siz de aynı bu şekilde "doktor tuzsuz yağsız yememi önerdi, sağlıklı diyet yemekler yapacağım kendim" deyin, eşiniz isterse gidip orada yesin bir süre, zamanla o da evine alışacaktır. ters düşmeyin stratejik davranın bence.
Bende ayni durumdaydim ama benim esim idare etmesini biliyodu bende 2 senedir sadece aksam yemeklerini kaynanamla yiyodum sonra doktor hamilelik icin iyi beslenmen lazim dedi sonra kaynanam biz cok yagli tuzlu yiyoruz o zaman siz saglik icin kendiniz yapin yiyin dedi ve 2.senede biz ayrildik kaynanamla
Herşeyi akışına bırak bende 3yıldır evliyim üstelik bebğimde yok bahane edip evimde olacağım altlı üstlü oturmanın en büyük sıkıntısı bu canım ben artık evimde yemek yapıp yiyorum üzlme bebek olunca istesende o kadar sık bi şekilde yemekleri birlikte yiyemiceksini bence bu konuyu ağıza verip önemsediğini belli etme zamnla bir iki derkken bi bAkmıssın hergün evinde yiyosunuzMerhaba arkadaşlar, gene bi soru sorup tavsiye almak icin karşınızdayim :)
Şimdi biz evleneli 9 ay oldu.4 aylikta hamileyim. Severek evlendik. Kayinvalidelerle altlı üstlü oturuyoruz ama yeme içme bir sabah akşam ordayim. Akşam eşim geliyo yemek yiyip direk evimize geliyoruz.
Ben ne kadar iyi olursam kayınvalidemlerde okadar iyi . bi sorun yok şimdilik. Sadece iki görümcemle anlaşamıyorum pek. Esimde farkında.
Bundan 5-6 ay önce çok sorunlarımız da oldu boşanmaya kalktı eşim ailemi istemiyosun diyerek.
Ya şimdi kızlar, eşim annesini çok seviyor. Onu hiç kırmak istemiyor. (Bazen bana gunduz ev isimi yaptigimda cok gec cikma yukari fln der ) Bense artık bu durumdan sıkıldm kendi evimde oturmak istiyorum. Ama bu çok zor. Cunku gerçekten esim çok bağlı.(Tabi yemek konusunda, bebek bakma konusunda hiç tecrübem yok ama hallederiz bi şekilde:) . eşime bi kere ağız ucuyla lafını ettim. Borçlarımizi bahane etti sonra gözünün içine bakınca 'geçim derdi felan da değil ben annemi kiramiyorum' dedi. Dediğim gibi bi defasında boşanmaya kalktik ailesini istemediğimi düşündüğü için. Ama benimde biraz hatam vardı orda. Saygısızlık söz konusu olmustu :s
Şimdi sormak istediğim ben eşime karşı nasıl bi yol izlemeliyim? Nasıl bi konuşma yapmalıyım. Kendi evimizde yiyip içmek için. Ağzım hiç laf yapmıyor maalesef. Sonu kavgayla bitiyor genelde. Bunu asla istemiyorum kavgayla biterse bidaha asla konusunu acamam,genelde msjla yazarım birsey olduğu zaman çünkü yuzyuze direk tartisiyoruz yada ben konuya giremiyorumm bile :) ya yerimde olsanız ne yaparsınız? Acaba çocuğum doğup biraz büyüdükten sonra daha mı iyi olur. Yoksa geç kalmadan bu işi halletmeli miyim? Uzun oldu ama akıla ihtiyacım var:)
bende aynen öle düşünüyorum bulaşık işi halletmiyorum sadece sofra bezi kaldiriyorum:)Çocuk olunca bi süre yemek yapamayacaksın şimdilik bir şey yapma bence
benim strateji yapmama gerek yok canim bana bunu soyleyen zaten kaynanam ve esim bu duruma cok sevinen biri alisma gibi bi durum olmadi bizde ki ters dusme durumuda yok du benim kaynanam baska kaynanalara benzemiyodu burda okuyorum nasil kaynanalar var ben daha nisanliyken ameliyat oldum annem 1 gece kaldi ama calisiyodu uyuyamadi sonra kaynanam kaldi ve eliyle yemek yedir di bizim aramizdaki diyalog cok farkli canimsiz de aynı bu şekilde "doktor tuzsuz yağsız yememi önerdi, sağlıklı diyet yemekler yapacağım kendim" deyin, eşiniz isterse gidip orada yesin bir süre, zamanla o da evine alışacaktır. ters düşmeyin stratejik davranın bence.
