KARMAKARIŞIĞIM...

dediğiniz gibi boşluk duygusundan dolayı yaşıyorsunuz bu sorunu.kardeşiniz arkadaşınız aileniz kim varsa sizi yalnız bırakmasınlar bu süreçte. kariyeriniz varsa dört elle kariyerinize sarılın. bu günler de geçecek.
 
Alışırsın 1 ayda. Bence boşan ve hayatına bak. Hayat eşinden ibaret değil ve hayata bir kere geliyoruz hergün ölmektense bir gün ölün ve hayatınıza bakın başka seylerler ilgilenin. Nedenini falan bilmiyorum ama boşanmanız gerekiyosa boşanın yahu. Kimse vazgeçilmez değil. Çocuğunuz için bir ömür mutsuz olursanız cocukta o ortamda mutsuz olur

Ben de öyle diyorum en azından bir deneyeyim alışıp daha mutlu olacağıma inaniyorum ama bu sıralar çok kötüyüm. Herkes böyle mi oluyor? Sanki buna alışamayıp kalp krizi geçireceğim. Kalbim yokluyor ara ara ki hiç daha önce böyle birseyler olmamıştı. Diyorum ki bu kadar zor olmamalı. Herhalde bir yanlış var ortada...
 
dediğiniz gibi boşluk duygusundan dolayı yaşıyorsunuz bu sorunu.kardeşiniz arkadaşınız aileniz kim varsa sizi yalnız bırakmasınlar bu süreçte. kariyeriniz varsa dört elle kariyerinize sarılın. bu günler de geçecek.

Malesef yanımda olup beni destekleyecek kimsem yok. Asosyalım ben...
 
Evliliğimizin en güzel zamanı boşanma davasını açtıktan sonraki süreç oldu. Konuşmalarını düzeltti- artık hakaret etmiyor- hal hatır soruyor. Çocukla ilgileniyor hatta ev işi bile yapıyor. Boşandıktan sonra beraber yemeğe gittik; Keyifliydi. Su anda güzel zaman geçiriyorum. Çocuğum çok mutlu. Ama biliyorum ki işini sağlama alınca eski huysuz herseye söylenen eden adama dönüşecek. Ona bir eş olarak hiçbir zaman güvenemeyeceğim. Hep basla biri mi var diyeceğim. Maddi konular bir dağ.gini onumuzde yükselecek . Onun dostum olarak çocugumun babası olarak kalmasını istiyorum. Ama neden bu kadar içim aciyor. Aklim vicdanim dogru yaptigimi söylüyor ama kalbimde niye bir bicakla dolaşıyorum. Sanki cok ama cok pisman olacağım ve hersey ocin com geç olacak.Herkes mi böyle oluyor? ne zaman normallesirim? Sanki bir daha hiç mutlu olamayacağım gibi hissediyorum. Hicbir zaman eski neşeli hareketli huzurlu eski bene kavusamayacağım.
Herkes böyle oluyor sana has birşey değil istersen adam seni surundursun kim bosanirsa bosansin hep acaba mi diyor psikolojik destek al adam şuan biliyor ki sen onu bosamassin ondan sana iyi davranıyor ama ileride aynı tas aynı hamam olacak huylu huyundan vazgeçmiş ayrıca ona bir şans tanimissin ilk boşanma davasında duzelse o zaman duzelirdi. Bence ona buraya gel deme gitsin ayrı evde kal evde yalniz kalma aileni çağır evde yalnız kalmak bu süreci çok etkiler
 
Galiba benim için en mantıklısı bu...
Bu yol sizi daha da üzerken adamı iyice rahatlığa aymazlığa alıştırır. Nikahsız birlikte yaşarsanız istediği zaman gelir istemediği zaman gelmez. Başkasına da yönelebilir. Nasılsa bağlayıcı bir durum yok ortada. Kendinize bu kötülüğü yapmayın çünkü kaldıramazsınız. Ya tamamen ayrılın ya da çok iyi düşünüp yeniden evlenin.
 
