Kayınvalide-eş - Hayattan bıktım

Senin ailen hayatta mı onlar ne diyor bu duruma?madem aileler bu kadar işlerin içinde onlarda seni savunsun.
Ayrıca en başından niye kabul ettiniz yan yana dairelerde oturmayı iş güç sahibi eğitimli bir insansiniz belli ki.
Maddi durum elverişsiz olur(destek olurlar umuduyla oturulur),görücü usulü evlilik olur,kaçarak evlenenler falan oturur da siz niye bu şekilde yakın oturmayı kabul ettiniz :KK43:
Aileniz niye kabul etti.
 
annenle baban birşey demedi mi ?
Babam hep sessiz bir adamdır.. O ya benim boşanıp bu hayatta yalnız kalmamdan korkuyor Çünkü bunun gibi birşey söyledi ya da çevrenin baskısından çekiniyor. Boşanma demiyor, ama kapım açık mutsuzsan ben varım arkanda da demiyor ve belki de en çok incindiğim nokta bu. Annemse hemen yarın sabah gidip boşanın ben kızımı size sinir hastası edin diye vermedim. Hayatı bitecekse evliliği bitsinz kimse benim umrumda değil dedi.
 
Sizin ailenizin maddi durumu nasıl ?

Kaç yıldır tanıyorsun eşini ?
 
Senin ailen hayatta mı onlar ne diyor bu duruma?madem aileler bu kadar işlerin içinde onlarda seni savunsun.
Ayrıca en başından niye kabul ettiniz yan yana dairelerde oturmayı iş güç sahibi eğitimli bir insansiniz belli ki.
Maddi durum elverişsiz olur(destek olurlar umuduyla oturulur),görücü usulü evlilik olur,kaçarak evlenenler falan oturur da siz niye bu şekilde yakın oturmayı kabul ettiniz :KK43:
Aileniz niye kabul etti.
Aslında eşime yan yana oturmanın bize faydadan çok zarar getireceğini anlattım evlenmeden ve belirttim. Ama dediğim gibi bu kadarının yaşanabileceğini düşünmedim. Çok sorun yaratmamak adına, eşimin ailesine ben burda oturmayacağım diyemeyeceğini de bildiğimden kabul ettim
 
Hayatim kendini üzme sakın.
Önce nefes alıyoruz sakinleşiyoruz.Kayinvalidene gelirsek o çok mu zenginmişte kocası onunla evlenirken.Siz de çok şanslısınız kayınpederimle evlendiginiz için diye lafını soksana.Bu oğullarına bir şey zanneden kayınvalidelerden nefret ediyorum. Kocanın sana şiddet uygulaması çok yanlış. Bir bebekle büyümek istiyorsan bence evlatlık bir çocuk al bu adamı büyütme. Adama yaklaşma şeklin çok yanlış, ben de onu annem gibi görmek istiyorum ama bunu bana fırsat vermiyor diyerek topu karşı taraf atmalıydin. Boşanmaya gelecek olursak evet şiddetten dolayı bence bunu düşünmelisin.
 
Sizin ailenizin maddi durumu nasıl ?

Kaç yıldır tanıyorsun eşini ?
Babam varlıklı bir adam çok sükür. Ama ben zaten onlardan maddi bir beklenti içinde değilim. Üniversite mezunuyum gidip çalışıp hayatımı kazanabilirim. 4.5 yıldır beraberiz
 
İyi insan olabilir eşiniz ama iyi bir eş olacak kapasiteye sahip değil
Ayrıca annesi size bir şey demişse siz de diyin savunun kendinizi
İkinizin arasında

ha ama kendi hayatınızı kurup o evden çıkmalısınız maddi manevi ikiniz bir aile olarak devam etmelisiniz ki
Söz hakkı bulamasın

pasif bir eş sadece bu anlamda kötü
Değil yalnız hayat bu kötü olaylar başımıza gelebilir o zaman da mı pasif olacak?
Hayattaki bazı zamanlarda halk dilinde yırtık olmak gerekıyor

