Kızlar selam ben 1.5 senedir evliyim. Eşimin memleketine taşındık evlenince ben de yakın mesafedeki başka bir şehirde çalışıyorum gidip geliyorum. Oturduğum şehirde ailem arkadaşım vs. kimsem yok, eşimin ailesi var evlenmeden önce tamamen yalnız olmayalım en azından ailelerden biri yakında olsun istemiştim. Hatta kayınbabam kadının sürekli şehir dışına gidip gelmesi olmaz çalıştığın yerde ev tutun oğlum gidip gelsin demişti sağolsun ama ben kabul etmedim. Benim iş saatlerim esnek sürekli gitmeme gerek olmuyor vs. Böyle olması bana daha hakkaniyetli geldi. Ben kendim aile özlemi çektiğim için eşim çeksin istemedim. Her hafta sonu mutlaka ailesini ziyaret ettik o söylemese ben söyledim. Ama şimdi görüyorum ki bizim ziyaretlerimiz bir zorunluluğa dönüşmüş. Eğer bir sebepten gidemezsek kayınvalidem pazartesi günü eşimi arayıp gece 12 ye kadar sizi bekledim gelirsiniz diye vs. diyerek duygu sömürüsü yapıyor. İlk başlarda farketmedim ama kimi evime çağırsam o da gelmek istiyor. Hatta evlendikten sonra ilk tatilimize gidecektik -balayı hariç- o da gelmek istedi bizimle. Ya da eşimin kardeşlerinden birini çağırıyorum hepsi evli yani annesiyle yaşayan yok bir bakıyorum kayınvalidem de gelmiş. Çünkü onlara da duygu sömürüsü yapıyor bir şekilde seni de alalım dedirtiyor. Bu ay yoğun çalıştığım için son haftaya kadar kimseyi iftara davet edemedim geçtiğimiz cumartesi günü kayınvalidemleri davet ettim ilk olarak. Pazartesi günü de 2 kaynımla eşlerini davet ettim. Pazartesi günü bir baktım annesi de gelmiş eşimin abisi davet etmiş. Ya sizce bu normal mi ben mi takılıyorum buna? Bana göre bir başkasının evine başka biri davet edilmez. Bu arada kayınvalidemden kötü hiç söz duymadım eşim de annesinin bir melek olduğunu söyler her zaman yani bu hikayede şeytan olan kesinlikle ben olurum eşime bir şekilde bunu normal karşılamadığımı söylesem.
