Allah bi yerden çektiriyor. Senin isin de zor valla. Kimi kocadan ceker ,kimi kv - kp , kimi de kardes. Ama kardesten cekmek de insana koyar ya ne diyim. Allah kolaylik versin.
Ben hepsinden de parça parça çekiyorum ama çek babam çek..
Hayırlısı
Çok klasik bir söz var anne olunca anlarsın diye. Benim annem de erkek kardesimle sıkıntılı kardeşim bekar annemi çok kısıtlar oraya gitme buraya gitme bununla neden konuştun vs. Babam bile karışmaz onun karıştığı gibi. Ben ailemden uzaktayım ablana söyleyeceğim seni der annem arar bana böyle yaptı der ben kardeşimi ararım ağzıma geleni sayarım kapatırım yüzüne. Akşam olup eve gittiğinde barışırlar ama Allah var kardeşim birşey demez bana bağırır çağırırım. Ertesi gün ararım annemin sesi iyi gelmiş sarılmış barışmışlar ama benim kinim geçmez çok kinciyim kardeşim arayana kadar aramam. Annemi çok seviyor çok düşkün ölür onun için ama çok kıskanç başkalarının yanında bile ezmeye çalıştığı oluyor bir nevi erkeklik taslıyor arada kötü olan ben oluyorum onlar barışıyor benim kinim geçmiyor
Aynen ben de öyleyim.
Aslında annem genel olarak bıkmış durumda ve söylüyor onlara da.
Çekiyor ama annelik hatrına çekiyor.
Ben annemden daha tahammülsüzüm..
Sonuçta kardeşsiniz, içinizden geldiği gibi davranın, barışmak geliyorsa barışın. Ama sanırım istemiyorsunuz... kinciyim demişsiniz. Ben mesela kinci değilim, ama küsme huyu olan biriyim. Gerekirse sonsuza kadar küserim. Yani kin tutmam, ama görüşmeyi bıçak gibi kesip, bir daha görüşmediğim, yani tamamen küstüğüm kişiler var. Ben yerinizde olsam aramazdım sanırım, kardeşlere barışmayın gibi tavsiye vermek istemem, kardeş bu çünkü, iyi düşünün yani ama madem bize sormuşsunuz, ben de kendimce cevaplıyorum. Ben kendi kardeşimle bile aynı evde küsüm mesela şu an, 2-3 hafta oldu, barışmak gibi bir niyetim yok. Düşünün artık. :) Kinci bir insan için barışmak zordur sanırım.
Siz bilirsiniz. Benim gibi 'babamın oğlu da olsa yamuğunu gördüğümde biter' diyenlerdenseniz aramayın. Kardeşle görüşmemek huzursuz ediyorsa adım atabilirsiniz.
Aynı evde biriyle tam 1 yıl küs kaldım. :)
Diğeriyle bir kaç ay kaldım yine.
Ben de uzun süre küs kalırım yani çok rahat.
Şuan ki durumumuz küs değiliz ama ben kırgınım.
Onlar aradı geldiğimden beri ben sadece cevapladım.
Ama kesinlikle ben aramadım bunun lafını etmişler aramıyor diye.
Sanki insanın içinde bir sevgi, istek bırakmışlar gibi..
Aslında dibine kadar haklıyım biliyorum.
Ama onların adımına cevapsız kalmak doğru mu emin değilim.
Adım da özür değil işte bir şey olmamış gibi davranma..
Memnun degillerse ciksinlar kendi evlerine. Yada adam gibi teşekkür etmeyi bilsinler
Aynen ben de bunu söylüyorum.
Koca kazıklar gitsinler.
Eşi vefat eden ablama ne kısmetler çıktı bakınca da iyi bir tanırdım ben olsam.
İstemiyorum dedi kestirdi attı tanıma gereği bile duymadı.
Hem memnun değiller hem de bir yere gittikleri yok.
Kadını kendi evinde bunalttıkları yeter.
Size birsey anlatayim. Benim erkek kardeslerim de cok sorunluydu. Surekli annem onlari sikayet eder dururdu. Kardeslerime kizinca bu defa sorun cikariyor olurdum.
Neyse bir gun isten geldim annem balkonda oturuyor ama bir sigara yakmis gozleri yasli. Ne oldu dedim hemen. Kardeslerim bir yere gitmis giderken kavga etmisler annemin baya kalbini kirmislar. Ben onu sakinlestirdim ama icimden de bileniyorum onlara. Bir gelsinler pisman edicem onlari diyorum. Sonra isleri bitmis geldiler, annem kapidan gordu yanlarina gitti "oglum karniniz acmi ne yapayim size". Ben dumur oldum tabi. O andan sonra anladim ki o annemin sorunu benim degil. Daha kendi evlatlarina yapma etme diyemiyorsa bana hicbir sey dusmez.
O yuzden size tavsiyem annenizin kendi karari olan birseyi duzeltmeye kalkmayin. Onlara neden kizdiginiza bakmak kizdi der gecer sadece.
Diğer yorumlarımda yazdım aslında benim annem tepkisiz kalmıyor.
Kendi kendine ağlayıp, bu saçmalıklara göz yummuyor.
Evden kovduğu bile oluyor, işinize gelmiyorsa gidin evimden de diyor.
Ama bizimkilere sökmüyor. Yüzsüz yüzsüz babamın evi diyen var.