evet bende duygusal yaklaş diynlerdenim bu ilk dneme olarak bi denesin baktın ailemi istemiyosun diyor inatçılık ediyor huzur bozuyor ayrıl ben olsam ayrılırım aynı şeyleri yaşadım bazı şeylerde yaşıyorum ezdirmiyorum kendimi avukata git yarın diyorum baktı benle uğraşacak gibi değil unutuyor sabaha dediğime geliyor yapacağı tek şey artık evimde olmak istiyorum bitti nokta.olaya romantik yaklasın duygusala bağlayın diyenler olmus ancak buda bir cozum değil.
bnm de bunun gibi bir konum olmustu ancak konusmam da bir fayda etmedi.
laf dondu dolastı ailemi istemiyor musun yoksa olayına dondu.
maalesef ki türk aile yapısı böyle ve olmuyor, ne dersen de ne kadar duygusala bağlarsan bağla çözümü bu değil.
eşimin ailesi bize 6 saatlık uzaklıkta bir sehirde yasıyor ve ,
yeni evliyiz.
kalmaya geliceklerdi. neymiş efendim , borclar hemen biter iki evde aş pişmesin olayına döndü.
son dakikalarda bi mani çıkmadı da gelmediler allahtan.
maalsef sunu demek istiyorum ki,hata biraz da ailelerin. yeni evli insanların yanında senin ne işin var bir kv olarak??? annesinin düşünüp sizi biraz aile oldugunuzu hissettirip tek bırakması gerekiyor.
ama anne oglunun üstünde ısrarcı ise maalsef ki üzülerek diyorum oğlanlar anasının agzına bakıyor.
sana verebileceğim en güzel tavsiye baktın zorluyor mu?
bu hayata bir kez geliyorsun.
ayrıl.
bnm de damarıma basarlarsa bende boyle yapacagım.
benim strateji yapmama gerek yok canim bana bunu soyleyen zaten kaynanam ve esim bu duruma cok sevinen biri alisma gibi bi durum olmadi bizde ki ters dusme durumuda yok du benim kaynanam baska kaynanalara benzemiyodu burda okuyorum nasil kaynanalar var ben daha nisanliyken ameliyat oldum annem 1 gece kaldi ama calisiyodu uyuyamadi sonra kaynanam kaldi ve eliyle yemek yedir di bizim aramizdaki diyalog cok farkli canim
Ben de 2010 ekim ayında yaptığım ilk evliliğimde altlı üstlü oturuyordum. O zaman 26 yaşındaydım üni.den mezun olup evlenmiştim. Bu kayınvalide ve gelin olaylarını pek bilmiyordum. Toydum. Bizim ailede böyle şeyler yaşanmadı. Söz, nişan, düğün arası da kısa sürmüştü. Evlendiğim gün sudan çıkmış balığa döndüm. 1 yıl boyunca kayınpeder ve kayınvalidenin 'bize gel, siz iki kişisiniz ev pislenmez bizim evi temizle, yemek yiyelim, kahvaltıya gel' kocan burda neden gelmiyorsun' camdan bir yere gittiğimi gördüklerinde 'nereye gidiyorsun?' Diye sormaları vs.. ben boğulmuştum, eşim de nuh dedi peygamber demedi. Ailem arkamda değildi bunu biliyor ve onun kurallarına göre davranmamı istiyordu, bana muhtaç, başka şekilde yaşayamaz diye düşünüyordu. Özelde çalışıyordum maaşım 2010 da 750 liraydı. O pra bana yetmezdi kpss ye çalışmaya başladım. Ama bir gün kitaplarımı yırttı, bir gün teyzesi geldi 'gelinlikle giren kefenle çıkar evden, kocan dövmüyor ne diye boşanacaksınız' diye akıllar verdi. 2012 başı işten çıkarıldım. Evde oturup sınava çalışmaya devam ettim. Bu arada evde sürekli kavga dövüş. Uzaktık, ayrı yatakta yatıyorduk.birbirimizden soğumuştuk, beni kapının önüne koyacak dedim inek gibi çalışmaya başladım. Kahvaltı ve yemek saatlerinde ara veriyordum çünkü kurtulmam lazımdı. 2012 eylülde atandım. Tabi ben atanmadan 1 ay önce boşandık. Resmen sokakta kalmayı göze aldım. Çünkü biliyordum ki sınavı kazanacağım ve eski eşim ayda 3000 lira geliri olan birini bırakmak istemeyecek, sahte bir sevgi göstererek peşimi bırakmayacaktı. Zaten ondan midem bulanıyordu artık. Planladım, risk aldım, Anlaşmalı olarak boşandık. Anlaşma da şöyle: altınlar, ev eşyaları her şey onda kaldı. En son gün parmağımdaki yüzüğü bile aldı. Ki ben onla 1 ay geçineceğime güvneiyordum. Yani beş parasız kaldım. Sağdan soldan arkadaşlardan, sonra ödemek üzere borç aldım. Sınavı kazanamaycağımı ona özürlerle geri döneceğimi