merhaba arkadaşlar, ben derdim sözlüm aslında dert değilde şöyle bi kısaca anlatayım;
5 senelik bi ilişkinin ardından temmuzda sözlendik herşey iyi güzel ama sözlendikten sonra sözlümün annesi bana hafiften kaynanalık yapmaya başladı, kendini bana kıyas görüyor, ne bilim mesela hep oğluma iyi bakcaksın diyor anlıorum herkes cocuğuna iyi baksın isterde bu kocaman adama çocuk gibi davranıyor. geçen gün keşke bize kaçsan dedi bana düğün masrafı etmemek için. aslında o kadar sinirlendimki ama sadece ' hayır kaçmıcam asla gelinliğimle çıkıcam ben evimden ' dedim. herkesin gönül rızası varken benim kaçmamaı istiyor. bi kere kendi evinde yemek yerken sofrada görümcemle kaynanam sohpet ediyorlar ama kaynanam böle bi sinirli bende sakince dinliyorum onları. knu knuyu açtı işte''evlenince sen bize bakcaksın benimle uğraşcaksın (bunların evlerinin üst katına ev yaptırcaklar orada oturma imkanımız olabilir ) heryerede üst kattan merdiven yaptırcas hep uğraşcaksın'' dedi. bende ' ben nasıl uğraşcam merdivenlerle '' dedim. bunun üzerine '' benim bi oğlum var kimselere veremem '' dedi ve masadan kalktı. sözlümde ordaydı hiç bişeydemedi. görümcemde kalktı masadan. tabi salak ben sofrayı topladım bulaşıkları herşeyi hallettim sözlümün yanına gittim. oda anladı halimi ben seni eve bırakim dedi ve çıktık. ben tabi bütün içimi boşalttım sözlüme işte laf sokmalarına dayanamadığımı vs. herkesede farklı anlatmış durumu ben demişimki '' BEN SİZİNLE UĞRAŞAMAM' kayınbabamı aradım özür dile kaynanandan dedi. bende herşeyi anlattım ona üzüldü adamda. kaynanamı aradım sonra dedim ben böle bişi söylemedim. bende öle demedim falna dedi inkar etti. herneyse. ya bu kadın acaip birisi mesela bayramdan önce beni annesine götürdü. orda herkesin içinde'' biz sana bayramlık falan alamayız '' diye söylendi. ben zaten böle bişi istememiştimki. ki bizim durumumuz gayet iyi çok şükür. benimle uğraşıo acaip korkuyorum aslında evlilikten. sözlümde benimyanımda bişi demedi ama eve gidince konuştum dedi bi daha sana böyle davrranamıcak merak etme falan dedi. aama bence bu kadın bizi rahat bırakmaz huzur vermez. sözlümde büyüğüne karşı saygılı hani yanlaırnda bişety demez ama beni ezdirdi. ve yine olsa yine yapıcak. unutamıyorum. gitmek istemiyorum onlara ama mecbur gidiyorm haftada bi kere falan. nefret geldi rsmen.kendi kızı yanı görümcem evli değil o evlenene kadar bizi bekletmeye çalışıyor. ama görümceminde hayatında kimse yk.aileme belli etmek istemiyorum ama hep düşünüyorm. mutlu olabilecekmiyim. diye. sözlümde sinirli birisi. ben onunla çok mutluyum çok iyi aramızda ama bunları düşündükçe kendimi yiyip bitiriyorum. babam 5 sene kabul etmedi istemedi. razı ettim şimdi sözlümü çok seviyor.günün birinde aramız ktü olsa aileme nasıl derim ben o kadar drendikten sonra. Allahtan annem hep destek veriyorda güçlü hissediyorum kendimi. he bide kaynanam ters bişi yaptığında yada söylediğinde sonra biri neden yaptın dediğinde hep şaka yaptım diyo ama herkes biliyor şaka yapmadığını. ailede ve çevresinde herkes ondan uzak duruyor. görüşmüyor. zaten ona görede herkes kötü falan off yardım edin kızlar çokmu büyütüyorum ya