Aslında bazen iyi oluyorum. Mesela şu an iyiyim kaldirabilirim bu durumu hissediyorum. Ama bir kez boyleysem 15 kez uzuntu içindeyim. Dayanamayacağım zannediyorum ki en büyük etken kızım... Kızım babasi ile cok iyi anlaşıyor. Ona baktikca üzülüyorum. O iyi olsa kendimi daha da cabuk toparlayacağım. Dua edin bana...
Allah rüyamda dogruyu göstersin. Sanki çok büyük bir hata içersindeyim.
 
Eşimle anlaşmalı boşandık. Boşandığımız gün evden gitti. O kadar büyük bir boşluk oluştu ki içimde 3 gün dayanabildim. Ağlaya ağlaya geberdim. 4. Gün çağırdım. O da geldi Allah razı olsun. Şimdi yavas yavaş toparlanıyor. Gitme hazırlıkları yapıyor. İçim acıyor. Boşanmayı ben istedim. O hiç istemedi. Anlaşamıyoruz. Hiç konuşamıyoruz. Ortak bir hayalimiz yok. Derdimi kederimi hiç anlatamam. Güvenmediğim pek çok nokta var. Ama bir çocuğum var. Ve onu da hiç üzmek istemiyorum. Bundan böyle hiç bir insan olsun istemiyorum hayatımda. Zaten hep çok mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. Acaba geri adım atsam da bari kızım mı mutlu olsa...
Daha önce de boşanma davası açıp geri çekilmiştim. Diyorum ki olabilseydi o zaman olurdu. Demek ki yapamıyorum. Ama şu anda da acılar içindeyim...
Kötü şeyler yasamaya bile insan alışkanlık duyar. Biraz zaman gecince inanin bugun agladiginiza inanamayacaksınız. Bir kez geri adim atip denemissiniz ve olmamis hırpalamayın artik kendinizi. Hem sevgi dolu bir ailede büyümeyen cocuk ne kadar mutlu olabilir ki. Su an duygusal olarak zayıfsınız. Kendinizi koyvermeyin. Size yaptigi seyleri düşünün. Bosanma adimi atmis geri dönmüşsünüz ve yeniden bunlari yapmaya devam etmiş. Güçlü olun
 
Aslında bazen iyi oluyorum. Mesela şu an iyiyim kaldirabilirim bu durumu hissediyorum. Ama bir kez boyleysem 15 kez uzuntu içindeyim. Dayanamayacağım zannediyorum ki en büyük etken kızım... Kızım babasi ile cok iyi anlaşıyor. Ona baktikca üzülüyorum. O iyi olsa kendimi daha da cabuk toparlayacağım. Dua edin bana...
Allah rüyamda dogruyu göstersin. Sanki çok büyük bir hata içersindeyim.
Bende cocuk yok.Bende bosanicam,karari verdik.Ben de sizin gibi hissettigim icin birkez daha oturup masaya konusalim diye geldim,7 ay gecti 1 adim yol katedemedik ve suan pismanlik duygum da kalmadi.Duygularimin esiri miyim ? Evet.Ama bana faydasi var mi? Yok.Bosa kurek cek cek dur cek cek dur.Hadi kalin evlilikte ama bi sefer de tukeneceksiniz,mutlu olmadiginiz hergun oleceksiniz.
Ben suan hersaniye ölüp ölüp diriliyorum ama tutunmaktan baska caremiz yok.Bu ruh halleriyle hayat gecmez.Madem bu hayat,nefes alma hakki verildi bize en iyi sekilde hakkini verelim de mundar olmasin:)
 
ne evlilik çocuk oyuncağı nede boşanmak tam kafanızda, içinizde bitirmediğiniz sürece boşanmaya kalkmayın sonra böyle arafta kalırsınız...
evet bende boşandım hemde ikizlerim 15 günlüktü fakat burada yazılanlar gibi hiç bir şey hissetmedim. kangıren olmuş evliliğiniz sizde kesip atmışsınız şimdi onu yerine dikmeye çalışıyorsunuz sizce dikiş tutar mı ???
herkes yoluna gitsin sizde, eski eşinizde ve en önemlisi çocuğunuz içinde en güzeli bu....
 
Bir kere o davaya el gittiyse o evlilik dikiş tutmuyor. Acınızı yaşayın. Yas süreci sonuçta. Çok zor geçecek ama geçecek.


