Arkadaşlar merhaba.Kayinvalidemle gecen sene ailemle ilgili bir durumdan dolayı biraz zitlastik.bu konuda kaynanam haklıydı.ama annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı.esim anlaşmamız için bizi karşılıklı konuşturmak istedi.ancak belli bir süre sonra işler rayından çıktı ve eşimin yanında bana olmadık hakaretler etti...anlayacaginiz annemin sinirini benden çıkardı.kaldıramayacağım kadar ağırdı.esim işe annesine ağzını açıp bir kelime bile etmedi.ben evden çıktım ablama gittim.ablamda kaldim.esim bir kaç bir şey söylemek istemiş annesi kabul etmemiş.o seni kullanıyor falan demiş.neyse eve giderken eşim çok huzursuzdu biz birbirimizi seviyoruz kimseyi karıştırmayalım dedim.ama maalesef olmadı.esim sürekli annesini aramak istiyor,görüşmek istiyor ve benim yaşadıklarımı yok saymaya başladı..annesi bir kaç kere beni aradı cevap vermedim.ozur diledi onurunu kabul etmedim,edemedim...eşim çok sinirlendi ve alttan almamı annesiyle tekrar konuşmamı istedi yapamadım.cok gurur incindi.cok üzüldüm.42 yaşındayım 16 yasinda oğlum var..bu yaşta bu kadar ağır hakaretleri kaldıramıyorum.esim sen sorumlusun dedi psikolog ile görüştüm..ama yine de ben bir türlü kaynanami affedemiyorum.haşa ben kimim tabi ama ne bileyim olmuyor.simdi anjiyo oldu evde yemek hazırladım esimle gönderdim.tatlisina kadar yaptım ama yavrumun sınavları vardı gidemedim.ama arayıp onun sesini duymak istemiyorum.esim de sana birsey demedikçe iyice ipleri eline aldın diyor.bu arada kaynanamin oğluma yaptıkları söylediklerine cabası..yok sen bizimsin,bizim tarafı tutacaksın.falan filan..aramak istemiyorum gitmek istemiyorum bana yardım edin nolur.ne yapmalıyım.cok uzun oldu kusura bakmayın