düşünüyordu eski eşim. Beni muhtaç hale düşürdü. Bu düşüncesinden hiç vazgeçmedi. Bir valize kitaplarımı, bir valize alabildiği kadar kıyafet koyup çıktım evden, 1 ay Arkadaşımda kaldım. Sağolsun ondan hayatımı kurtardı resmen. Atandım, şehir değiştirdim, İşe başladım, kendi kararlarımı tekrar kendim vermeye başladım. özgürlük öyle güzeldi ki. Beni aramıyordu, kurtulmuştum ondan. Ama öyle değilmiş. Benden sonra aileme gitmiş yalvarmış çok pişmanım diye. Onlar da git bir çiçek al özür dile sevicira bize de kızgın bizi dinlemez demişler. Bana sonradan söylediler. İnterttwn çalıştığım yeri bulup çıkışıma geldi bir gün yüzük ve çiçekle, ağladı, zırladı. Dellenip bana zarar vermesin diye kibar kibar uğurladım. Sömestr da evimin önüne geldi kendimi de seni de öldürücem diye öldür de kurtulayım dedim. Ağladı sokağın ortasında tehdit etti baktı kararım kesin, bir daha da ne aradı ne sordu ne zırladı. Yani bacım, senin şu hikayeni okuyunca kendiminki geldi yine aklıma içim daraldı. Bu oğullarına aşık anneler, annesinden kopamayan oğullar bu ülkenin kültürü ne yazık ki. Ve bunu da yapanlar kocasından yeterli ilgiyi göremeyen kadınların, hayatındaki tek erkeğe, oğluna sarılması. O ilgi açlığını oğluyla kapatması... Geçen yıl ikinci evliliğimi yaptım, pamuk gibi bir adamla hem de, şimdi tosun gibi bir evlat bekliyoruz. 32 yaşındayım, eşim 35 hayatın verdiği olgunluğumuz, maddi olarak ana babaya bağlı olmayışımız, sanırım gerçek aileyi şimdi kurdum. Evlilikten titreyerek kaçardım ama ne kadar güzel bir şeymiş sonradan anladım. Kendin için ızdıraba çevirme evliliği, onun ailesi için yaşama. üzgünüm ki eşin kararlarından dönmeyecek. Değişmeyecek. Çocuk yapmadan olanağın varsa ayrıl o anasının kuzusundan. Eğer devam edeceksen, seviyorum diyorsan da kendi ailenin arkanda olmasını dilerim. Onlar bastırsın ayrı eve çıkmanız için. Çünkü görüyorum ki ona sıkıntılarını dile getirmene bile ambargo uyguluyor eşin. Ne diyim içim daraldı. Şansın bol olsun.
Buradaki 'idare et, alttan al, kadın dediğin he diyecek geçecek' yaklaşımının yanında baba evinden çıkıp koca evine yığıntı gibi kalmaya çalışmayan böyle dişli, kişilikli kadınları görmek beni de çok mutlu ediyor. Umarım hayalini kurduğunuz şeyler gerçekleşir. Her şey gönlünüzden geçtiği gibi olur. Çocuğunuz için de örnek bir annesiniz eminim. Yolunuz açık olsun.can dostumayugrasamam mesajınızı gösterdi bana.. mutlaka oku diye.. işte dedim ASLAN GİBİ BİR KADIN MAŞALLAH.. mücadelenizi çok takdir ettim.. ben alnınızdan öpmek isterdim bunu samimiyetle söylüyorum...
çok benzerini yaşadım sizin hikayenizdekiler gibi.. aynı evde yemeler.. sizin ev kirlenmez benimkini temizleler..çalışmayan eş.. üstüne üstlük benide dolandırdı..önce özel sektörde işe girdim bebeğim 2 aylıktı süt izni kullanmadan gece yarılarına kadar çalıştım 6 ay emzirmeyi başarabildim iş yerinde süt sağarak.. işe başladım baktım parayı yiyor üstelik beni dolandırıyor.. ailem arkamda durunca iki küçük çocukla baba evine dööndüm..
işim iyi ama özel sektör garantisi yok bu işin yaşlılığı var 2 çocuk var diyerek kpss ye hazırlandım... @ayugrasamam la birlikte büyük emek verdik çocuklarımızı uyuttuktan sonra çalıştık.. ailem hiç desteklemedi hergün dalga geçtiler sen mi kazanacaksın diye..
çok şükür branşımda ilk 10 a girdim .. kadro açılırsa atanacağım inşallah... iyi bir insan çıkarsa yuva kurmayı bende istiyorum.. asla evlenmem birdaha derken hayal kurmaya başladığımı farkettim..
daha 30 yaşındasın sev sevil dedim kendime.. mücadele eden kadınlara ayrı bir hayranlığım var.. tekrar tebrik ediyorum yolunuz açık olsun
sevgiler :))
evliyim hamileyim mutluyum modunda benim arkadaşeesi sonra noldu ? çekirdek çıtlıyom şu an.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?