Defalarca boşanma mevzusu oldu. Ciddi ciddi dava acmayi ise 2 yıldır uğraşıyorum. Her gün onceki teşebbüsümde kararlı olsa idim simdi alışmış hayatıma mutlu mesut devam edecektim diyordum. Nihayet gerçekleşti bana zaman lazım biliyorum ama içimde bir yer cok büyük hata yapiyorsun ve bunun daha da dönüşü yok. Daha mutsuz olacaksın diyor. Ama bir yandan da biliyorum ki geri donersem yine kisir döngünün icine gireceğim ve yine keske o zaman kararlı olsaydım diyeceğim. Bir o yana bir bu yana savruluyorum. Bosanmak çok zormuş gercekten. Bosanip da mutluolan kadinlara şu anda daha da buyuk saygı duyuyorum. Kendini toparlamak ne kadar zormuş. Ağlaya ağlaya elim yüzüm şişti. Ama hala çok ama çok ağlayasım var. Bir emin olsam doğru yaptığıma.
 
Bugün parkta ailece oturmuş insanlar gördüm. Beraber birşey yiyenler çay icenler beraber gezinti yapanlar. Artık bir ailem bile yok. Zaten beraber birşey yapamıyorduk. Ama hep bir gün yapma hayalim vardı. Artık o hayallerin gerçekten de hayal olduğunu bildiğim için de boşandım zaten...Yapayalnızım hayatta. Sadece kızım var inş iyi bir anne olabilirim. Parkta herkesin evde bir bekleyeni var. Ben ise birkaç gün sonra sepsessiz bomboş eve gireceğim. Beraber pekbirsey yapamıyorduk ama en azından evde kokusu nefesi vardı. Bana bir sey olursa en azından yanımda biri var hissi bile güzeldi. Bugün kızıma telefonda acil aramayı öğrettim. Bana birsey olursa yardım çağırabilsin diye... Dua edin benim için... İçim ferahlasın...

Ben eşimi çok severek evlendim. Aslında hala seviyorum ama yürütemiyoruz. Olmuyor bir türlü. Hayatım onunla güzel geçmiyor. Tıkanıp kaldım. Ilerleyemiyorum. Ve anladım ki onunla hep aynı yerde dönüp durucağım. Meselelerimizi aşamıyoruz. Ama simdi bosandık ama hayatında yapmak istediklerimden hiç zevk alamayacakmişim gibi... Sanki baştan beri hatalıyim defoluyum ne yaparsam yapayım anlamsız yasamaya mahkumum. Ister oyle ister böyle....
 
ne evlilik çocuk oyuncağı nede boşanmak tam kafanızda, içinizde bitirmediğiniz sürece boşanmaya kalkmayın sonra böyle arafta kalırsınız...
evet bende boşandım hemde ikizlerim 15 günlüktü fakat burada yazılanlar gibi hiç bir şey hissetmedim. kangıren olmuş evliliğiniz sizde kesip atmışsınız şimdi onu yerine dikmeye çalışıyorsunuz sizce dikiş tutar mı ???
herkes yoluna gitsin sizde, eski eşinizde ve en önemlisi çocuğunuz içinde en güzeli bu....

Inş arkadaşım
 
Bende cocuk yok.Bende bosanicam,karari verdik.Ben de sizin gibi hissettigim icin birkez daha oturup masaya konusalim diye geldim,7 ay gecti 1 adim yol katedemedik ve suan pismanlik duygum da kalmadi.Duygularimin esiri miyim ? Evet.Ama bana faydasi var mi? Yok.Bosa kurek cek cek dur cek cek dur.Hadi kalin evlilikte ama bi sefer de tukeneceksiniz,mutlu olmadiginiz hergun oleceksiniz.
Ben suan hersaniye ölüp ölüp diriliyorum ama tutunmaktan baska caremiz yok.Bu ruh halleriyle hayat gecmez.Madem bu hayat,nefes alma hakki verildi bize en iyi sekilde hakkini verelim de mundar olmasin:)

Tam benim boşanmadan önceki duygularım.... Boşa kürek çekiyorum. Hiçbir şekilde ileriye doğru yol alamıyorum.

Hayatımdan hiç zevk alamıyordum. Sanki çoktan öldüm de gömülmek için son nefesimi bekliyorum gibi idi. Nefes alamıyordum artık.