Ayrıca anne olmayı düşünmeyin zaten ortada eş yok ortada bir aile yok
Hatalar karşılıkl olabilir henuz 1 yıl olmus durumunuz var mı bilmiyorum ama yardım alın

İnsanlar asla değişmezzzz
 
Aslında eşime yan yana oturmanın bize faydadan çok zarar getireceğini anlattım evlenmeden ve belirttim. Ama dediğim gibi bu kadarının yaşanabileceğini düşünmedim. Çok sorun yaratmamak adına, eşimin ailesine ben burda oturmayacağım diyemeyeceğini de bildiğimden kabul ettim
Ya ne bileyim boşan diyemeyeceğim ama eşiniz gerçekten sizi seviyorsa bir kaybetme korkusuyla ailesine bir rest çekecektir,başlangıç olarak uzağa taşınmanız bile seni biraz olsun rahatlatacaktır
 
Babam hep sessiz bir adamdır.. O ya benim boşanıp bu hayatta yalnız kalmamdan korkuyor Çünkü bunun gibi birşey söyledi ya da çevrenin baskısından çekiniyor. Boşanma demiyor, ama kapım açık mutsuzsan ben varım arkanda da demiyor ve belki de en çok incindiğim nokta bu. Annemse hemen yarın sabah gidip boşanın ben kızımı size sinir hastası edin diye vermedim. Hayatı bitecekse evliliği bitsinz kimse benim umrumda değil dedi.

annen haklı.. peki sen ? ömrünü böyle geçirecek gücün var mı?
 
Karşındaki insanı ancak Kendi silahı ile vurabilirsin show insanı ol kv com iyi davran annem anneciğim falan filan ama kocan ve kayınpeder yanında iken ondan sonra onlar yokken kendi normal haline dön kendine okadar güvendir ki hep o yalancı çıksın vede politik ol ve asla kocana kv yi şikayet etme
 
Ya ne bileyim boşan diyemeyeceğim ama eşiniz gerçekten sizi seviyorsa bir kaybetme korkusuyla ailesine bir rest çekecektir,başlangıç olarak uzağa taşınmanız bile seni biraz olsun rahatlatacaktır
Benim ailem geldikten sonra bu konular konuşuldu artık çok fazla müdahale etmiyorlar. Ama yaşanılanları hazmedemiyorum. Sürekli beynimin içinde dönen çarklar var da birbirlerini öğütüyormuş gibi tükendiğimi hissediyorum. Çok mu abartıyorum bilmiyorum.
 
Benim ailem geldikten sonra bu konular konuşuldu artık çok fazla müdahale etmiyorlar. Ama yaşanılanları hazmedemiyorum. Sürekli beynimin içinde dönen çarklar var da birbirlerini öğütüyormuş gibi tükendiğimi hissediyorum. Çok mu abartıyorum bilmiyorum.
Abartmıyorsun psikolojik şiddetin dibini yaşatıyorlar çünkü
 
