Kayinvalidenize ve Görümcenize nasil sinir koyuyosunuz ?

Dilruba86 .!.:

çok tesekkür ederim canim bu soyledigin beni mutlu etti:) bende seni sevdim yazdiklarin bana beni hatirlatti galiba biraz benziyoruz
bu arada kusura bakmayin gerçekten kizlar cunku ancak girip yazabildim teknolojik sorunlardab sebep net'e giremedim
Simdi kesinlikle ve kesinlikle senin bu yorumuna katiliyorum 2K1 galiba bende artik bu sekilde dusunuyorum cunku ariyim sunu sunu soylim diye dusunmek 1inci olarak beni yipratiyor cunku boyle biseyi aslinda yapmiyagimi biliyorum (saygimdan vede esimle aramizi bozmasin diye) 2inci olarak da tartismadan ve saçma sapan kirginliktan baska bisey olusmaz ki su aralar en son ihtityacim olan sey bu.
Davranislarimla bu gosterebilirim cok haklisin, aslin da hiç farkina varmadan bazi kereler gostermisim, iyi dusundugumde mesela bi gun kv kizim buralara bi supurge çalin da gidin demisti bana ve eltime, bizse carsiya fln cikacaktik, aman annee yarin yapariz supurgeyide nolcakki demistim, iyi tmm kizim nasil istersen hadi gidin hazirlanin demisti. yani aslinda istedigim vakit kendim gibi davranabiliyorum ve buda onlarin acaibine gitmiyo cunku ben turkiyede dogup buyumedim onlarin orda da degil, yani biliyorki benden ordaki gelinler gibi olmami bekliyemez! oyle buyumedim ki ben.. ama hiç bi zaman bi saygisizligimda olmadi hiç birine simdiye kdr cok sukur. onlarin oldumu ? bilmiyorum belki evet belki hayir, ama gunahlarini almak istemiyorum belki bilinçsizce olmustur, cok sakaci olduklari icin, biseyi oyle soyleyip benim alinabilecegim akillarina gelmemis olabilir, cunku hep oyleler kendi aralarinda da.
Seninde dedigin gibi birden soguk davranmam olmaz. ben sadece onlarin beni gerçekten kizlari gibi gormeleri, kizlarinin dusuncesine davranisini saygi duyduklari gibi benim de gelin olarak degil de öz kizlariymisim gibi saygi bu kdr. cunku oteki eltim de onlarin aileden zaten. bi ben baska aileden gelmis onlarin aileye uye oldum:)
bu bi kac gunde bazi uzuntulu seyler yasadim, vede sanki bi kaç yas daha buyumus gibi hissediyorum kendimi;,
bu yuzden
artik davranislarima soylediklerime, cok dikkat etmek istiyorum ve buda herkese karsi! ve kucucuk seyleri kafaya takmicam artik..
insan esiyle mutlu olduktan sonra gerisi bos kaliyo,
kim demisti onu bu topikte unuttum simdi geri sayfaylara bakmadim, gerçekten esiyle insan bi aile... geri kalan akraba...akraba icinde kendini uzsen ne olur uzmesen ne olurrrr.....artik oyle bi dunyadayiz insanlar sade ve sadece kendi mutlulugunu dusunuyor.

ben kv kp gorumcem fln hepsine arayip kizsam onlar icin ne degisecek, herkes hayatina devam edecek dogal olarak bende baska bisey istemiyorum. Bi yonden icimden derinden biliyorum ki onlar beni seviyolar hissediyorum, bende onlari seviyorum gerçek annem babam yerine koyuyorum... esimi dunyaya getirdiler... ben kinlensem kuzsem ne olcak... benbi insan olarak bos bos kendimi uzmus olcam ve buda kimsenin umrunda olmicagi icin bos seyler yapmak istemiyorum. cunku
Kendi MUTLULUGUMUZ KENDI elimizdedir ! artik buna inaniyorum :)

Genişletmek için tıkla...

nlyvz .!.:

