- 5 Ekim 2015
- 1.464
- 3.894
- 53
- Konu Sahibi CrazyMother
-
- #1
Daha 5 ay öncesine kadar harika bir kayınvalidem var diye övünürken , son 5 ayda içinden canavar çıktı...
Nişanımın 2. günü bel fıtığından ameliyat oldu yanına refakatçi beni istedi. Gittim kaldım yanında, neyse düğün oldu, kalktı burun estetiği oldu yine 2 gece kaldım yanında (6 haftalık hamileyim bu arada)...
O mu ne yaptı? Babam kalp krizi geçirip kalp ameliyatı olduğu için kızıma bakmasını rica ettim bir karış suratla baktı. Her akşam kızımı almaya gittiğimde kızım kapıda ,elinde çantası resmen vermeye yetiştiremedi. Ağlaya ağlaya döndüm eve, daha babam iyileşmemişti "ben yazlığa gidicem" dedi, kızım ortada kaldı. Anne , en azından bir söyleseydin "hani kızım ben yazlığa gitmek istiyorum ama, baban nasıl toparlayabildi mi?" diye, "sana mı soracağım yazlığıma giderken" cevabını aldım...
Babam iyileşti, tam ayağa kalkacakken bir akşam annem kalp krizi geçirdi. Acil kalp ameliyatına alındı. Annemin durumunu sormadığı gibi, ne zaman çıkacak ben gidicem, dedi...Annem Salı günü kalp ameliyatı oldu ,2 gece yoğun bakımda kaldı cuma gündüz taburcu oldu. Ameliyatının 6.günü kızımı bakması için bıraktım anneme. Çünkü kayınvalidem yazlığa gitmişti. Çok şükür teyzelerim sağolsun, annemin yanında kaldılar, kızımla da ilgilendiler.
Burada, kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil diyenler olacaktır. Kendi annem ve babam "eğer bakıcı tutarsan, torunumuzu ufacıkken kreşe verirsen hakkımızı helal etmeyiz" dediler. Her fırsatta , torunumuz bizim hayat enerjimiz, onunla zaman nasıl geçiyor anlamıyoruz. Bu saatten sonra bizim tek yaşama amacımız o" diyorlar. Benim tek isteğim kayınvalidemin ,bu hastalıkların üst üste geldiği 2 aylık süreçte kızımı idare etmesiydi. Kendisi 51 yaşında, hani öyle eli ayağı tutuyor.
Şimdi yazlıkta en son bayramda görüştük, her gün aradı sorardı. Neredeyse 20 gündür ne aradı ne sordu. Ne anneme geçmiş olsun dedi telefon açıp, ne bir geçmiş olsun ziyareti yaptı. Annemi sormadı bile. Dert ediyor muyum aslında hayır..Eşimde konuyla ilgili herhangi bir şey söylemiyor.
Ben sadece, bundan sonra nasıl davranmalıyım kısmında takıldım. Muhtemelen Kurban bayramında görüşeceğiz , o zamana kadar dönmez yazlıktan. Aramazsa aramayayım mı? Yoksa hayırdır diye arayıp konuşayım mı?
Ben çok çok kırılıp asla aramazdım. O aradığında da çok mesafeli olurdum.Daha 5 ay öncesine kadar harika bir kayınvalidem var diye övünürken , son 5 ayda içinden canavar çıktı...
Nişanımın 2. günü bel fıtığından ameliyat oldu yanına refakatçi beni istedi. Gittim kaldım yanında, neyse düğün oldu, kalktı burun estetiği oldu yine 2 gece kaldım yanında (6 haftalık hamileyim bu arada)...
O mu ne yaptı? Babam kalp krizi geçirip kalp ameliyatı olduğu için kızıma bakmasını rica ettim bir karış suratla baktı. Her akşam kızımı almaya gittiğimde kızım kapıda ,elinde çantası resmen vermeye yetiştiremedi. Ağlaya ağlaya döndüm eve, daha babam iyileşmemişti "ben yazlığa gidicem" dedi, kızım ortada kaldı. Anne , en azından bir söyleseydin "hani kızım ben yazlığa gitmek istiyorum ama, baban nasıl toparlayabildi mi?" diye, "sana mı soracağım yazlığıma giderken" cevabını aldım...
