Nooption
uzak durmanız en iyisiKızlar merhaba , 3 yıllık evliyim 1 tane oğlum var. Kayınvalidemle yaşadığım sıkıntılardan bahsetmek istiyorum. Nişanlıyken farketmiştim eşimin ailesiyle ilişkilerinin soğuk olduğunu. Neden diye sorduğumda çok konuşuyor demişti. Ben bu lafı yadırgamiştım o zamanlar ne olacak sende konuş dinle dedim . Başka çocuğu yok kızı da yok demek senle konuşuyor demiştim.. evlendikten sonra eşimin ailesiyle hal hatır sorma dışında hiç ailesiyle bir paylaşiminın olmadığını gördüm.kayın validem sürekli oğlunu da beni de arardı ama bunaltacak kadar çok arardı. Ben mğsait olmasam hemen eşimi arardı o saniye yada eşim açamasa hemen benimarardı nerde oğlum diye? Sürekli bana akıllar vermeye çalışıyordu dışarı gönderme , spora gönderme evde otursun söyle sakalını kesain hiç sevmem ben. Bende eşimin30 yaşında insan olduğunu sigara saç sakal vs gb konularda kendi karar vereceğini benim dır dır yapmak gb bşr niyetim olmadığını defalarca belirttim. Evliliğimizin il gününden beri her gün konuşmaktan sıkılyıdum çümkü gerçekten konuşmalar yorumlar çok cahilceydi. Eşime sorup aynı şeyi banada soruyordu. Watsaptan son görülme tarihlerimizi kontrol ediyordu. Telefonunaçamask açana kadar 15-20 defa arıyordu. Ne zaman konuşsak sürekli acıtasyon yapıyordu. Sürekli maddi sıkıntılardan geçin sıkıntısından bahsediyordu. Ben baktım eşim yok durumları iyi kendilerini idare ediyorlar o annemin huyudur illah söylenecek o konularda diyordu. Ki bizimde düğün borcumuz olduğundan zaten ufak tefek şeyler dişinda büyük yatdımlar yapacak durumumuz yoktu. Telefon işini de ben sınır koyarak haftada 1-2 ye zorlukla indirdim.bunarada benim ailemle ilişkilerim sıcak. Eşimde alıştı aileme ve kendi ailesi gb sık boğaz etmeyen anlayışlı her konuda destek oldukları için eşim zaten ailemi çok seviyordu. Eşim kendi ailesine gitmek istemiyordu. Ben de o nasıl davrandıysa öyle yaptım. Gençliğinden beri evinde büyümemiş sürekli çalışmaya gitmiş sürekli dışarsaymiş. Bayramlarda ailesi hiç çağırmamiş gel diye ondada öyle alışkanlıklar olmamiş. Ama ben her tatilimde ailemin yanına giderdim. Zaten şehşr de uzak olduğu için kayın validemlere senede 2 defa gidiyorduk. Eşime bir kaç defa gidelim istiyorsan diye dedipimde yook ben zaten bekarken de gitmezdim diyordu. Sonradan annesiyle ne kadar az görüşsek o kadar az sıkıntı çıkacağını düşündüğünden böyle yaptığını da söyledi. Ben bu aile ilişkilerine çok üzüldüm fakat baktım kafa dengi de değil benim düzeltebileceğim bir şey yok.... sonra hamile kaldım kayınvalşdem hamileliğim boyunca hiç gelip yardım etmekten destek olmaktan bahsetmedi yada toruna bana bakmaya gönlü yoktu. Her konuşmasında 1 çocuk yeter ben fazla çocuk sevmem diyordu. Bebeklere hiç yüreğim yok ben oğlumada dedim ilerde bi şey olursa sen bakacaksın biz gelip yapamayız diyordu. Sürekli eşimi eleştirip kötülüyodu. Sürekli baskı yapıyordu.. ben yavaş yavaş neden ailesinden kaçtığını anlamaya başladım. Sonra doğum oldu. Ben annemde doğumu yapıp biraz toparlayıp kendi evime geçecektim ve kaynanam sözde gelecekti. Sonra bi anda vazgeçt biz gelemiyoruz komşunun düğünü var dedi. Ben de buna orda tavır aldım. Sen bilirsin ilk torun bu sana kalmiş dedim. Doğumdan 1 gün sonra eşim hem doğum stresi heö ailesinşn gelmemesi ve bazı başka sebeplerin birleşimi ile depresyona girdi. O lohusa