Merhabalar öncelikle,

23 yaşımdayım. 1 yıl önce evlendim. Eve geldiğim gibi kayınvalidemin iğneleyici sözleriyle karşılandım. Kendileri varlıklı bir aile.. Sürekli oğullarının benimle evlenmesinin benim için şans, lütuf olduğunu, onunla evlenmek isteyenin çok olduğunu, sürekli zengin olduklarını dile getiren, üslubuyla ezen sonra da ben ne yaptım ki deyip işin içinden çıkan bir kadın. Yan yana evlerde oturuyoruz. Bir yere gidecektim kapısını çaldım söyleyeyim merak etmesin diye Verdiği cevap “ Sen artık gelinsin o kadar okul okumuşsun hiç mi aklın yok öyle her yere gidemezsin” oldu. Onların sürekli bizimle yesin içsin evlerine sadece uyumaya gitsinler tavrı yüzünden. Kayınvalidemin bana dokunan lafları yüzünden henüz 3. Aylık evliyken eşimle birbirimize girdik ve ben ona vurdum. O da bana vurdu tabi.. Sonra bunu birkaç defa daha yaşadım. 1 yıldır sinir krizleri içinde bir hayat sürüyorum. Size, tecrübeli olanlara danışmak istiyorum. Ben bütün gün istemsiz şekilde bütün bu yaşadıklarımı geçiriyorum. Aklımda dönüp duruyor bana söylenilenler, söylenilip söylemedim diye yalan söylemeler.. Bütün bunlar aklımda dönerkenne iyi bir eş olabiliyorum ne de anne olmayı düşünebiliyorum. Korkuyorum çünkü boşanma seviyesindeyim. Çocuk baskı var eşimin ailesi tarafından. Bu süreçleri atlatanlar ya da atlatamayıp boşananlar bana biraz akıl verir misiniz? Önümü göremiyorum. Hayatımı çok değersiz hissetmeye başladım. Bu His beni korkutuyor.
yorum yapmak dogru degil cunku bu hayat senin hayatin ama cocuk olayinda iki kat kanser olcan ona gore zaten boyle kaynanlar Allaha nasil hesqb verecrk anlqmiyorum
 
Benim ailem geldikten sonra bu konular konuşuldu artık çok fazla müdahale etmiyorlar. Ama yaşanılanları hazmedemiyorum. Sürekli beynimin içinde dönen çarklar var da birbirlerini öğütüyormuş gibi tükendiğimi hissediyorum. Çok mu abartıyorum bilmiyorum.
Gereksiz olan şeyi çok abartıp asıl önemli noktayı gözden kaçırıyorsunuz. Gereksiz olan kayınvalide şunu dedi görümce bilmem ne yaptı kısmı bunları kafaya çok takıyorsunuz. Ama asıl önemli olan eşinle karşılıklı olarak birbirinize şiddet uyguluyorsunuz ve hala başkalarının ne dediğini düşünüyorsunuz. Bakın bu konuyu laf arasında söylediniz ve kimse bunun üzerinde durmadı ama şiddet var evliliğinizde
 
Hayat bir şekilde evliliğe kanalize etti. Haklısınız hataymış. Yaşamadan tecrübe edemezdim.
Bence çocuğunuz olmadan boşanın hayat çok güzel aramızda az bir yaş var gezip tozmak güzel baba lafı ağır değildir ama kaynana lafı ağırdır
 
Merhabalar öncelikle,

23 yaşımdayım. 1 yıl önce evlendim. Eve geldiğim gibi kayınvalidemin iğneleyici sözleriyle karşılandım. Kendileri varlıklı bir aile.. Sürekli oğullarının benimle evlenmesinin benim için şans, lütuf olduğunu, onunla evlenmek isteyenin çok olduğunu, sürekli zengin olduklarını dile getiren, üslubuyla ezen sonra da ben ne yaptım ki deyip işin içinden çıkan bir kadın. Yan yana evlerde oturuyoruz. Bir yere gidecektim kapısını çaldım söyleyeyim merak etmesin diye Verdiği cevap “ Sen artık gelinsin o kadar okul okumuşsun hiç mi aklın yok öyle her yere gidemezsin” oldu. Onların sürekli bizimle yesin içsin evlerine sadece uyumaya gitsinler tavrı yüzünden. Kayınvalidemin bana dokunan lafları yüzünden henüz 3. Aylık evliyken eşimle birbirimize girdik ve ben ona vurdum. O da bana vurdu tabi.. Sonra bunu birkaç defa daha yaşadım. 1 yıldır sinir krizleri içinde bir hayat sürüyorum. Size, tecrübeli olanlara danışmak istiyorum. Ben bütün gün istemsiz şekilde bütün bu yaşadıklarımı geçiriyorum. Aklımda dönüp duruyor bana söylenilenler, söylenilip söylemedim diye yalan söylemeler.. Bütün bunlar aklımda dönerkenne iyi bir eş olabiliyorum ne de anne olmayı düşünebiliyorum. Korkuyorum çünkü boşanma seviyesindeyim. Çocuk baskı var eşimin ailesi tarafından. Bu süreçleri atlatanlar ya da atlatamayıp boşananlar bana biraz akıl verir misiniz? Önümü göremiyorum. Hayatımı çok değersiz hissetmeye başladım. Bu His beni korkutuyor.