Babam iyileşti, tam ayağa kalkacakken bir akşam annem kalp krizi geçirdi. Acil kalp ameliyatına alındı. Annemin durumunu sormadığı gibi, ne zaman çıkacak ben gidicem, dedi...Annem Salı günü kalp ameliyatı oldu ,2 gece yoğun bakımda kaldı cuma gündüz taburcu oldu. Ameliyatının 6.günü kızımı bakması için bıraktım anneme. Çünkü kayınvalidem yazlığa gitmişti. Çok şükür teyzelerim sağolsun, annemin yanında kaldılar, kızımla da ilgilendiler.
Burada, kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil diyenler olacaktır. Kendi annem ve babam "eğer bakıcı tutarsan, torunumuzu ufacıkken kreşe verirsen hakkımızı helal etmeyiz" dediler. Her fırsatta , torunumuz bizim hayat enerjimiz, onunla zaman nasıl geçiyor anlamıyoruz. Bu saatten sonra bizim tek yaşama amacımız o" diyorlar. Benim tek isteğim kayınvalidemin ,bu hastalıkların üst üste geldiği 2 aylık süreçte kızımı idare etmesiydi. Kendisi 51 yaşında, hani öyle eli ayağı tutuyor.
Şimdi yazlıkta en son bayramda görüştük, her gün aradı sorardı. Neredeyse 20 gündür ne aradı ne sordu. Ne anneme geçmiş olsun dedi telefon açıp, ne bir geçmiş olsun ziyareti yaptı. Annemi sormadı bile. Dert ediyor muyum aslında hayır..Eşimde konuyla ilgili herhangi bir şey söylemiyor.
Ben sadece, bundan sonra nasıl davranmalıyım kısmında takıldım. Muhtemelen Kurban bayramında görüşeceğiz , o zamana kadar dönmez yazlıktan. Aramazsa aramayayım mı? Yoksa hayırdır diye arayıp konuşayım mı?
arama kesinlikle.Daha 5 ay öncesine kadar harika bir kayınvalidem var diye övünürken , son 5 ayda içinden canavar çıktı...
Nişanımın 2. günü bel fıtığından ameliyat oldu yanına refakatçi beni istedi. Gittim kaldım yanında, neyse düğün oldu, kalktı burun estetiği oldu yine 2 gece kaldım yanında (6 haftalık hamileyim bu arada)...
O mu ne yaptı? Babam kalp krizi geçirip kalp ameliyatı olduğu için kızıma bakmasını rica ettim bir karış suratla baktı. Her akşam kızımı almaya gittiğimde kızım kapıda ,elinde çantası resmen vermeye yetiştiremedi. Ağlaya ağlaya döndüm eve, daha babam iyileşmemişti "ben yazlığa gidicem" dedi, kızım ortada kaldı. Anne , en azından bir söyleseydin "hani kızım ben yazlığa gitmek istiyorum ama, baban nasıl toparlayabildi mi?" diye, "sana mı soracağım yazlığıma giderken" cevabını aldım...
Babam iyileşti, tam ayağa kalkacakken bir akşam annem kalp krizi geçirdi. Acil kalp ameliyatına alındı. Annemin durumunu sormadığı gibi, ne zaman çıkacak ben gidicem, dedi...Annem Salı günü kalp ameliyatı oldu ,2 gece yoğun bakımda kaldı cuma gündüz taburcu oldu. Ameliyatının 6.günü kızımı bakması için bıraktım anneme. Çünkü kayınvalidem yazlığa gitmişti. Çok şükür teyzelerim sağolsun, annemin yanında kaldılar, kızımla da ilgilendiler.
Burada, kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil diyenler olacaktır. Kendi annem ve babam "eğer bakıcı tutarsan, torunumuzu ufacıkken kreşe verirsen hakkımızı helal etmeyiz" dediler. Her fırsatta , torunumuz bizim hayat enerjimiz, onunla zaman nasıl geçiyor anlamıyoruz. Bu saatten sonra bizim tek yaşama amacımız o" diyorlar. Benim tek isteğim kayınvalidemin ,bu hastalıkların üst üste geldiği 2 aylık süreçte kızımı idare etmesiydi. Kendisi 51 yaşında, hani öyle eli ayağı tutuyor.
Şimdi yazlıkta en son bayramda görüştük, her gün aradı sorardı. Neredeyse 20 gündür ne aradı ne sordu. Ne anneme geçmiş olsun dedi telefon açıp, ne bir geçmiş olsun ziyareti yaptı. Annemi sormadı bile. Dert ediyor muyum aslında hayır..Eşimde konuyla ilgili herhangi bir şey söylemiyor.
