- 20 Haziran 2020
- 77
- 105
- 13
- 35
Alışırsın 1 ayda. Bence boşan ve hayatına bak. Hayat eşinden ibaret değil ve hayata bir kere geliyoruz hergün ölmektense bir gün ölün ve hayatınıza bakın başka seylerler ilgilenin. Nedenini falan bilmiyorum ama boşanmanız gerekiyosa boşanın yahu. Kimse vazgeçilmez değil. Çocuğunuz için bir ömür mutsuz olursanız cocukta o ortamda mutsuz olur
Bence evlenmeyin, nikah yapmayın yani tekrardan. 1 sene falan bu şekilde yaşayın, olmaz mı? Her yolu denedim dersiniz olmazsa..
dediğiniz gibi boşluk duygusundan dolayı yaşıyorsunuz bu sorunu.kardeşiniz arkadaşınız aileniz kim varsa sizi yalnız bırakmasınlar bu süreçte. kariyeriniz varsa dört elle kariyerinize sarılın. bu günler de geçecek.
Herkes böyle oluyor sana has birşey değil istersen adam seni surundursun kim bosanirsa bosansin hep acaba mi diyor psikolojik destek al adam şuan biliyor ki sen onu bosamassin ondan sana iyi davranıyor ama ileride aynı tas aynı hamam olacak huylu huyundan vazgeçmiş ayrıca ona bir şans tanimissin ilk boşanma davasında duzelse o zaman duzelirdi. Bence ona buraya gel deme gitsin ayrı evde kal evde yalniz kalma aileni çağır evde yalnız kalmak bu süreci çok etkilerEvliliğimizin en güzel zamanı boşanma davasını açtıktan sonraki süreç oldu. Konuşmalarını düzeltti- artık hakaret etmiyor- hal hatır soruyor. Çocukla ilgileniyor hatta ev işi bile yapıyor. Boşandıktan sonra beraber yemeğe gittik; Keyifliydi. Su anda güzel zaman geçiriyorum. Çocuğum çok mutlu. Ama biliyorum ki işini sağlama alınca eski huysuz herseye söylenen eden adama dönüşecek. Ona bir eş olarak hiçbir zaman güvenemeyeceğim. Hep basla biri mi var diyeceğim. Maddi konular bir dağ.gini onumuzde yükselecek . Onun dostum olarak çocugumun babası olarak kalmasını istiyorum. Ama neden bu kadar içim aciyor. Aklim vicdanim dogru yaptigimi söylüyor ama kalbimde niye bir bicakla dolaşıyorum. Sanki cok ama cok pisman olacağım ve hersey ocin com geç olacak.Herkes mi böyle oluyor? ne zaman normallesirim? Sanki bir daha hiç mutlu olamayacağım gibi hissediyorum. Hicbir zaman eski neşeli hareketli huzurlu eski bene kavusamayacağım.
Bu yol sizi daha da üzerken adamı iyice rahatlığa aymazlığa alıştırır. Nikahsız birlikte yaşarsanız istediği zaman gelir istemediği zaman gelmez. Başkasına da yönelebilir. Nasılsa bağlayıcı bir durum yok ortada. Kendinize bu kötülüğü yapmayın çünkü kaldıramazsınız. Ya tamamen ayrılın ya da çok iyi düşünüp yeniden evlenin.Galiba benim için en mantıklısı bu...
21 gün kuralı. 21 günde geçecek emin ol
Kötü şeyler yasamaya bile insan alışkanlık duyar. Biraz zaman gecince inanin bugun agladiginiza inanamayacaksınız. Bir kez geri adim atip denemissiniz ve olmamis hırpalamayın artik kendinizi. Hem sevgi dolu bir ailede büyümeyen cocuk ne kadar mutlu olabilir ki. Su an duygusal olarak zayıfsınız. Kendinizi koyvermeyin. Size yaptigi seyleri düşünün. Bosanma adimi atmis geri dönmüşsünüz ve yeniden bunlari yapmaya devam etmiş. Güçlü olunEşimle anlaşmalı boşandık. Boşandığımız gün evden gitti. O kadar büyük bir boşluk oluştu ki içimde 3 gün dayanabildim. Ağlaya ağlaya geberdim. 4. Gün çağırdım. O da geldi Allah razı olsun. Şimdi yavas yavaş toparlanıyor. Gitme hazırlıkları yapıyor. İçim acıyor. Boşanmayı ben istedim. O hiç istemedi. Anlaşamıyoruz. Hiç konuşamıyoruz. Ortak bir hayalimiz yok. Derdimi kederimi hiç anlatamam. Güvenmediğim pek çok nokta var. Ama bir çocuğum var. Ve onu da hiç üzmek istemiyorum. Bundan böyle hiç bir insan olsun istemiyorum hayatımda. Zaten hep çok mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. Acaba geri adım atsam da bari kızım mı mutlu olsa...