halimle eşimi psikolog pskiyatri gezdirdim ... çok köyü günler geçirdik. Bebeğimizin sevincini yaşayamadık eşşm ne yese kusuyor 15 kg vermişti. Kaynanam bunu duyunca 10 gün bekledi belki iyileşir diye ama sonra mecburen kaşktı geldi. Geldiğinde de bi umut bize destek olacak sandım ama evime temizliğe laf söyledi. Oğluyla tartıştı yine gençken ders çalışmadığınve. Sürekli dişarda oynadığı vs şikayetlersaçma sapan şeyler... akıl vermeler... paranı toplamıyorsunlar... ben sizin yernizde olsam nelerim olurdular... bana sorun problemlerniz getirmeyin ne yaprsanız yapın... ben size bakamam lar.... çok ama çok kırıldım eşim hasta diye ben kötü bir şey söylemek istemedim ...ben zaten lohusayım sürekli ağlıyorum..kaynanaö oğluyla hiç bşr zaman ana oğul gb olamadıklarını bir aile gb olamadıklarını anlattı. 3-5 gün durup ben dayanamıyorum evimi özledim gideceö siz iyisiniz idare edersiniz dedi. Biletini aldırdı zorla illah gidecem diye.. sonra kayınbabam telefonla araya girdi ısrar etti kalması için... bir kaç gün daha durup gitti...sonra biz ağlayarak sıkıntılarla bi şekilde o dönemleri atlattık . Kendinşzde onları ziyarete gittik bqzı şeylere sünger çektik ama benim içim çok soğumuştu. Bir anneye yakıştıramadım bu hateketleri. Sonra biz kayınvalideme yakın bir yere taşındık. Kayınvalşdem yine yardım edecem diyip gelmedi. Yine en zor anımızda bizi yalnız bıraktı. Ve bende artık aramadım. Kendisi arayıp bir sürü hakaret etti bana . Bende cevap versim ve artık görüşmüyoruz. Sizce böyle bşr kaynana ile barışmaya değer mi?
Bende zaten öyle yaptım sürekli açmıyordum ki15-20 kez arayan insanın telefonunu açmak ona yüz vermektir.
1 kere açarsın diğerlerini açmazsın.
Tabi ki eşim ailesiyle herşeye rağmen küs olmak istemezdi. Bu nasıl soru? Kayın babam da arada küslük olmasın diye oğluyla konuşmuş . Yani herkes neden küs olmak istesinyani barışmayı isteyen sizsiniz.
küsende sizdiniz.
kendi kendinize küstünüz kendi kendinize barışmak istiyorsunuz sizinle barışmak isteyen yok doğru mu anladım?
Valla sizin nasıl bir aile yapınız var ben anlayamadım. Bazi şeyler zorunluluk değil fakat yapılması gereken şeyler vardır. Yoksa kimse kimseye bir şey yapmaya zorunlu değil. Bir anne istemese bebeğini emzirmeyebilir mesela zorunda değil. Ama anne yüreği dayanmaz. Benim yetiştiğim ailede bir hastalık ameliyat durumunda doğumda anne baba kardeşler yardım eder. Annemden beklediğim kadar kayınvalidemden de bekledim nesi yanlış bunun? Ayrıca bizim ısrar etmeyip kendisinin gelicem deyip gelmemesi? Her zor günümde bizi yalnız bırakması , üstüne oğlunun hastalığınsebebiyle mecburen gelip bize dünyayı dar etmesi normal öyle mi?Cok şaşırdım ben kayinvalidede bir sorun göremedim, hatta bence sizde sorun var. Size doğru düzgün zararı olmayan insana yok yardıma gelmiyor(zorunda degil), yok cahil( siz de en entelektüel sayılmazsınız acitasyon değil ajitasyon bu arada), yok benim ailem şöyle mükemmel diye diye senede sadece 2 kez gördüğünüz insana kin beslemissiniz. Bir de kadın bebeğe bakmaya gelmedi diye psikolojik şiddet uygulamışsınız yok ilk torun sen bilirsin bilmem ne diye. Size ne milletin anneliginden, ana oğul ilişkisinden. Eşiniz anacı olmayan, karısını çocuğunu düşünen, anlattığınız kadarıyla kötü alışkanlığı olmayan bir koca olduğuna göre yetiştiren kaynananiz fena bir annelik yapmamış.