Ben sadece, bundan sonra nasıl davranmalıyım kısmında takıldım. Muhtemelen Kurban bayramında görüşeceğiz , o zamana kadar dönmez yazlıktan. Aramazsa aramayayım mı? Yoksa hayırdır diye arayıp konuşayım mı?
Daha 5 ay öncesine kadar harika bir kayınvalidem var diye övünürken , son 5 ayda içinden canavar çıktı...
Nişanımın 2. günü bel fıtığından ameliyat oldu yanına refakatçi beni istedi. Gittim kaldım yanında, neyse düğün oldu, kalktı burun estetiği oldu yine 2 gece kaldım yanında (6 haftalık hamileyim bu arada)...
O mu ne yaptı? Babam kalp krizi geçirip kalp ameliyatı olduğu için kızıma bakmasını rica ettim bir karış suratla baktı. Her akşam kızımı almaya gittiğimde kızım kapıda ,elinde çantası resmen vermeye yetiştiremedi. Ağlaya ağlaya döndüm eve, daha babam iyileşmemişti "ben yazlığa gidicem" dedi, kızım ortada kaldı. Anne , en azından bir söyleseydin "hani kızım ben yazlığa gitmek istiyorum ama, baban nasıl toparlayabildi mi?" diye, "sana mı soracağım yazlığıma giderken" cevabını aldım...
Babam iyileşti, tam ayağa kalkacakken bir akşam annem kalp krizi geçirdi. Acil kalp ameliyatına alındı. Annemin durumunu sormadığı gibi, ne zaman çıkacak ben gidicem, dedi...Annem Salı günü kalp ameliyatı oldu ,2 gece yoğun bakımda kaldı cuma gündüz taburcu oldu. Ameliyatının 6.günü kızımı bakması için bıraktım anneme. Çünkü kayınvalidem yazlığa gitmişti. Çok şükür teyzelerim sağolsun, annemin yanında kaldılar, kızımla da ilgilendiler.
Burada, kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil diyenler olacaktır. Kendi annem ve babam "eğer bakıcı tutarsan, torunumuzu ufacıkken kreşe verirsen hakkımızı helal etmeyiz" dediler. Her fırsatta , torunumuz bizim hayat enerjimiz, onunla zaman nasıl geçiyor anlamıyoruz. Bu saatten sonra bizim tek yaşama amacımız o" diyorlar. Benim tek isteğim kayınvalidemin ,bu hastalıkların üst üste geldiği 2 aylık süreçte kızımı idare etmesiydi. Kendisi 51 yaşında, hani öyle eli ayağı tutuyor.
Şimdi yazlıkta en son bayramda görüştük, her gün aradı sorardı. Neredeyse 20 gündür ne aradı ne sordu. Ne anneme geçmiş olsun dedi telefon açıp, ne bir geçmiş olsun ziyareti yaptı. Annemi sormadı bile. Dert ediyor muyum aslında hayır..Eşimde konuyla ilgili herhangi bir şey söylemiyor.
Ben sadece, bundan sonra nasıl davranmalıyım kısmında takıldım. Muhtemelen Kurban bayramında görüşeceğiz , o zamana kadar dönmez yazlıktan. Aramazsa aramayayım mı? Yoksa hayırdır diye arayıp konuşayım mı?
Keyfine düşkün bi kv deniz varDaha 5 ay öncesine kadar harika bir kayınvalidem var diye övünürken , son 5 ayda içinden canavar çıktı...
Nişanımın 2. günü bel fıtığından ameliyat oldu yanına refakatçi beni istedi. Gittim kaldım yanında, neyse düğün oldu, kalktı burun estetiği oldu yine 2 gece kaldım yanında (6 haftalık hamileyim bu arada)...
O mu ne yaptı? Babam kalp krizi geçirip kalp ameliyatı olduğu için kızıma bakmasını rica ettim bir karış suratla baktı. Her akşam kızımı almaya gittiğimde kızım kapıda ,elinde çantası resmen vermeye yetiştiremedi. Ağlaya ağlaya döndüm eve, daha babam iyileşmemişti "ben yazlığa gidicem" dedi, kızım ortada kaldı. Anne , en azından bir söyleseydin "hani kızım ben yazlığa gitmek istiyorum ama, baban nasıl toparlayabildi mi?" diye, "sana mı soracağım yazlığıma giderken" cevabını aldım...
