su konuda size cok hak veriyorum bende olsam ilk kontrolume esimle yanliz gitmek isterim....insan o anki mutlulugunu baskalari yaninda doyasiya yasayamiyor heleki sizden yasca buyuk olan birisinden....
demekki herkes aynı şeyleri yaşayabılıyor.. bende aynı olayı anlattım hamileyim bebeğimi ilk görmeye gittiğimizde kayınvalidemde peşimize takıldı bende gelicem dedi gittik ve bebeğimin kesesini gördük. doktor iki hafta sonraya gün verdi o gün hem bebeğimi hemde kalp atışlarını duyacaktık ben tabiki eşimle birlikte gitmek istedim o gün kayınvalidem beni aradı bende geleyim mi dedi bende gerek yok biz çıkınca seni ararız dedim tamam haber verin mutlaka dedi hastanaye bir gittim kayınvalidem bendenn önce gitmiş ve orda oturuyor nasıl sinir oldum anlatamam beynimden vurulmuşa döndüm suratım dokuz karış oldu doktorun yanın 3 kişi girdik doktor dalga gecti bütün aile gelmişsiniz diye gelin geln ama hep gelmeyin dedi gençlerin özel konuşmak isteyecek şeyleri olabilir heycanlısınız anlıyorum ama sizde onları anlayın dedi o zaman doktorumu daha çok sevdim çünkü benim söyleyemediklerimi o söylemişti.. Seni çok iyi anlıyorum..
Kızı varken yaşlanan k.v lerin gelininde kalmasını anlayamamışımdır hiç bir zaman(( İnş böyle bir durum olmaz die dua etmekten başka çarem yok:SSS
Kayınvalidende gelse ne olurdu ki, onu fazlalık olarak görmeyip eşini doğuran kadın olarak görsen inan hayatın daha da kolaylaşır. Benimkide detaylı ultrasona gelmek istedi, gel tabi dedim. SOnuçta onunda hakkı torununu görmek istemiş, merak etmiş ne var bunda. Bu kadar hazımsızlık iyi değildir, bence bakış açını değiştir...
kendi zamanın geldiği zaman anlarsın anca sizin gibi bir gelininiz olursa anlarsın
k.v mi eşimi doğuran kadın olarak görmeme gerek yok zaten bunun bilincindeyim.Ozaman benim annem de beni doğuran kadın.Kendi bebeğinin içinde bir can daha var.Bence kız annesi daha çok görmek ister.Ama özel yaşanacak şeylere saygısı vardır annemin.Hiç bir zaman kalkıp da bende geliyimmi bende göreyimmi demez.Ama ben annemi tanıdığımdan ne kadar hevesli olduğunu biliyorum.K.V min canı canda benim annem saf mı?Bundan sonraki ultrasonlardagelip gelmemesi umrumda değil.Ama ben eşimle kalp atışını dinlemeye ve gerçekten bir bebek sahibi olduğumuzu hissetmeye gideceğimiz ilk adımdan bahsediyorum.Bu benim için önemliydi.Anlayışlı bir anne benim annem gibi olur.Bundan sonraki ultrasonda gelse kalbini dinleyemeyecek mi?Ama bu bizim ilk kalp sesini duyuşumuz olacak tabikide baş başa olmak eşimle gerek ağlayarak gerek kucağına atlayarak sevincimi yaşamak istemek en doğal hakkım.Eşimden ilgiye sevgiye ihtiyaç duyduğum ve onun bebeği olacağından duyduğu mutluluğu izlemek istediğim bir anda bir üçüncü kişiyide düşünmek zorunda olmak istemedim.Tepkilerimizi bir üçüncü kişinin varlığıyla acaba lar yaşamak istemedim.Asıl bunda ne var ki?
bende aynen sizin gibi düşünüyorum.K.v bana sorduğunda eşim yoktu.Onun hala bu istekten haberi olmadığını düşünüyorum.o yüzden ona annen gelmek istedi bişey diyemedim ama istemiyoru diyemedim.Bugün gideceğiz.Arayıp haber vermedim kayınvalideme bakalım eşimden öğrenip peşine taılıp gelir hala arsızlık yapar mı bilmiyorum.İşte öle bişi olursa ozaman eşimle de bozuşuruz.Sonuçta ben söylemesem de onunda akıl etmesi lazım en azından onun annesi geliyorsa benim anneminde gelmesi gerektiğini...Şu cvp verme işini bi halletsem zaten hiç bişi umrumda olmayacak da....
Çok tşk ederim arkadaşım o senin iyiliğin.Tabikide k.v durup dururken gardımı almıyorum.Öyle çok bir kötülüğünü görmedim ama çok otoriter dediğim dedik,ben anneyim nasıl istersem öyle olacak diyen biri.Onun ısrarı karşısında ne kadar istemiyorum desen de ısrar eder ve sonunda saygısızlık yapmamak için mecbur kalır tmm dersin.Bunlar beni ondan soğutuyor.
Eşim beni dinler anlar ama anlamak istemez annesiyle ilgili tüm konuşmalarım isteklerim kanına dokunuyor.Sonunda da kavga ediyoruz.Çünkü annesinin binde biri kadar beni düünmediği hissine kapılıp kahroluyorum.Kendimi bu aileye gelin değilde üvey evlat olarak alınmış gibi hissedip ailemi özlüyorum ve pişman oluyorum evlendiğime.Bu da bizim yuvamızı etkiliyor tabi..
Aileme mahçupluk olayına gelince.Bunu hiç düşünmemiştim yada farkında değildim diyeyim.Sayenizde farkına vardım.Annem k.v beğenmediğini daha biz nişanlanmadan gördüğünde beğenmemiş.Benim canımı sıkan otoriter tavrını ta ozaman ilk görüşte teşhis etmişti.Aşkın gözü kör mü diyelim yoksa eşimle çocuk yaşta başlayan flört döneminin uzunluğu ve sırf bu yüzden birbirimizden kopmak istememek mi diyelim bilmiyorum.sanırım ailemin önceden teşhis ettiği sıkıntıları yaşayıp hem kendimi hemde onları üzmekten korkuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?