Merhabalar eşimle 2 senedir tanışıyoruz. 1 yıldır evliyiz. Eşimle görüşürken ailesiylede görüşüyordum. Tanısma asamasında Bana her zaman evimin ayrı olacağını söylediler. Neyse evlendik. Evlendiğim günden bu yana annesi bi kez yalnız bırakmadı . Her sabah erkenden arayıp kahvaltıya çağırdı. Gece 12 ye kadar onlarda oturduk. Yatmadan yatmaya eve geldik. Evimde vakit geçirmek istediğimi defalarca söyledim. Kayın validem yılmak bilmedi halen ısrarla hergün çağırıyor. Bu konudan dolayı 2 kez büyük kavga çıktı . Kadın yine anlamadı. Eşimin maaşı normal. Mutfak masrafı tek olsun istiyor kayın validem. Üstelik bana sürekli baskı yaptı çalışmam konusunda. Oğlum tek maaşlı evi geçindiremez diye. Bende patladım. Madem oğlun evi geçindiremeyecekti o zaman niye evlendirdiniz dedim. Yurt dışında yaşıyorum. Temizlik işine başladım. Buraya geldim geleli elime tek kuruş para vermediler. Kazancımda eşimin hesabına gidiyor. Kaynanam düğünde takılan takılarıma el koydu vermedi. Yaptığı haksızlık yetmiyormuş gibi hergün çağırıyor. Ben evine gitmeyince işini yapmıyor. Bi ara akşam 6 da gittim evine , akşama kadar işi duruyor benim gelmemi bekliyor. Ben gitmezsem o bize geliyor. İşim var bugun gelemem dediğimde bu seferde saat başı arıyor. İşin bitmedimi ne zaman bitecek diye. Sürekli kontrol ediyor. Herseye karısıyor. Geçim korkusuyla cocuk yapmamı istemiyor. Aman aman çocuk yapmayın önce birikim yapın sonra cocuk diyor. 30 yasına gelmişim daha ne kadar bekleyecem. Üstelik kendilerinin maddi durumu oldukça iyi. İyi olduğu halde herseyde cimrilik yapıyor. Akşam yemeğini kahvaltıyı orda yediğimde sofradan aç kalkıyorum. Azıcık yemek yapıyor kuşun yiyeceği kadar. Artık canıma tak etti yardım edin bana . Gidecek yerimde yok. Ne annem ne babam var kimsem yok. Evde kaldığım günler yada misafirim olduğu günler kalan yemekler alıp evine götürüyor. Yarına gelin bizde yiyin diye. Eşimle aramda kaç kez kavga çıktı, kaç kez boşanma aşamasına geldik. Hatta annesi kaç kez bu sebepten dolayı kavgamıza şahit oldu. Hiç çözüm üretmeye çalışmadı. Hatta eşime dediki boşa bunu, sal gitsin dedi. Kaç kez tartıştınız sürekli kavga ediyorsunuz anlaşamıyorsunuz dedi. Bende dedim ki biz iyi anlaşıyoruz tek sorun size hergün gelmek biz bu yüzden tartışıyoruz dedim. Hiç demiyorki siz mutlu olun yeter, bana gelip gitmek sıkıntıysa kendi evinde otur demiyor. Boşa gitsin diyor. Bende dedimki ben namussuzluk yapmadım, yüz kızartıcı suç işlemedim, boşanmayı gerektirecek gerekçe ne dedim. Yardım edin bıktım yemin ederim. Hergün çağıyor gitmek istemediğimi bildiği halde.
boşa bunu diyeceğine iyi olun iyi geçinin demesi gerekir yapıcı olması gerekir eğer gerçekten evladını seven sayan bir anne olsaydı bunu söylerdi . Kendinizi yalnız hissetmeyin lütfen 
kendinizden emin bir şekilde kafasına aradaki dengeyi sağlayamaz ise artık hayatınızda ona yer vermeyeceğinizi telkin edin tavır alır gerekirse yalnız bırakın evin içinde görmezden gelin .