Babam iyileşti, tam ayağa kalkacakken bir akşam annem kalp krizi geçirdi. Acil kalp ameliyatına alındı. Annemin durumunu sormadığı gibi, ne zaman çıkacak ben gidicem, dedi...Annem Salı günü kalp ameliyatı oldu ,2 gece yoğun bakımda kaldı cuma gündüz taburcu oldu. Ameliyatının 6.günü kızımı bakması için bıraktım anneme. Çünkü kayınvalidem yazlığa gitmişti. Çok şükür teyzelerim sağolsun, annemin yanında kaldılar, kızımla da ilgilendiler.
Burada, kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil diyenler olacaktır. Kendi annem ve babam "eğer bakıcı tutarsan, torunumuzu ufacıkken kreşe verirsen hakkımızı helal etmeyiz" dediler. Her fırsatta , torunumuz bizim hayat enerjimiz, onunla zaman nasıl geçiyor anlamıyoruz. Bu saatten sonra bizim tek yaşama amacımız o" diyorlar. Benim tek isteğim kayınvalidemin ,bu hastalıkların üst üste geldiği 2 aylık süreçte kızımı idare etmesiydi. Kendisi 51 yaşında, hani öyle eli ayağı tutuyor.
Şimdi yazlıkta en son bayramda görüştük, her gün aradı sorardı. Neredeyse 20 gündür ne aradı ne sordu. Ne anneme geçmiş olsun dedi telefon açıp, ne bir geçmiş olsun ziyareti yaptı. Annemi sormadı bile. Dert ediyor muyum aslında hayır..Eşimde konuyla ilgili herhangi bir şey söylemiyor.
Ben sadece, bundan sonra nasıl davranmalıyım kısmında takıldım. Muhtemelen Kurban bayramında görüşeceğiz , o zamana kadar dönmez yazlıktan. Aramazsa aramayayım mı? Yoksa hayırdır diye arayıp konuşayım mı?
çok ayıp etmiş.sizin ona ihtiyacınız olduğu bir zamanda,sırtını dönmüş.bence ilişkilerinizi minimum düzeye indirin,sanırım kadının beklentisi de bu yönde.ayrıca bakacağı çocuk,onun da torunu,nasıl böyle duyarsız kalmış,anlamak mümkün değil.
Çalışıyor musun bilmiyorum ama kendi anne babanın da bakıcı kreş konusunda hak helalliği kısmı çok saçma olmuş.Kimse kimsenin hayatına,çocuğuna bu kadar müdahale etmemeli.Kayınvaliden sana öyleyse,sen de ona öyle davran.Ne kimseyi birşeyler için zorlayabilirsin.Ne kimse seni birşeyler için zorlayabilir.
Eşin tüm bu olanları görüyor mu?
Evet KV melek değil, ama şeytan da değil sanki. Karışmıyor en azından
Yani aramasan etmeden sorun olmaz sanıyorum.
Hiç düşme peşine.
arama kesinlikle.
hatalı olan o.
arayacaksın bir de zeytinyağ gibi üste çıkar o şimi.
uzak ve magrur dur.
eşin ne diyor bu duruma.
çünkü kv cidden çok ayıp etmiş.
ne torunuyla ilgilenmiş.
ne de nezaketen de olsa anne babanla.
açıkcası ben baya baya set tepki gösterirdim.
Bende arayıp sormazdım. Hiç birsey yokmuş gibi davranırdım. Kimin kime muhtaç olacağı hiç belli olmaz. Zamanı geldiğinde hakettiği muameleyi gösterirsiniz. Biraz sabır..
Öncelikle çok ama çok geçmiş olsun. Umarım ailen iyidir.
Hastalık durumu var ortada kimse bakmamazlık etmez diye düşünüyorum. KV bu durumda bakabilirdi. "Aile" olarak ilişkiye bakan insanlar zor günde kötü günde destek olur. Bence KV tavrını koymuş, aile falan değilsiniz. Sende bundan sonra bayramdan bayrama iyi günde iyi olursun yoluna bakarsın.
Bu işler böyledir. Beklenti veya karşılık meselesi değil bu.
çok ayıp etmiş.sizin ona ihtiyacınız olduğu bir zamanda,sırtını dönmüş.bence ilişkilerinizi minimum düzeye indirin,sanırım kadının beklentisi de bu yönde.ayrıca bakacağı çocuk,onun da torunu,nasıl böyle duyarsız kalmış,anlamak mümkün değil.
