Bütün aile bizde toplandık ama sizinkileri göreceksiniz yemekler falan yapıp gelmişler, eltim çiçek almış, kusura bakm abla, haddimi aştım dedi, olur böyle şeyler dedim buyur ettim, yemek yedik sonra çay koydum ben bunlara çay içerken kaynanam birden ağlamayı koyverdi, başlıyoruz dedim, vay efendim onlar bu çocuğu ne kadar istemişler de, ne zamandır düşünüyolarmış da şimdi kaynana gelinlere özenir gibi olmuş da ben hamileyim diye söyleyemememişler bu isteklerini de... Derken benim eşimin devreler attı; anne ayıp yaptığınız, bari kılıf uydurmayın dedi, 50 yaşına geldin ne bebeği, niye istiyosun hadi çocuğun olmasa neyse , bize bile bazen katlanamıyosun dedi ki kendisi haklı kadın hep serzenişte bulunur ben ne zorluklar çektim sizi büyütürken, keşke bi tane olsaydınız vs vs gibi. Kayınpeder atıldı o eskidendi şimdi halimiz vaktimiz yerinde, bakarız da büyüytürüz de "sizi ilgilendirmez" dedi. Eşim de madem bizi ilgilendirmez annem gelmeyecekti ben burda kalacağım diye dedi, kızcağız ağzını açmadığı halde bi de kardeşimin karısını eve kadar yollamış ayıplatmaya, yazık dedi. Madem haliniz vaktiniz yerinde bakacaksınız bu çocuğa baba ama kendi çabalarınızla bizden yardım da beklemeyin bu saatten sonra madem bizi ilgilendirmez dedi, kayınpeder öfkelendi çıktı gitti. Eşimle kardeşi gitti ardından da...