Mesafeden kast edilen nedir bilemiyorum, ben kayınvalide mi seviyorum. Eşim tek çocuk olduğu için görümce, elti şu bu yok. Olsaydı nasıl olurdu bilemiyorum tabi ki. Benim kayınvalidem ile aramda herhangi bir resmiyet yok. Oldukça samimiyiz ilk tanıştığımız günden bu güne. Her gün hatırını sormak için ararım, akşamları iş çıkışı servisten onların kapısının önünde indiğim için, arada bir de eve çıkıp bir kahve -sigara keyfi yapıp evime gidiyorum. Öyle zırt pırt geleyim gideyim derdinde değildir, "ben asla arayıp müsait misiniz demeden gelmem, ne işim var benim gençlerin evinde,çalışıyorsunuz zaten evinizde uzatın bacaklarınızı dinlenin " der.Hatta zorla davet ediyoruz diyebilirim.Mesela eşim cumartesileri çalıştığı , yarın için kahvaltıya çağırdım "annecim gel senle anne-kız kahvaltımızı edelim kahvelerimizi içelim" dedim. "Ayy yok kızım, senin işin vardır sen bak işine tatil günü rahatsız etmiyim" dedi. Israrla davet ettim. Gittiğimde sarılırım, omzuna yatarım, "annecim çok yoruldum bugün" derim mesela. Şakalaşırız, kahkahalar atarız. Herşey böyle saygı içerisinde, samimiyetin verdiği o yüz göz olma durumuna gelmeden güzel gidiyor.Ben seviyorum kayınvalidemi, "iyi ki doğurmuşsun, ne güzel yetiştirmişsin helal olsun annecim" diye öperim. O da bana cevap verir "ben doğurdum büyüttüm kim için senin için, mutlu olun yuvanızda olun bana yeter" diye. Kafa yapımız uyuşur, sinema-tiyatro alışkanlıklarımız uyar birbirine, oldukça moderndir. Yazları, yazlığa çağırır, beraber denize gireriz falan. Şöyle de bir şey var ki, herhangi bir alınganlık durumunda hiç eşime söylemem, direk giderim kendisine söylerim "annecim sen bana o gün böyle dedin, şöyle davrandın ben kırıldım. Acaba ben mi yanlış anladım" diye. O da üzülür ,olayın aslını anlatır. Sarılırız, anlaşırız. Konuşarak çözeriz herşeyi. Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi olmamış hesabı değil de, eşimi arada bırakarak değilde kendi kendimize anne-kız gibi konuşuruz çözeriz. İyi ki varlar, benim hiç şikayetim yok.

Genişletmek için tıkla...

aysyas .!.:

Bende evlenmeden önce kayınvalideyle aynı evde oturabileceğime bile inanan bir insandım. O kadar safmışım ki program yapıyordum bir gün sinemaya gideriz bir gün tiyatroya vs. Zaten evde yalnız ne yapacağım ki sıkılırım belki diye düşünüyordum . Ki asla sıkılmayan bir yapım var ama beraber bir şeyler paylaşabileceğimizi düşündüğümden öyle şeyler geçerdi aklımdan tabi eşimin annesini anlatım şeklindende etkilendim çünkü babasıyla bir yerlere giderler tatile mesela kadın evde kalırdı üzülürdüm yani tatile bile ben götürmeyi düşündüm taa ki tanışana kadar . Tanıştığımız da son sınıfta okurken aynı zamanda çalışıyordum o ise çalışıyor olmamdan hoşlanmamış işten ne zaman ayrılacağımı vs sordu ,tanıştığım gün tüm fikirlerim değişti ikimiz arasında ortak nokta diyebileceğimiz tek bir paylaşım söz konusu olmadı olamazdı o gün anladım . Hemen eşime istersen ayrılalım çünkü annenle anlaşabilmem mümkün değil kesinlikle aynı evde oturmam dedim . Oda anneme bakma sen ayrı otururuz dedi.
Sonra söz ,nişan vs derken iyice belli oldu herkes mesela ona göre gelin ,evi ayrı olsa bile hergün sabah kahvaltısında gidip evinin işini yapacakmış oda oturup yeğenlerine bir şeyler ölecekmiş ( başka çocuğu yok ) ,sonra ne kadar düğün var hiç birisi kaçırılmayacak (düğünlerden nefret ederim ) vs işte bunların hiç birisini asla yapmadım , yapmam da hatta ve hatta balayımıza oda gelmek istedi götürmedik diye şikayet etmiş millete ama çok şükür güzel evlat yetiştirmiş eşimde benim arkamda olunca problemleri çıkarttığıyla kaldı

Genişletmek için tıkla...

