Kaygı bozukluğu...

Zaten başa dönmek mesele....başa döneceĝiniz an bile zorunan dışarı çıkmanızı isterim...iki insanla sohbet etmek bile insanı açıyor...evet hayat acımasız hastaneler,sokakta yaşayanlar ama elimizden birşey gelmiyor...bunun için siz kendinizi üzerseniz çocuĝunuzda sıkılır..gün gelir eşinize stres olur.... Daima aktif olmanız lazım..hadi şunu yapalım hadi bunu yapılım gibisine....
 
Merhaba. Sizi cok.iyi anliyorum. Aynilari bende de var. Benim de aklima hep kotu senaryolar geliyor. Ve bu da benim icimi sikmaya yetiyor. Inanin artik cocugumla disari cikarken stres duzeyimin arttigi i hissediyorum. Benim de kendimle.ilgilu degil de cocugumla ilgili seyler geliyor aklima.
 
Canım ben de aynıyım hatta oğlumla ilgili konum var ben günlük tutmaya başladım kaygılarımı yazıyorum ve ertesi gün okuyorum bak kaygılandıpın şeyler olmadı diyorum şükrediyorum
 
Canım ben de aynıyım hatta oğlumla ilgili konum var ben günlük tutmaya başladım kaygılarımı yazıyorum ve ertesi gün okuyorum bak kaygılandıpın şeyler olmadı diyorum şükrediyorum
 
Trafikte de kaygi.duzeyim fazlalasiyor ve kalabalik.yerde araba suremiyorum.

Aniden Allah korusun bir olum bir hastalik haberi alacakmisim gibi de geliyor.

Kafamdaki senaryolar da durduk yere geliyor.
Ornegin otururken bile asansore Allah korusun oglum benden once biner de yetisemezsem baska katta iner de bulamazsam oglumu diye korkuyorum.

Baska bir senaryo da parkta bir an gozum dalar da oglum benden uzaklasir da Allah korusun kaybedersem diye.

Sonra oglum 4 yasinda hala uyurken bakarim nefes aliyor mu diye.

Okulda oglumu baskasi alirsa diye sapikliga ugrarsa diye. Allah korusun.

Sosyal medyada kesinlikle ne resmini ne okulunu hicbirsey paylasmiyorum. Ordan biri gorur kotuluk dusunur diye.

Ikinci cocugu bile bu rahatsizliktan yapamiyorum..ya dogacak cocugumda bir hastalik olursa ya dogumda olursem diye.

Bu arada calisiyorum ogretmenim.
 
Doktor gerekli görmüş ki ilaç vermiş. Başta sersemletse de o etkiler zamanla geçiyor. Kendinize eziyet etmeyin boşuna.
 
Ben tek degilmişim yillardır bende evhamlarla yaşıyorum ya şöyle olursa ya boyle olursa diyerek inanilmaz senaryolar yazıyorum

Neden boyle bilmiyorum daha sonra yasadigim birkac olay tetikledi kızım iki defa düşü dudagı ve cenesine dikiş atıldı ondan sonra iyice kontrolcü biri oldum yolda yürüsek azcık koşsa aklım gidiyor

Doktora danıştım terapi önerdi öyle kaldı devam edemedım ama devam etmek şart
 
Ablacım ben öğrenciyim ve 2 yıldır böyleyim herşeyin kötü tarafını görüyorum metroya giderken ya yanlışlıkla düşersem ölürsem falan diye düşünüyorum
 
Canım ben de aynıyım hatta oğlumla ilgili konum var ben günlük tutmaya başladım kaygılarımı yazıyorum ve ertesi gün okuyorum bak kaygılandıpın şeyler olmadı diyorum şükrediyorum

Her paragrafı sanki kendim yazmışım gibi okudum. Allah yardımcımız olsun nasıl baş edeceğiz bu durumla bilmiyorum geçecek diye umuyorum
 
Her paragrafı sanki kendim yazmışım gibi okudum. Allah yardımcımız olsun nasıl baş edeceğiz bu durumla bilmiyorum geçecek diye umuyorum
Ilacsiz gececegini sanmiyorum ama sersemletecek diye ben de ilac kullanmal istemiyorum. Arkadasim kullanmis bir kac yil ve simdi normal. Bana demisti ki git gide artiyor kaygi duzeyi. Oyleki evden cikamayacak duzeye geliyorsun. Sen de oyle olunca mecbur doktora gitmek zorunda kalacaksin demisti
 
Arkadaşlar şimdi eşim şehir dışında oğlumla yalnızım bişey olmadan bu geceyi atlatayım (oğlum alerjik astım ve birkaç kötü yaşanmışlık var özellikle eşim seyahatteyken başımıza gelen) uyuyamıyorum hava aydınlansın diye beklerken deprem olmaya başladı hemde bayağı uzun sürdü bu Ne şimdi ??
 
İyi bir doktora git ve verdikleri ilaçları düzenli olarak kullan, bak gör dünya yıkılsa umrunda oluyor mu böyle tepende kelebekler kuşlar ooo tüm evham gitmiş
 
O deprem yatağında mışıl mışıl uyuyanların da başına geldi. Çok mesele etmeyin bunları. Hayatta devamlı olumsuz bir şeyler olur. İnsan devamlı teyakkuzda olursa gelen her şeyi kendi üstüne alınıyor. Şükür size bir şey olmadı. O durumda yapabileceğiniz en mantıklı şeyi yapın. Muhakkak terapi alın. Unutmayın en zor durumlarda bile sakin kalmak en önemli çözümdür. Kafanızda kurdukça hayattan tas alamaz olursunuz. Etrafınıza da sizinle yaşamaya güçleştirirsiniz
 
Geçmis olsun.
 
Evet etrafimizdakilere de zorluk.cikariyoruz elimizde olmadan. Ornegin oglum dustugunde.artik yuz halim ses tonum nasil oluyorsa hemen ortamdan kaciyor. Bir keresinde de anne ben dusunce cok bagiriyorsun ben de dustugum yere bile bakamiyorum.korkuyorum demisti. Buradaki bagirma kizma.anlaminda degil. Allah korusun kafasi kopmus gibi tepki gostermemden rahatsiz
 
Konu depreme de gelmisken cocugumu odasinda bile yatiramiyorum. Allah korusun deprem olur da ev yikilirsa tek basina yiginin altinda kalmasin diye
 

Ben hiç kaygımı belli etmem çocuğuma. Koşar oynar düşer kalkar o bunları yaparken benim yüreğim hoplar. Kötüyü çağırmak diyolar buna dimi aslında hiç iyi bişey değil
 
Konu depreme de gelmisken cocugumu odasinda bile yatiramiyorum. Allah korusun deprem olur da ev yikilirsa tek basina yiginin altinda kalmasin diye

Evet izmirdeyiz 12 haziran depreminden beri hep birlikte yatıyoruz. Halbuki mantıklı düşününce ne olacaksa zaten oluyor biz üzülerek engelleyemiyoruZ
 
İyi gitmeyince kişinin işi, muhallebi yerken kırılır dişi hesabı olmuş sizinki de
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…