KARMAKARIŞIĞIM...

Beatitudo

Üye
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2020
245
739
18
50
Eşimle anlaşmalı boşandık. Boşandığımız gün evden gitti. O kadar büyük bir boşluk oluştu ki içimde 3 gün dayanabildim. Ağlaya ağlaya geberdim. 4. Gün çağırdım. O da geldi Allah razı olsun. Şimdi yavas yavaş toparlanıyor. Gitme hazırlıkları yapıyor. İçim acıyor. Boşanmayı ben istedim. O hiç istemedi. Anlaşamıyoruz. Hiç konuşamıyoruz. Ortak bir hayalimiz yok. Derdimi kederimi hiç anlatamam. Güvenmediğim pek çok nokta var. Ama bir çocuğum var. Ve onu da hiç üzmek istemiyorum. Bundan böyle hiç bir insan olsun istemiyorum hayatımda. Zaten hep çok mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. Acaba geri adım atsam da bari kızım mı mutlu olsa...
Daha önce de boşanma davası açıp geri çekilmiştim. Diyorum ki olabilseydi o zaman olurdu. Demek ki yapamıyorum. Ama şu anda da acılar içindeyim...
 
Alışırsın 1 ayda. Bence boşan ve hayatına bak. Hayat eşinden ibaret değil ve hayata bir kere geliyoruz hergün ölmektense bir gün ölün ve hayatınıza bakın başka seylerler ilgilenin. Nedenini falan bilmiyorum ama boşanmanız gerekiyosa boşanın yahu. Kimse vazgeçilmez değil. Çocuğunuz için bir ömür mutsuz olursanız cocukta o ortamda mutsuz olur
 
Olsaydı o zaman olurdu
Basa sarıp aynı üzüntüleri tekrar yaşamaya gerek yok
Ayrıca anne babası mutlu olmadan mutlu olan çocuğa hiç rastlamadım.
Siz ne kadar mutlu olursanız çocuğunuzda o kadar mutlu olur.

Hersey çok yeni. Bu süreçte böyle hissetmeniz normal.
Bence bir süre yardım alın.
 
Bence kusura bakmayın ama fazla dramatize etmişsiniz
 
Birçoğumuz yolunda gitmeyen ilişkilerimizi sırf alışkanlığın o berbat rahatlığı yüzünden sürdürmüyor muyuz..
Siz bir cesaret gösterip kesip atmışsiniz biraz daha güçlü olmaya çalışsanız. Kendinize acımayın, hep mutsuz olacağınızı düşünüp mutsuz olduğunuz bir ilişkiyi sürdürmeyin , hayatınıza bir sans tanıyın
Illa ki bir boşluk oluşacak ama zamanla kapanacak..
 
Eşiniz çabalamıyor tekrar deneyelim demiyorsa siz daha fazla kendi değerinizden düşürmeyin. Sorunlar neydi? Mesleğiniz var mı aileniz arkanızda mı? Bunlar Bi nebze size destek olsun
 
Evliliğimizin en güzel zamanı boşanma davasını açtıktan sonraki süreç oldu. Konuşmalarını düzeltti- artık hakaret etmiyor- hal hatır soruyor. Çocukla ilgileniyor hatta ev işi bile yapıyor. Boşandıktan sonra beraber yemeğe gittik; Keyifliydi. Su anda güzel zaman geçiriyorum. Çocuğum çok mutlu. Ama biliyorum ki işini sağlama alınca eski huysuz herseye söylenen eden adama dönüşecek. Ona bir eş olarak hiçbir zaman güvenemeyeceğim. Hep basla biri mi var diyeceğim. Maddi konular bir dağ.gini onumuzde yükselecek . Onun dostum olarak çocugumun babası olarak kalmasını istiyorum. Ama neden bu kadar içim aciyor. Aklim vicdanim dogru yaptigimi söylüyor ama kalbimde niye bir bicakla dolaşıyorum. Sanki cok ama cok pisman olacağım ve hersey ocin com geç olacak.Herkes mi böyle oluyor? ne zaman normallesirim? Sanki bir daha hiç mutlu olamayacağım gibi hissediyorum. Hicbir zaman eski neşeli hareketli huzurlu eski bene kavusamayacağım.
 
Lütfen yaaaaa ayaklarınızı yere basın bir siz bu kadar aciz bu kadar gucsuzmusunuz neden kendinizin değerini bu derece düşünüyorsunuz .olmamış işte şu an sizin hiç keşke acaba yada belki dememeniz lazım.salin gitsin palazlaninca aynı adilige devam ederler .dibine vurun acının yaşayın sonuna kadar ama karariniDan dönmeyin adam olmazlar
 
Alışıyor insan.. Daha öncede seni üzmüş belli ki daha öncede dava açmışsın bu sefer vazgeçme yoluna bak. Asla mutsuz olcağını düşünme insanın karşısına ne çıkar Allah bilir. Dua et bol bol. Kızın için ise güçlü dur.
 
Tekrar evlenip mutlu olan var mı? Belki bu ders olmuştur hem ona hem bana... Ya aslında bilsem ki o kendi evine geçince dost olarak kalacağız istediğim zaman göreyim istediği zaman gelsin sonra herkes evine gitsin. Ama yok öyle bir dünya biliyorum. Yapayalnız kimsesiz kalacağım. Kimsem yok... Boşanınca çok rahatlayacağımı zannetmiştim ama nefes alamıyorum.... Kızım çok mutlu birlikteyken. Herkes çocuğu için bir sürü fedakarlık yapıyor. Ben de yapayım diyorum. Hatta şu anda öyle durumdayım ki ona sımsıkı sarılıp gitme diyesim var. Ama daha önce de aynı şey oldu. Sonra bu sefer barıştığım için kafama duvarlara vurmuştum. Her iki durumda da mutsuzum. Psikologa da gittim bu arada... çözemedim içimi... Bu arada genç değilim. Yeniden bir hayat kurup baştan herseye baslayacak durumda değilim.
 
adam sizin oyuncagınız degıl kı..

'Bosanmak istedim bosandık'
'Bosanma davası actım geri cektım'
'barıssam mı' falan.

Barısmayı teklif edın, sızı zaten reddedecektır. Gozunuzle gorun bunu.
Boylece adamı salarsınız mecburen, o da kendine hayat kurar evladıyla ne yapacagina karar verir.
 
daha çok yeni. Araya biraz zaman girsin.. siz gel gitler yaşadıkça Adam da düşünemez . Şuan boşlukta oldugunuz için sağlıklı düşünemiyorsunuz.
 
Şu an ben de boşanma sürecindeyim. Hissettiklerinin çok benzerini hissettim, hissediyorum. Ben şehir değiştirip ailemin yanına geldim. Uzaklaşmak hem zor hem de iyi geliyor. Sizin gibi böyle aynı yerde aynı evde dursaydım belki de çoktan barışmış olurdum dayanamayıp. Evinizi, mümkünse de şehrinizi değiştirmeniz lazım. Yoksa bir anlık boşlulta kendinizi adamın kollarında bulabilirsiniz.
 


Eşim ( eski eşim) tekrar biraraya gelmek istiyor. Yeniden evlenebiliriz diyor. Sen bunalımdasın diyor. Bu çocuğa yazık değil mi diyor. Ben de araftayım. Ne tarafa dönsem adım atamıyorum. İki taraf da beni mutlu etmiyor. Şu anda da hiç mutlu değilim.
 
Ozaman cok ıyı düşünmen lazım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…