2k1 .!.:

Yok artık oldu olacak oğluyla ikisi gitselermiş balayına, siz aradan çekilseymişsiniz

Genişletmek için tıkla...

Dilruba86 .!.:

Iyi aksamlar kizlar,


Sizlere bir sorum olucakti siz kayinvalidenize ve gorumcenize karsi nasil sinir koyuyosunuz ? :44:
nasil konusursunuz yüz yüzeyken ? telefondayken ?
o (onlar) nasil konusur sizinle ?
Esiniz sizin soyle boyle davranmanizi ister mi mesela ?

Severmisiniz esinizin ailesini ?


bu topikte bunlardan bahsedelim mi hepimiz :))) hadin kizlar bekliyorum yazilarinizi gari :)

Genişletmek için tıkla...

nlyvz .!.:

Mesafeden kast edilen nedir bilemiyorum, ben kayınvalide mi seviyorum. Eşim tek çocuk olduğu için görümce, elti şu bu yok. Olsaydı nasıl olurdu bilemiyorum tabi ki. Benim kayınvalidem ile aramda herhangi bir resmiyet yok. Oldukça samimiyiz ilk tanıştığımız günden bu güne. Her gün hatırını sormak için ararım, akşamları iş çıkışı servisten onların kapısının önünde indiğim için, arada bir de eve çıkıp bir kahve -sigara keyfi yapıp evime gidiyorum. Öyle zırt pırt geleyim gideyim derdinde değildir, "ben asla arayıp müsait misiniz demeden gelmem, ne işim var benim gençlerin evinde,çalışıyorsunuz zaten evinizde uzatın bacaklarınızı dinlenin " der.Hatta zorla davet ediyoruz diyebilirim.Mesela eşim cumartesileri çalıştığı , yarın için kahvaltıya çağırdım "annecim gel senle anne-kız kahvaltımızı edelim kahvelerimizi içelim" dedim. "Ayy yok kızım, senin işin vardır sen bak işine tatil günü rahatsız etmiyim" dedi. Israrla davet ettim. Gittiğimde sarılırım, omzuna yatarım, "annecim çok yoruldum bugün" derim mesela. Şakalaşırız, kahkahalar atarız. Herşey böyle saygı içerisinde, samimiyetin verdiği o yüz göz olma durumuna gelmeden güzel gidiyor.Ben seviyorum kayınvalidemi, "iyi ki doğurmuşsun, ne güzel yetiştirmişsin helal olsun annecim" diye öperim. O da bana cevap verir "ben doğurdum büyüttüm kim için senin için, mutlu olun yuvanızda olun bana yeter" diye. Kafa yapımız uyuşur, sinema-tiyatro alışkanlıklarımız uyar birbirine, oldukça moderndir. Yazları, yazlığa çağırır, beraber denize gireriz falan. Şöyle de bir şey var ki, herhangi bir alınganlık durumunda hiç eşime söylemem, direk giderim kendisine söylerim "annecim sen bana o gün böyle dedin, şöyle davrandın ben kırıldım. Acaba ben mi yanlış anladım" diye. O da üzülür ,olayın aslını anlatır. Sarılırız, anlaşırız. Konuşarak çözeriz herşeyi. Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi olmamış hesabı değil de, eşimi arada bırakarak değilde kendi kendimize anne-kız gibi konuşuruz çözeriz. İyi ki varlar, benim hiç şikayetim yok.

Genişletmek için tıkla...