Anneniz ve ablanız ne yapmıştı? Çok mu büyük bir ayıp ve yanlış yaptılar?
Eğer basit birşeyse ben de karşımda anneme ve bana hakaret eden kimseye kendimi ve ailemi ezdirmem. Millet leş gibi aldatan kumarcı ayyaş oğullarına laf söyletmiyor, millet terbiyesiz ağzından leş akan, büyücü hocacı kaynanaya laf söyletmiyor, ben neden kendi aileme söyleteyim?
Zaten kaynananız olgun kadın olsa olayı deşmezdi, bir de karşılığında size hakaret hiç etmezdi.
Valla ila kocamın kabul edeceği bir sorun olmasına gerek yok. Bana iyi gelmiyorsa, beni strese sokuyorsa, sınırlarımı aşıyor ve her gördüğümde beni huzursuz ediyorsa, ayaklarım her defasında geri gidiyorsa ve şahsım öyle uygun bulmuşsa ben de görüşmem ne kaynanamla ne kimseyle. Eş kişisi de isterse ve kendince sebepleri varsa kendisi de ailemle görüşmesin önemli değil. Ama bana gelip de görüşeceksin, mecbursun diyemez. Valla görüşmeye devam ettiğimde kendime saygımı kaybedeceksem kimse kusura bakmasın, hiç kimse benim psikolojimden daha önemli değil , eşim bile.. Kendime önce ben lazımım, eşimden önce bile.
Ben senin temanı haklı buldum konu sahibi, eşin sana saygı duysun ya da söyle anasının kucağına koşsun, kimi adamlara kadın lazım değil, ana lazım ebeveyn lazım. İster 20 yaşında, ister 50 yaşında. Ezdirme kendini bu yaştan sonra, işin gelirin de varsa daha ne, kafanın tası atarsa gönder anasının evine bol bol konuşsun, görsün, doysun bu saatten sonra.