Merhabalar size hikayemi anlatmak istedim çok çaresizim ben bir ay önce Bebeğimin kalbinin durduğunu cinsiyetini öğrenmeye gittiğim gün öğrendim 16 haftalıktık felaket bir üzüntü hayal kırıklığı Allah kimseye yaşatmasın toparlayamadım toparlanamıyorum buna sebep olanları da affetmiyorum hakkım asla helal değildir eşimin annesi kayınvalidem olacak şahıs sürekli sürekli beni mağdur eden binbir yalanlar söyleyen hep masummuş rolü yapan o kadın eşimi kışkırtan huzurumuzu bozan eşim annesi yüzünden (ilk çocuğumda bu ikinci çocugumdu) annem kim sen kimsin derdi ben rahatsız olduğumu söylediğim şeylerde çocugu bırak sen git derdi o kadın yüzünden sözde biz sizin iyiliğinizden başka birşey istemiyoruz diyen insanlar bunlar hep onlardan çıkıyor ne çıkıyorsa hiç anlaşamadık mesafe de koymuştum kayınpederim hep bizi bir araya getirmeye çalışmıştı konular şunlar işte aileme karışması ilk çocuğumu kendi doğurdum sanıp sahiplenmesi hijyen kuralları affedersiniz özel bölgesini karıştırıp benim çocuğumu elliyordu çocuğum apış arası kokuyordu ben bunları hep gördüm sustum güzel bir şekilde yönlendirdim bilmiyormuş gibi kalbi kırılmasın diye ben onu düşünürken bu kadar iyi niyetliyken.... ama olmamak lazımmış eşime söylemek zorunda kaldım o zaman başladı eşim de gördü yaptığı hareketleri bana hak verdi ama annesi diye birşey yapamadı oysa beni kaç defa karşısına aldı 2 sene içerisinde huzurumuz kalmamıştı neyse ben ikinci çocuğuma hamile kaldım o arada hamileliğim çok güzel gidiyordu meleğim çok iyiydi hatta doktorumuz bi ara maşallah annesi sanki dans ediyor oynuyor demisti yani hic bir sorun yokt6 neyse bi duyum aldım o arada misafirlikte (bu ilk değil aileme bile beni kötülüyordu dedikodumu yapıyordu) işte Allah gelininde hayırlısını versin boyuna posuna aldandım bana şundan bahsetmeyin şeytan ben onun yüzünden psikolojik tedavi görüyorum vsvs şeyler söylemiş oysa bunu yüzüme de söyledi ispat edememiştim hamileyim bide çok üzüldüm çok içerledim eşime zamanında bana böyle böyle diyor diyince ispat edememiştim şimdi başkasından da aynısını duyunca eşimin yaptıkları o kadının yaptıkları aklımda dönüp durdu işte eşimin sen kimsin o kim diyişi çocuğumu bırak sen git diyişi dayanamadım kasıklarıma başıma hayatımda yaşamadığım derece de ağrılar sancılar saplanıyordu anlatamam kendime engel olamadım ağlamaktan bi hal oldum akşam eşim gelince de ona da anlattım sen dur ben halledicem dedi kimse benim ailem hakkında sağda solda konuşamaz dedi aradan iki gün geçti doktora gittik ve bebegin kalp atısımın olmadığını öğrendik dünyam başıma yıkıldı herşey oldu bitti bebek genetik testlere inceleme ye girdi hiç birşey yok haftasıyla uyumlu yeni olmuş birşey olduğu belliydi doktor bir sebebi yok dedi benim de bir rahatsızlığım yok doktora sordum 2 gün öncesi büyük bir stres yasadım ondan olabilir mi diye oda bana olabilir dedi ama testlerine bakalım demisti hersey temiz çıktı patolojik sebebi yok yani işte bende ondan sonra çıldırdım eşime neler dedim seni boşıycam sen hic arkamda durmadın dursaydın bunlar olmazdı bana hiç inanmadın inanman için bunların mı olması gerekiyordu diye eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım beni çok aradılar ben Bebeğimin cesedini bile gördüm bir başın sağolsun bile demediler şey diyorlarmış ne yani bizmiyiz sebebi diye eşimi arıyorlar sürekli torun görmek için babası hafta sonu buraya geldi işte oğluna diyor anneni ara anneni aramamazlık yapma psikolojisi çok bozuk oysa bebeğini kaybeden benim beni soran yok ama Eşimde bu olaylar olurken hep annesini kibar kibar uyarıyordu ben keskin bir şekilde konuşmasının doğru olduğunu söylerken hakkını yiyemem ama karşımızdaki yüzsüz onun iyii niyetinden yararlandı eşime dedim annenle yüz göz olursan bu evllikşj biter diye açıkçası benim de eşime karşı özellikle ailesi yüzünden içimde bir şeyler kalmadı bu arada psikolog a gidicem ama sizlerden de bir yorum almak istedim