Sanılanın aksine ne mesafeli dururum ne de sert,ben tam bir yumuşak dikenim
Hem söyleyeceğimi söylerim,hem bildiğimi okurum ,hemdi genellikle kimsenin kalbini kırmam.Bu biraz zaman aldı,çok törpüledim sivri yanlarımı,konuşurken çok yutkundum ama insan isteyince bir yolunu buluyor.
Size de bunu tavsiye ederim nihayetinde bir aile kuracaksanız bu insanları yok sayamazsınız ve eşiniz her ne kadar sizden yana da olsa gün sonunda o annenin oğlu.
Benim eşim annesinin potansiyelini bilir,sözünü esirgemez,gerçekten çok adilce bir dengededir,yine de 'annemi değiştiremem ki ne yapayım?' dediği yerler oluyor.Bunu beni haksızlığa uğratmak için yapmıyor ama 60 kusür yasında bir kadına haddini bildirmekte olmuyor.
Bu insanlarla iletişim kurarken ne istediğinizi bilerek hareket edin,kendinizden emin olun,sınırlarınızı dikte ederek değil. Mesela görümcenizle kahve içerken ''Bugün x arkadasım kahveye gelicem dedi ama emrivakilerden hiç hoşlanmam ,bugün değil şu gün müsaitim dedim biraz bozuldu ama ben de buyum ,benim adıma plan yapılmasından hiç hoşlanmam ''gibi baskaları üzerinden örneklerle kendinizi anlatın.
Biraz akıllı biriyse zaten bu konuşmadan payına düşeni çıkaracaktır
Elbette ailesini yok saymıyorum, hatta onlarla orta yollu nasıl geçineyim ama aynı zamanda beni ezemesinler diye çok sık düşünüyorum. Demek istediğim aslında tam olarak sizin yaptığınızdı. Ben de yumuşak huylu biri olduğum için bunlar dahi bana sertlik gibi geliyor sanırım. Politik davranabilmeniz çok güzel. Demin ve bu yorumda verdiğiniz örnekler de çok hayattan sağ olun
çünkü herkes mesafe koy, yüz verme vs diyor ama kimse nasıl yapacağımı demiyordu.
Böyle insanlarla mesafe koymanın yanı küsmek. Ben yakın otursam hepsiyle küserdim.Sınır kavramı bilmiyorlar. 
