sabır sabır sabır.. şu lohusalık bi bitsin biraz toparlan kendine gel giyin süslen salma kendini.
eşine de annesinden bahsetme. tamam her anne kıymetlidir ama evlenen erkeklerin anneleri daha bi kıymetli oluyo nedense. eşine kapıyı kocaman bir gülümsemeyle aç, sıkıntı verme, mutlu keyifli görün adam eve gelince huzur bulsun yuvanın ne demek olduğunu öğrensin zamanla. hee bu zor tabi emeksiz yemek olmuyor bu hayatta işte. bende çektim çekmeyen çok az :) eşime söylenirdim annesinin a'sını ansam, vay efendim ''sana öyle gelmiştir benim annem öyle yapmaz, öyle demez sen yanlış anlamışsındır..'' ben bunları dinledim hep, bir de günlerce trip atardı. ama şimdi '' vay bee annem bu kadar varmıymış'' diyo. çünkü gözü açıldı gerçekleri gördü. her anne melektir ama kendi evladına. ben baştan beri kriterlerine uymadığım için istenmedim, sevilmedim valide, peder ve enteresan bi şekilde kayın tarafından :) sabrettim, ses etmedim, gittim sessizce ağladım yüzümü yıkadım yanlarına geldim, gene kötü ben oldum. kayınvalidemin bi sözü vardı '' sen en ufak bişey olduğunda hemen yüzün düşüyo konuşmuyosun gülmüyosun'' aklıma geldikçe gülerim bu sözüne. yani demek oluyorki ''biz sana istediğimizi yapıcaz ama sen gülcen konuşcan'' :))) ben hakaret işittim, küfür yedim, azarlandım, bayıltıldım ki ben şaşırıyorum nasıl sabretmişim normalde bunların çeyreğini çekecek biri değilimdir :) kimi için? tabiki eşim için? hakediyomuydu eşim? tabiki hayır :) sonra eşimden geçtim, dedim Allah bilsin. bi müddet de öyle sabrettim :) sonra sustum eşime hiç birşey demedim zamanla kendisi gördü ama ömürden ömür gidiyor bu sırada kolay olmuyo. 6 yılı geçti evliyim daha birkaç aydır huzurluyum bu konuda.. hee eşim annesine babasına abisine bişey yaptımı hesap sordumu ? hayır :) ama geçen ay ''sende ne sabır varmış iyi dayanmışsın ben olsam böyle böyle yapardım'' dedi anlatmadığım bazı olaylarıda anlatınca. hissettiğim huzuru anlatamam. tamam dedim ya olay bitti. daha da sabırlı oldum ailesine karşı. atsan atılmaz satsan satılmaz anne bu iki gün sonra yatağa düşüp eline kaldımı nefretle bakamazsın. bana göre herşeyin bi zamanı var sabret. eşini kayınvalideni en iyi sen tanırsın. burda ne kadar akıl versek boş. Allah kayınvalidene merhamet sana da sabır versin. güçlü ol arkadaşım bebeğini huzurla büyüt.
beş kuruş masrafları yoktur düğünde falan. tamam illa olsun demem ama herkes kendi yağıyla kavruluyosa bizi de rahat bıraksınlar dimi? neyse annesi sessiz melaike, bense vırvır eden biri haline dönmüştüm. sustum süslendim eşime eskisi gibi görünmeye başladım. baya da zaman aldı canına yandığım :)))) eşim de zamanla nasıl gördü onların içini söylim, onu da rahat bırakmadılar :) ikili oynarsan bi yerde patlak verirsin sonuçta :) eşimle gittiğimde benle uğraşmıyolardı fazla 
kızım yavrum bu ev senin rahat ol :)))) bigün dedim ki 'bu sefer rahatım sana sardılar beni rahat bıraktılar' eşim de gülümsedi. öyle böyle derken zamanla iyice anladı. bana karşı edindiği kalkanı indirmeye başladı. gerçi huysuz olduklarını eşim de biliyodu ama kabul etmek zor, eşe itiraf etmek daha da zor. otomatik olarak gelişen bir savunma mekanizması ailesi hakkında bişey duymak istemiyodu işte. ben içimden cinnet geçirsem ya sabır deyip sustum gülümsedim eşime. hakkaten zor be ama sabrın sonu gerçekten selametmiş. zamanı gelince güzellikle hafif hafif anlatcaksın. vırvır eden bi kadını kimse dinlemez söylediklerin dünyanın en büyük gerçekleri de olsa.. hee bu gene başladı deyip antenleri kapatıyolar senin ne dediğini anlamaya bile çalışmadan 
ben biraz alıştım biraz yırttım.. Allah zorda olanlara sabır versin.
biraz ondan biraz bundan Allah da yardım ediyo. eşinle huzurlu olduktan sonra, eşin senin yüreğini anladıktan sonra kayınvalide ne yaparsa yapsın dışarda kalmış oluyo. tamam çekiyorum ama eşimle mutluyum dedinmi olay bitiyo. hakkında hayırlısı olsun inşallah