Keyfine düşkün bi kv deniz var
Aramayın
yani yazlığa 3 gün önce gitmek bu kadar önemli mi gerçekten.
insan sorguluyor ister istemez.
Buyuk gecmis olsun,acil sifalar diliyorum.
Bu kadar buyuk bi degisimin bi sebebi olmali ya da kayinvalideniz hep boyleydi ama siz hos goruyodunuz yaptiklarini.
Tabi ki aramayin,aradiginizda alacaginiz cevaplar caninizi daha cok sıkacaktır.
Akısına bırakın bakalım nasıl yaklasacak size,yaklasmazsa da oldugu mesafede kalsin zor gununuzde destek olmayan insana ihtiyaciniz olmasa gerek.
Tabi ki arama asla
Ve gördüğünde çok soğuk davran bişey sormadıkça konuşma, arayıp bir geçmiş olsun bile dememiş yuh artık
Eşin ne diyor bu konuda
annesine bir tepkisi olmalıydı ama bu olayda.Kızım henüz 1,5 yaşında, bende hiç bir zaman bu kadar küçükken bakıcı veya kreş düşünmedim. Ailem gerek maddi gerek manevi çok zor zamanlardan geçti. Kızım onlar için hayata tutunmanın sebebi, seve seve bakıyorlar. Asla şikayetleri yok, gerek anneme gerek babama ruhsal olarak çok çok iyi geliyor torunları. Tabi ki belli bir süre sonra , gerek kızımın gelişimi, gerek yaşıtlarıyla olması gerekse eğitimi için kreşe göndereceğim. Fakat annemle babam şuan kıyamıyor torunlarına. Ben bunu asla bir baskı olarak görmedim ,düşünmedim.
Görüyor tabi ki, görmez mi...Fakat burada çok kişi bilir, eşimin ikinci evliliği daha önceki evliliğinde gelin-kaynana kavgalarından çokça sıkıntı yaşamış. Bana asla annemi ara demez, varsa sorun siz çözün beni karıştırmayın der. Evde herhangi bir sıkıntı yaşatmaz. O annesiyle konuşuyor, ama bana tek kelime etmiyor.
Şimdiye kadar her durumda , hiç eşime dır dır etmeden direk gidip kayınvalidem ile konuşmuştum. Kırıldıysam, kızdıysam direk hep söyledim güzelce. Fakat son konuşmamızda "sana mı soracağım yazlığıma giderken, ben orada dinleniyorum. " şeklinde , kendisine hiç yakıştıramadığım bir üslupla konuşunca , şu son kırgınlıklarımı da dile getirmemeyi tercih ettim. Eşim sessiz kalıyor, bana da kalkıp annemi ara falan demiyor.
Geçen gün eşimle otururken kv eşimi aradı. Konuştular falan, telefondan ses geliyor sürekli "oğlummmm oğlummmm" dediğine şahit oldum. Bende dayanamadım "oğlum oğlum derler ama, gelinin eline kalırlar" dedim. Eşim tek çocuk, asla kimseye hastalık dilemem, ama o kadar kırıldım ki "birgün elime düşerse asla bakmayacağım" dedim.
Teşekkür ederim, çok şükür iyiler. Annemin henüz daha 1 ay oldu, sıkıntıları var ama genel anlamda iyiye gidiyor.
Sorsanız ama torunları için ölüyorlar, nasıl oluyor anlamadım.
Çok hemde, hayatta sadece kendini düşünüyor.
Keşke bende bir sebep olsa, bende sorguladım kendimi. Evet, ben hep empati yaparak yorumladım herşeyi. Huzursuzluk olmasın, aman hoş göreyim dedim. Aradım sordum, akşam yemekleri düzenledim. Saygıda asla kusur etmedim biliyorum. Hani annemle aralarında birşey olsa diyeceğim, ama yok. Zaten görüşme fırsatları bile olmadı.
Eşim sessiz, onun bu konulara genel tavrı bu şekilde. Bir sorun varsa koca insanlarsınız çözün ikiniz,der. Aramasam sormasam, gitmesem neden aramadın, neden gitmedin demez asla. Evde herhangi bir huzursuzluk yaratmaz asla. O kendi görüşür annesiyle, bana da tek kelime etmez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?