Hayır beraber oturmazdım. Sağlamsa, bakıma muhtaç değilse yakın bile oturmasını tercih etmem. Bu yaştan sonra kendi evinde korkan kadın gidip psikolojik yardım alsın. Ancak aşırı düşkün ve kendi hayatını idame ettiremeyen bir insansa eşime annesine sahip çıkmasını, istiyorsa yakınımızda bir eve taşımasını, bakımını sağlayacak bir bakıcı tutmasını ve her gün uğramasını söylerim. Ben arada bir zamanım olursa uğrar, bir çorba vs götürür elini öperim. Bence gelinin de damadın da görevi budur. Dinen de vicdanen de herkes kendi anne babasından sorumludur. Kv. nize Kp nize bakın diye bir emir de görev de yoktur. Neden damattan bir beklentiye girilip "bana evinde kendisiubaksın, bu arada istediğim gibi davranmazsa ora benim kızımın evi, söylerim kızıma burnundan getirsin hayatı "denmiyorsa gelinden de böyle bir beklenti olmamalı. Her evlat direk kendi ebeveyninden sorumludur. Gelin ve damat ise saygılı davranmalıdır, istiyorsa arada ilgilenmek, ikramda bulunmak, uğrayıp hatır sormak kendi tercihi ve iyiliğidir. Eski zamanlardan kalma sülalece yaşama isteğini doğru bulmuyorum. Her ev kendi özeli mahremiyetine sahiptir. Çekirdek aile dışında Büyükler de dahil olmak üzere her kes misafirdir, misafirlik yatılı ise de süresi kısa, sınırını ve haddini aşmayacak şekilde olmalıdır ki duyulan saygı da, özen de kaçmasın.