Aklıma kendi altınlarımın akibeti geldi... Sinirlerim zıpladı yine...
Düğün gecesi gelin odama geldi bunlar. Resmen üşüştüler ailece... Biz şoka girdik. Hızlı hızlı saydılar altınlarımı bir güzel. Sonra hop çantaya... Siz balayına gideceksiniz, yeni gelin evine hırsız dadanır dediler. Biz koruruz.
Altınlarıma dokunmadım bile... Elim bile değmedi. Hatta gelinliğimin altın kesesiyle aldılar...
Ve altınlarımdan o kese bile gelmedi geriye...
6 ay boyunca eşime isteyelim diye tutturdum. Kayınvalidem sürekli aman merak etmeyin, emanetiniz bizde güvende kızım diyordu...Eşim sürekli ya hu benim ailem hırsız mı ne olacak diyordu.
Ve evet.. Ailesi hırsızmış... Beni merak etme diye diye bir güzel oyalarlarken, çatır çatır yemişler tüm altınlarımı, nakit parayı...
Bir akşam istemeye gittik ve acı gerçeği söylemeye mecbur kaldılar...
Hatta utanmadan kayınvalidem daha sonra,,, ayy senin gramlık altınlar çok işime yaradı. Samimi olmadığım konu komşuya onları takıverdim dedi
Ki biz herşeyimizi eşimle kendimiz yaptık, sıkışırsak altınlardan öderiz diyerek aldık bazı şeyleri... Tek kuruş katkıları olmadığı gibi altınlarımızı da çaldılar.
Şu an hala borç ödüyoruz.
Yukarıda Allah varsa, hakkımın tek kuruşu helal değil...
Kusura bakmayın uzun yazdım, çok doluyum bu konuda. Mutlaka bu kınayı fırsat bilerek isteyin altınlarınızı. Öyle birşey varsa bile ortaya çıksın. Lütfen kına bahanesiyle isteyin...
