ben dayanamıyorum artık ve boşanma noktasında karar verdim gibi bişey.sadece kararımın olgunlaşmasını bekliyorum.eşime de söylüyorum zaten biz birlikteyiz ama bir değiliz diye.evet anne baba sevilir aranır ama aynı şehirdesin her gün aramak hem anne hem babayı hemen hemen her gün uğramak bunlar sevgi falan değil bağımlılık..eşim babasından çok korkar evlenmeden önce böyle mi tembihlenmiş yoksa duruşları ve söylemleriyle bu davranışlara mı sevk edilmiş bilmiyorum ama artık her şeyi ailesine söylemesinden sürekli malumat vermesinden onlardan bi haber adım atmamasından nefret ediyorum.biz yazları tatil gidecez mesela yok işte parayı tam söylemez gideceğimiz yeri tam söylemez neymiş bilmelerine gerek yokmuş o kadar uzağa gittiğimizi bilirlerse meraklanırlar..parayı neden söylemiyorsun onlar mı ödüyolar evlendik evleneli tek kuruş yardım etmediler nasıl karışabilirler tatilimizin parasına diyorum olsun bilmek zorunda mılar diyor..ayrıca eşinin ailesinin bana yaptığı terbiiyeszliği kabul ettiği halde hala barışmalısın kan davası mı var aranızda insanlar adam öldürüyo barışıyolar vs gibi bahanelerle beni ayaklarına götürmeye çalışıyor ama ailem bize geldiğinde nerdeyse yüzlerine bakmamıştı( ailemle herhangi bir sorunu yoktu biz küs idik ve aileme yansıttı ) ki ailem var ya evlendik evleneli evliliğimizi maddi manevi destekledi.borcumuz olduğunda erkek olarak o ailesine söylemiyor ama bayan olarak ben aileme söylüyorum sağolsunlar onlar da gönderiyolar.evimizde tadilat yapılacaksa o diyor ki benim babam anlamaz benim babam geliyor başka şehirde oturduğu halde geliyor o işçilerle birlikte çalışıyor.ailesi o kadar terbiyesizlik yaptı ailem ağzını açıp ne ailesine ne de eşime tek kelime söylemedi bu konu ile ilgili...ailesinin onca çirkefliğine rağmen ailesini savunan adam ailemin onca iyiliğine rağmen neler yaşattı aileme..son noktam bu oldu...artık kesin karar verdim boşanıcam ama dediğim gibi bu kararımın olgunlaşmasını bekliyorum...bebeğim yok şükür..kime bağımlıysa onlarla yaşasın istemiyorum nankör bir eş..sizin de Rabbim yardımcınız olsun inş
2 gün önce ailemin yanına gittik başka şehirdeler evde oturuyoruz sanki anasıyla babasıyla hiç konuşmuyomuş gibi her saat başı onları arıyo anne naptın baba naptın tamam sıkılıyo olabilirsin ama bu kadarda terbiyesizlik yapılmaz ki bende onlara gittiğimizde çok sıkılıyorum kendimi tek kalmış gibi hissediyorum ama elime telefonu alıp durmadan birilerini aramıyorum aralarına karışmaya çalışıyorum. Babam vefat etti onun mezarını ziyerete de gittik memleketteyken arabadan indik hemen telefona sarıldı annesini arıyo halbuki daha 1 saat önce konuşmuştu konuştukları şeyde napıyon nerdesin.. içimden ÖKÜZZ dedim insan bi dua okur mezara giriyosun biz mezar başında dua okuyoruz buna bakıyorum sağda solda dolaşıyo telefonla konuşuyo böyle bi öküzle niye evlendimki dedim içimden..
