışırken stresten hasta oldum şu an evde ateşlendim yatıyorum. Terapiye de gidiyorum bu arada.
Sizin aranızda da geçmişte bu durumda olup kendini kurtarabilen var mı? Bu aşamaları geçen ve rahatlayan var mı?
40 yaşında bekarım ve aileme yakın oturuyorum onlardan kopamıyorum sanki o kadar kendimi şartlamışım ki yanlarında olup destek olmaya. Bilinçaltımı bilemiyorum ama bu durumun hayatımı bloke ettiğini düşünüyorum. Tavsiyelerinize açığım umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
Kalabalık ailede doğdum ve annem evin hizmetçisi gibiydi bana zaman ayırmıyordu ve kardeşlerim olduğunda da hep beni görevlendirdiler annemle babam, dediklerini yaptığımda ise sevgi verdiler. Nasıl direnebilirdim kiİyi bir ablasınız,ama onların annesi değilsiniz.Hayatınızı onlar için feda etmenin mantığı ne?Siz annelik anneniz ablalık mı yapıyor??? Peki bu nereye kadar devam edecek???? Tüm yükü sırtlanmak yerine annenize biraz sorumluluk verseydiniz o da annelik yapmayı öğrenseydi size annelik yapmamış yapamamış fırsat verseniz belki kardeşlerinize yapacaktı.Kadının olumsuz tarafını beslemiş durmuşsunuz....
Bunu ben de soruyorum kendime, bilmiyorum olmuyor. Evlilikten korkuyorum sanırım çok devam etmeden ayrılıyorum, talip de pek yok zaten artık
Kızkardeşim evlendi ama ben yapamadım
Ben aslında şöyle düşünüyorum, sorumluluk almaktan o kadar bunaldım ki evlilik sorumluluğunu gözüm yemiyor.
Hayatta, sonrasını en çok sarpa sardıran çözüm önerisi
Farkındayım söylemesi kolay inanın dediklerinizin hepsini biliyorum. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar. Lütfen damdan düşenler yazsın.Evlilik kardeşlerinizle uğraşmaktan daha zor değil. Ayrıca korkmanıza gerek yok. Evlilik iyi gitmedimi en fazla boşanırsınız olur biter. Bak bugün hasta olup yatağa düşmüşsünüz buna değer mi ? Tâbi ki hayır.
Hadi o zaman küçüktünüz,Sevginin dilenince verilen bir şey olmadığını kardeşlerinize olan saf sevginizden anlamalıydınız yoksa onlarda siz fedakârlık yaptıkça mı sevgi verdiler ???Kalabalık ailede doğdum ve annem evin hizmetçisi gibiydi bana zaman ayırmıyordu ve kardeşlerim olduğunda da hep beni görevlendirdiler annemle babam, dediklerini yaptığımda ise sevgi verdiler. Nasıl direnebilirdim ki
Farkındayım söylemesi kolay inanın dediklerinizin hepsini biliyorum. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar. Lütfen damdan düşenler yazsın.
Örneğin , ben de böyleydim kendime odaklanmak için şöyle şeyler yaptım, onlara yetemiyormuş gibi onları terk ediyormuş gibi düşünmemek için kendime şöyle telkinlerde bulundum gibi şeyler mesela…Ne yazmamı istiyorsunuz mesela? Kardeşlerinle uğraşmayın bırak desem ise yaramayacak gibi. Size yaptığım yorumları bile olumsuz yorumladınız.
Evlenebilsem zaten evlenirdim evlenmek kaçış burda problemi çözmek istiyorum önce ben
Hayır tabi ki ama bunu 40 yaşında artık idrak edersiniz.Herşeyi bırakın kendi kalbinizde doğruları fısıldamadı mı? Siz onları bir sey yaptıklarında mı sevdiniz yoksa içten gelen bir bağla mı,ne yaparlarsa yapsınlar fedakârlık yapmaktan vazgeçmeyen siz ilk tökezlemede deli gibi eleştirilince bir uyanmadınız mı???? Anneniz size nasıl davrandıysa kardeşlerinizinde aynı davranmasını öğretmişse ne olacak peki????Sevginin dilenince verilen bir şey olmadığını 7 yaşında mı anlamalıydım
Bu hikayede yanan ben olacağım ki oldum da zatenHayır tabi ki ama bunu 40 yaşında artık idrak edersiniz.Herşeyi bırakın kendi kalbinizde doğruları fısıldamadı mı? Siz onları bir sey yaptıklarında mı sevdiniz yoksa içten gelen bir bağla mı,ne yaparlarsa yapsınlar fedakârlık yapmaktan vazgeçmeyen siz ilk tökezlemede deli gibi eleştirilince bir uyanmadınız mı???? Anneniz size nasıl davrandıysa kardeşlerinizinde aynı davranmasını öğretmişse ne olacak peki????
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?