Ayy okudukça içim daraldı,ruhum sıkıldı evlenipte kayınvalidemle yaşamak fikrini düşündükçe elilikten korktum vallahi kızlar,öncelikle sizlere Allahtan sabır diliyorum. sonrada sizlere fikir danısmak istiyorum belli ki hepiniz çok tecrübelisiniz bu konuda...
Ben 2 ay sonra evlenicem kısmet olursa,nişanlımın babasını 1.5 ay önce kaybettik çok severdim kendisini,ama aynı seyi annesi için söyleyemıyorum,ne yaparsam yapayım yanına gittiğimde bi lafı on kez anlatması,erkek yanı demeden konusulmayacak sözler söylemesi,hatta babası öldükten sonra nişanlımın yanında ona artık evlenırsın diyenlerin oldugunu,kufurlu sayılabilecek konusmaları benim fıtratıma cok ters ve hiçbi zamanda aynı olacağını sanmıyorum.
Biz aslında anne babası koyde yasayacakları için giriş kat evlerini tamir ettirip oturacaktık,ama kadını tanıdıkca kısın geleceklerini düşündükçe birde evin tadilatını erteliyorlar sürekli diye,ablasına gidip kiraya cıkıcaz yoksa olmaz bu iş dedim,zaten bi kaç keez ailesinin herseyi olsun bitsine getirmeye calısmaları yuzunden sevdiğimden ayrılmaya bıle kalkmıştım.Allahtan buyuk ablası anlayışlı cıktı babasını ikna etmiş kiraya cıkma işimiz netleşmişti,orayı kıraya verip kırasını alacaktık,düğün için buraya döndüler babası vefat edince annesini köye göndermek olmazdı tabi düğünü erteleyip bu dönemi atlatması için destek oldum nişanlıma,ama annesiyle yasamak isteyecegini düşünüp karamsar olmaya baslamısken misafirlerden biri ablalarına birliktemi yasayacaklar diye sordu ablası hayır annem evi kapatmayacagını bızım kıraya cıkacagımızı soyleyınce cok sevındım anlayıslı ınsanlar diye,sonra anneside aynı sekilde oglumu kıraya cıkarıcam ben evımde oturucam deyınce daha da rahatladı içim ve bu konuyu nişanlımla konuşmamıza gerek kalmamıstı.Sonra düğünü fazla uzatmadan haziranda yapmaya karar verdik,hersey iyi güzel gidiyor gecen pazar kayınpederim için mevlüt okuttuk,orda da hersey cok güzeldi.Fakat sonra nisanlımla esyalardan konusurken annesinin evini tamir edeceğini söyledi (biz kredi cekerek evleniyoruz erkek tarafından bı destegımız yok yani) bende sinirlendim 57 yasında kadın yazın durmam dıyo eve parkeydi alcıpandı nısanlım yaptıracakmıs,zaten maddi anlamda hep sıkıntı cektım nişanlım tarafı yuzunden bide ilerde belki buraya geceriz demesin mi neye ugradıımı sasırdım demek ki kafalarına gore sımdılık kıraya cıksınlar dugunden sonra mecbur gelir mi dediler yoksa sadece nişanlım mı boyle dusunyo bilmiyorum ama kiraya cıkıp o eve esyalarımı sıkıs tıkıs koyup giremem dedim annenle yasayamam daha genc annen dedim,saglıgı sıhhatı yerinde oldugu surece nıye yasayalım birlikte dedim,senin annen baban olsa onlarda mı tek kalsın dedi,benım demek ıstedıgımı anlamadı tabıkı ya kadın ıkı dakıka susmayan bırı ısten gelıp rahat edecegım yerde el pence dıvan durmm gerkecek onsuz gezmeye gıdemıycem,arkadaslarımla evımde oturamıycam hersey bı yana özeli,m kalmıycak ya bunu anlamıyo nısanlım,annesi tabı ama ben mecburmuyum evlenıp 1 sene sonra beraber yasamya kac yasına kadar yasarsa bızle kalır gelınce gıt demek olmaz.Ne olur bır fıkır verın evlenınce nasıl aynı evde yasamanın dogru olmayacagına ıkna ederim nısanlımı,söyle namazında abdestınde oturdugunu kalktıgını bılen sessız bırı olsa neyse kadın erkek kadın demıyo herseyı konusuyo yaa...
Kusura bakmayın cok konustum ama sızı okuyunca ılerıyı dusundum sımdıden ne yaparsam ayrı yasama fıkrıne alısırlar bılmıyorum.