Daha önce de boşanma davası açıp geri çekilmiştim. Diyorum ki olabilseydi o zaman olurdu. Demek ki yapamıyorum. Ama şu anda da acılar içindeyim...
Bende cocuk yok.Bende bosanicam,karari verdik.Ben de sizin gibi hissettigim icin birkez daha oturup masaya konusalim diye geldim,7 ay gecti 1 adim yol katedemedik ve suan pismanlik duygum da kalmadi.Duygularimin esiri miyim ? Evet.Ama bana faydasi var mi? Yok.Bosa kurek cek cek dur cek cek dur.Hadi kalin evlilikte ama bi sefer de tukeneceksiniz,mutlu olmadiginiz hergun oleceksiniz.Aslında bazen iyi oluyorum. Mesela şu an iyiyim kaldirabilirim bu durumu hissediyorum. Ama bir kez boyleysem 15 kez uzuntu içindeyim. Dayanamayacağım zannediyorum ki en büyük etken kızım... Kızım babasi ile cok iyi anlaşıyor. Ona baktikca üzülüyorum. O iyi olsa kendimi daha da cabuk toparlayacağım. Dua edin bana...
Allah rüyamda dogruyu göstersin. Sanki çok büyük bir hata içersindeyim.
Bir kere o davaya el gittiyse o evlilik dikiş tutmuyor. Acınızı yaşayın. Yas süreci sonuçta. Çok zor geçecek ama geçecek.
ne evlilik çocuk oyuncağı nede boşanmak tam kafanızda, içinizde bitirmediğiniz sürece boşanmaya kalkmayın sonra böyle arafta kalırsınız...
evet bende boşandım hemde ikizlerim 15 günlüktü fakat burada yazılanlar gibi hiç bir şey hissetmedim. kangıren olmuş evliliğiniz sizde kesip atmışsınız şimdi onu yerine dikmeye çalışıyorsunuz sizce dikiş tutar mı ???
herkes yoluna gitsin sizde, eski eşinizde ve en önemlisi çocuğunuz içinde en güzeli bu....
Bende cocuk yok.Bende bosanicam,karari verdik.Ben de sizin gibi hissettigim icin birkez daha oturup masaya konusalim diye geldim,7 ay gecti 1 adim yol katedemedik ve suan pismanlik duygum da kalmadi.Duygularimin esiri miyim ? Evet.Ama bana faydasi var mi? Yok.Bosa kurek cek cek dur cek cek dur.Hadi kalin evlilikte ama bi sefer de tukeneceksiniz,mutlu olmadiginiz hergun oleceksiniz.
Ben suan hersaniye ölüp ölüp diriliyorum ama tutunmaktan baska caremiz yok.Bu ruh halleriyle hayat gecmez.Madem bu hayat,nefes alma hakki verildi bize en iyi sekilde hakkini verelim de mundar olmasin:)
Nedense aklıma boşanıp yeni bir aile kuran iki çocuklu bir kadın geldi.Olmuyorsa olmuyordur bence zorlamanın manası yok ilerde sizi mutlu edebilecek biri çıkacak belki ümitsiz olmayın hiç belli olmaz.Eşimle anlaşmalı boşandık. Boşandığımız gün evden gitti. O kadar büyük bir boşluk oluştu ki içimde 3 gün dayanabildim. Ağlaya ağlaya geberdim. 4. Gün çağırdım. O da geldi Allah razı olsun. Şimdi yavas yavaş toparlanıyor. Gitme hazırlıkları yapıyor. İçim acıyor. Boşanmayı ben istedim. O hiç istemedi. Anlaşamıyoruz. Hiç konuşamıyoruz. Ortak bir hayalimiz yok. Derdimi kederimi hiç anlatamam. Güvenmediğim pek çok nokta var. Ama bir çocuğum var. Ve onu da hiç üzmek istemiyorum. Bundan böyle hiç bir insan olsun istemiyorum hayatımda. Zaten hep çok mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. Acaba geri adım atsam da bari kızım mı mutlu olsa...
Daha önce de boşanma davası açıp geri çekilmiştim. Diyorum ki olabilseydi o zaman olurdu. Demek ki yapamıyorum. Ama şu anda da acılar içindeyim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?