Ne zaman ki harekete geçtim o zaman biraz ferahladım.

Kızıma güçlü anne örneği olmak istedim . Köle rol model annesi olmasın.

Yaptığım hiçbir şeyin anlamı ve kıymeti yoktu. Beraber yaptığımız hiçbir şey yoktu. Aile olarak ne pikniğe gidiyoruz ne yemeğe ne beraber bir şey izliyoruz ne sohbet ediyoruz.

İşten gelip herkes kendi başına yemeğini yiyordu. Sonra daha sofradan bir tabak bile kaldırmadan hoop odasına. Bir daha görebilene aşkolsun...

Sonra hiçbir derdimi anlatamadığımı farkettim. Çünkü herseyin suçlusu bendim. Hep kendimi güçlü göstermek zorundaydım.

Hasta olduğumda benimle ilgilenmediğini ben de o hasta oldugumda ne yaparsa yapsın dedigimi farkettim.

Eve hiçbir şey almak istemediğimi farkettim.

Ne evlilik yıldönümü ne doğumgünü hiçbiri bizde kutlanmadı .

Hatta bana dogru düzgün bir hediye aldığını bile hatırlamıyorum. Bir kaç kere hediye alma tesebbusunde bulundu; utanç verici şeylerdi.

Kazancım gayet iyi ama tatile gitmediğimizi, paramla kendime hiçbir şey alamadığımı alma hayali bile kurmadığımı farkettim.

Bunun gibi bir sürü şey...

Sürekli bunları hatırlatıp kendime kararım doğruydu diyorum ama işte aması var....

Ruhum sonsuza kadar senin olsun dedim ama daha bu dünyada vazgeçiyorum ondan.... çok zormuş gerçekten...
 
Eşimle anlaşmalı boşandık. Boşandığımız gün evden gitti. O kadar büyük bir boşluk oluştu ki içimde 3 gün dayanabildim. Ağlaya ağlaya geberdim. 4. Gün çağırdım. O da geldi Allah razı olsun. Şimdi yavas yavaş toparlanıyor. Gitme hazırlıkları yapıyor. İçim acıyor. Boşanmayı ben istedim. O hiç istemedi. Anlaşamıyoruz. Hiç konuşamıyoruz. Ortak bir hayalimiz yok. Derdimi kederimi hiç anlatamam. Güvenmediğim pek çok nokta var. Ama bir çocuğum var. Ve onu da hiç üzmek istemiyorum. Bundan böyle hiç bir insan olsun istemiyorum hayatımda. Zaten hep çok mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. Acaba geri adım atsam da bari kızım mı mutlu olsa...
Daha önce de boşanma davası açıp geri çekilmiştim. Diyorum ki olabilseydi o zaman olurdu. Demek ki yapamıyorum. Ama şu anda da acılar içindeyim...
Nedense aklıma boşanıp yeni bir aile kuran iki çocuklu bir kadın geldi.Olmuyorsa olmuyordur bence zorlamanın manası yok ilerde sizi mutlu edebilecek biri çıkacak belki ümitsiz olmayın hiç belli olmaz.
 
Hepinize çok teşekkür ederim. Bu konuyu açtığımda kendimi çok kötü hissediyordum. Okuyunca bir nebze nefes alabilmiştim. Hiç tanimadigim arkadaslarim yorum yapan herkes... Teşekkürler... Şimdi daha iyiyim. Eşimle ayni evdeyiz hala ama çok geçmeden taşınacak. Aradan geçen her gün kararımın doğru olduğuna bir kez daha emin oluyorum. Taşındığında yine kötü olacağımı biliyorum ama sizin de dediginiz gibi 21 gün kuralını uygulayacağım. Kendime 1 yıl süre vereceğim. Allah ömür verirse 1 yıl sonra hala istiyorsam ve tabii ki o da isterse ve bir engel olmazsa ben ona evlenme teklif ederim. Ama hayatıma bir şans vermek istiyorum. Daha iyi bir hayatı hakediyorum. Daha mutlu olacağıma dair umut ışığı doğdu içime . Şimdilik cok zayıf ama zaman ne getirir kim bilir?
 
Back
X