Sakın ama sakın çocuk yapma..İki romantik söze o an kanma içinden geçen "acaba çocuk olunca iyi olur mu?" sesini bastır inan ki çocuk bir sihirli değnek olmuyor canım..Eğer ki ailen destek olacaksa boşan..
Kocan maddiyat olarak onlara bağlıysa hiçbir zaman bu sorunları aşamazsın onun ailesi olduğu için alışmıştır ama senin için çok çok zor olur
 
Eşim pasif bir adam. Evi uzağa taşırsak babası eşimi reddetmekle tehdit ettiği için gidemiyoruz. O kadar kötüyüm ki. Boşanmak tek çarem gibi ama aileme laf getirip boyunlarını bükmek istemiyorum. Unutamıyorum. Olanları aşamıyorum. Yapılanları bu derece unutamamak normal mi sizce ?
Görücü usulü bi evlilik mi?
 
36 yaşında yaklaşık 4 senelik evli biri olarak yaklaşık 3 ay önce tecrübe ettigim birsey oldu , onlar eşinin annesi ve babası senin degiller , onları kendi annen ve baban olarak görüp aman canim gittiğim yeri de haber vereyim diye görürsen onlarda senin gittigin yer için mecbur haber verecek bize diye görurler , 3 ay öncesine kadar kendi kayinvalidemi her gün arayan bendim kendi annemi de her gün arardim fark yoktu benim için, ama artık fark dağlar kadar oldu tek bir sözü ile , şimdi 2 haftada bir ararsam öpüp başına koyuyor. Taviz beklentiyi artırıyor maalesef ki bu böyle
 
Benim kv de her şeye burnunu sokmak istedi nişanladığımız günden bu yana ben başta tavrımı koydum arayıp sormuyorum diye eşime şikayet ettiler inadına 3yıldır evliyim kandiller dışında asla aramadım taviz vermeyeceksin eşim benim haklı olduğum Bi konuda ailesini savundu annemin evine giderim o zaman dedim o son oldu artık haklıyı ayırt edebiliyor sende deneyebilirsin lakin ben vazgeçemeyeceğinden emin olduğum için Bi nevi kumar oynadım ters teperse yapma
Sana tavsiyem eşinin yanında kv ne kötü söz söyleme eşin yokken de cevabını ver benimki de seninki gibi söylediğini inkar ediyordu bende ona aynısını yapıyorum söylüyorum öyle bişi demedim annem yanlış anlamış deyip geçiyorum Biraz sert ve dik durman gerekiyo sende onun gibi oyna yoksa çok ezilirsin
 
Babam hep sessiz bir adamdır.. O ya benim boşanıp bu hayatta yalnız kalmamdan korkuyor Çünkü bunun gibi birşey söyledi ya da çevrenin baskısından çekiniyor. Boşanma demiyor, ama kapım açık mutsuzsan ben varım arkanda da demiyor ve belki de en çok incindiğim nokta bu. Annemse hemen yarın sabah gidip boşanın ben kızımı size sinir hastası edin diye vermedim. Hayatı bitecekse evliliği bitsinz kimse benim umrumda değil dedi.
Annenize helal olsun. Babanızda aslında arkanızda belliki sadece gaz verip kendini yuva yıkmış durumuna sokmamak icin sessiz kalıyor. Bakın iyi düşünün ama şiddettee var evliliginizde daha çok gençsiniz nereye kadar böyle bir koca ile böyle bir aile ile . Sonu kötü gözüküyor
 
X