Hanımefendi, bu kadar talepkarlık derin hayal kırıklıkları getirir. Zorunluluk olmayan şeyi yapması gerekir diye birşey yok.Valla sizin nasıl bir aile yapınız var ben anlayamadım. Bazi şeyler zorunluluk değil fakat yapılması gereken şeyler vardır. Yoksa kimse kimseye bir şey yapmaya zorunlu değil. Bir anne istemese bebeğini emzirmeyebilir mesela zorunda değil. Ama anne yüreği dayanmaz. Benim yetiştiğim ailede bir hastalık ameliyat durumunda doğumda anne baba kardeşler yardım eder. Annemden beklediğim kadar kayınvalidemden de bekledim nesi yanlış bunun? Ayrıca bizim ısrar etmeyip kendisinin gelicem deyip gelmemesi? Her zor günümde bizi yalnız bırakması , üstüne oğlunun hastalığınsebebiyle mecburen gelip bize dünyayı dar etmesi normal öyle mi?
Lütfen evlenmiş çocuğun her işine koşmak demeyin zaten bir kez ihtiyacı olmuş evliyken onda da bu hareket bu ilgisizlik bana doğru gelmiyorHanımefendi, bu kadar talepkarlık derin hayal kırıklıkları getirir. Zorunluluk olmayan şeyi yapması gerekir diye birşey yok.
Ayrıca örneğiniz yersiz. Küçük bir bebeği sütsüz bırakmakla, evlenmiş çocuk sahibi olmuş oğlunun her işine koşmamak aynı şey değil.
Madem öyle, neden yakınlarına taşındınız?Lütfen evlenmiş çocuğun her işine koşmak demeyin zaten bir kez ihtiyacı olmuş evliyken onda da bu hareket bu ilgisizlik bana doğru gelmiyor
Bence aile olmak sadece iyi günde değil kötü günde de birlikte olmak demektir. Birbirine güven vermek demektir. Her hangi bir sağlık maddi manevi sıkıntı yokken benim torunum olacak oğlum depresyona girecek ben gidip gelinime destek olmak istemeyeceğim evimde bulaşığım var yemeğim var diyeceğim! Bu hoş bir hareket değil. Kaldı ki ben eşimle herşeyimizi birlikte yaotık yada ailemin desteğiyle ondan da elinden gelen bir şey bekledim.Daha "Valla sizin nasıl bir aile yapiniz var ben anlamadim" cumlenizden istediğiniz sey yapilmayinca hemen saldırıya geçtiğiniz anlaşılıyor, kendi aileniz öyle diye başkasından da bunu bir gereklilik olarak bekleyip kin tutamazsınız. Hele başka bir kadını anneliği üzerinden bu şekilde aşağılamak çok çirkin bence.
Yakın dediğim 3 -4 saatlik bir şehire iş dolayısıyla geldik, onun için gelmedik yaniNeden yakına tasindiniz? Kadın size bir söz veya taahhüt vermemiş ben bakmam gelmem etmem diye peşin peşin konuşmuş sınırını cekmis . He çok bunaltıcı bir tip belli ama ne güzel uzakmissiniz beklentiye girmeden o yokmus gibi hayatınıza devam etseydiniz bence yakına tasinmakla iş almışsınız basiniza
Daha "Valla sizin nasıl bir aile yapiniz var ben anlamadim" cumlenizden istediğiniz sey yapilmayinca hemen saldırıya geçtiğiniz anlaşılıyor, kendi aileniz öyle diye başkasından da bunu bir gereklilik olarak bekleyip kin tutamazsınız. Hele başka bir kadını anneliği üzerinden bu şekilde aşağılamak çok çirkin b
Bence hiç bulaşmayın hem size göre düşünceleri de uymuyor tamamen yok sayın arada bir telefonla konuşun görüşün yeter o ona . Zaten kaçacak delik aramış ben olsam sevinirdim valla kendi yuvanizin huzuruna odaklaninYakın dediğim 3 -4 saatlik bir şehire iş dolayısıyla geldik, onun için gelmedik yani
Tabi ki eşim ailesiyle herşeye rağmen küs olmak istemezdi. Bu nasıl soru? Kayın babam da arada küslük olmasın diye oğluyla konuşmuş . Yani herkes neden küs olmak istesin
Biz iş dolayısı ile taşındık yakın şehire özellikle onun için gelmedikMadem öyle, neden yakınlarına taşındınız?
Bana ettiği hakaretler yüzünden tartıştılar ve şu an konuşmuyorlarsiz küsünce eşinizde mi küstü?