kaynanayla evini paylaşmak...üstelik eşimi 10 yaşında bırakmiş, kocası öldüğü için yeniden evlenip gitmiş, eşimi de yetimhaneye vermiş. işte sadece tatillerde anasının yanına gidermiş eşim.adam resmen onun bunun kapısında büyümüş.Taaa ki 29 yaşına kadar .anasının kocası ölünce yanına almaya karar veriyor.Vicdani sorumluluk...neyse kabul etmekten başka çıkar yol yok. birlikte yaşamak zorunda kaldık, hemde senelerce. Ama ben nefsimle mücadele içindeyim, istemiyorum fakat kadını dışarı atmaya gönlüm razı değil. Allahım bu nasıl iş.üstelik görümcem de düğünümden önce kocasını kaybetti. kaynana onun yanında kalmıyor. tamı tamına 18 yıl beraber yaşadık. üstelik hiç bir arkadaşım benim gibi fedakar davranmamış. ''Ayyy, ben evde yabancı biriyle asla yaşayamam, nasıl rahat ediyorsun ? Hem görümcen dul. Alsın işte anasını yanına. O niye anasına bakmıyor?''.diyenler de bir hayli var.'' o niye anasını yanına almıyorki...ortada olmayan, aniden ortaya çıkan birini kabul ettim '' diye düşünmeye başladım bir zaman sonra.
. ben okurken torunlarına iyi kötü baktı, mecbur, o da birden ortaya çıktı. Gezmeyi çoook sever. bir yerlere giderken bana çoğu kez gel demez. hamama kızını götürür bana hadi sende gel demez (tabi bu arada ben hamamı falan sevmem, ne işim var oralarda diye düşünürdüm). Aynı evde yaşıyoruz ama var mı yok mu belli değil.birbirimizle doğru dürüst konuşmayız, herkes kendi köşesinde yaşıyor. . Kolundan tutup ''hadi çık evimden'' dememek için zor tutuyorum kendimi... kadının hayırlı işleri bile bana hor geliyor.. birde sürekli kızını acındırması yok mu? ALLAH'IM gıcık ediyordu beni.görümcem kocasından dul maaşı alıyor. benden 4 yıl evvel kaloriferli daire sahibi oldu
ama anası acındırıyor da acındırıyor..
kaynanam tüm mahalleyi tanır. herkese bi gider hal hatır sorar sabahtan akşama kadar gezer de gezer.ben 6 yılda apartmanda birkaç evi anca tanıdım. onun için herkes tanıdık.zaten yemek ev işi yüzde seksen-doksan benim üstümde 10 yıl önce biraz yardım ederdi. son yıllar bırak bi çorba pişirmeyi kendi önüne bir kaşık bile koymaya erinirdi..dışarda çalış kazan birde gel günde 42 kapı gezen ama ''hiç halim yok, nefesim kesiliyor ''diyen kadına hizmet et.yapacağımı yapıyorum ama soğuk davranıyorum. bir huzur yok içimde. onun yüzünü görmek istemiyordum. biraz da kızının yanında yaşasa nolur. Tabi kızı ''insan belli bir yaştan sonra kendi anasını bile istemez'' diye laf anlatıyor.
. ben okurken torunlarına iyi kötü baktı, mecbur, o da birden ortaya çıktı. Gezmeyi çoook sever. bir yerlere giderken bana çoğu kez gel demez. hamama kızını götürür bana hadi sende gel demez (tabi bu arada ben hamamı falan sevmem, ne işim var oralarda diye düşünürdüm). Aynı evde yaşıyoruz ama var mı yok mu belli değil.birbirimizle doğru dürüst konuşmayız, herkes kendi köşesinde yaşıyor. . Kolundan tutup ''hadi çık evimden'' dememek için zor tutuyorum kendimi... kadının hayırlı işleri bile bana hor geliyor.. birde sürekli kızını acındırması yok mu? ALLAH'IM gıcık ediyordu beni.görümcem kocasından dul maaşı alıyor. benden 4 yıl evvel kaloriferli daire sahibi oldu
ama anası acındırıyor da acındırıyor..
kaynanam tüm mahalleyi tanır. herkese bi gider hal hatır sorar sabahtan akşama kadar gezer de gezer.ben 6 yılda apartmanda birkaç evi anca tanıdım. onun için herkes tanıdık.zaten yemek ev işi yüzde seksen-doksan benim üstümde 10 yıl önce biraz yardım ederdi. son yıllar bırak bi çorba pişirmeyi kendi önüne bir kaşık bile koymaya erinirdi..dışarda çalış kazan birde gel günde 42 kapı gezen ama ''hiç halim yok, nefesim kesiliyor ''diyen kadına hizmet et.yapacağımı yapıyorum ama soğuk davranıyorum. bir huzur yok içimde. onun yüzünü görmek istemiyordum. biraz da kızının yanında yaşasa nolur. Tabi kızı ''insan belli bir yaştan sonra kendi anasını bile istemez'' diye laf anlatıyor.
Son düzenleme: