eşimle 9 aydır evliyiz.6 aylık hamileyim.10 yıl birlikteliğimiz oldu.10 yıl boyunca kendi ailemden yakın oldu ailesi.arkadaş gibiydi kayınvalidem.ne zman evlendik o zman değişti.inanamıyorum ve çok üzülüyorum.aynı semtte oturruyoruz.evlendiğim günden beri ya biz ona gidelim istiyor ya da o bize gelsin.başımın üstünde yeri var gelsin.ama hiç fırsat vermiyor bir davet etmeme.evlenmeden önce beni arayan kayınvalidem artık beni hiç aramıyor,sadece oğluyla muhattap oluyor.ona diyor bu akşam bize gelin ya da size gelicem diye.ben çalışıyorum ve hamileyim,hiç iyimisin ,müsaitmisin ,planınız varmı diye sormak yok.televizyonum bozuk diye bahaneyle çağırıyor ,arkasından fişini çekiyor halbuki :) bahaneye gerek yok bunu anlamıyor.bunlarla kendinden uzaklaştırıyor beni.bugün yine çağırdı ,1 gün önce bizdeydi zaten .bu seferki bahanesi süper.kiraz aldım 7 tl verdim gelin.iyi olursam geliriz dedim.kötü de olsan gelin dedi.ben şoktayım.ne yapıcağımı bilmiyorum.nefret etmek istemiyorum.kötü olmak hiç istemiyorum.oğluna kendini öyle güzel acındırıyorki oscarlık.sanki kız anası ,gün de oğlunu 10 kere arıyor.evlenmeden önce böyle bir düşkünlüğü yoktu.1 hafta boyunca görüşmediğimiz hiç olmadı.kocasıyla ayrı ve bunu çok güzel kullanıyor.hergün korkuyorum biz mi gideceğiz o mu gelecek diye.eşimin yanında bana çok iyi davranıyor ama o yokken laf sokuyor bana.aa bir de yeni huyu ya da ben yeni farkettim eşime beni kötülüyor.ve bunu yaparken de kendini mağdurmuş gibi gösteriyor.evimin herşeyine karışıyor.artık dayanamıyorum.eşim annesine çok düşkün,zeten öyle güzel oynuyor ki bana hayatta inanmaz.bu yüzden eşime de hiç bir şey diyemiyorum.9 ayda yaptıklarını saymakla bitiremem.bir yandan bu kaar üzülme diyorum kendime ne kaynanalar var.ama bunları bile hakedicek bişey yapmadım.bunca yıldır tanıyorum hiç saygısızlık yapmadım.şimdi çocuk olunca eminim daha da gidip gelme olacak çünkü çocuğu bahane edecek.keşke başka semtte otursaydım diyorum bazen ,,bilmiyorum değişiklik olurmuydu.ben anlamıyorum bu oğlan analarını,evlendirmek için o kadar uğraşırlar,evlendikten sonra sanki onların elinden almışız gibi davranırlar.çevremde kaynana yüzünden boşanan ve mutsuz olan çok arkadaşım var.3. bir kişi yüzünden mutsuz olmak istemiyorum.eşimle çok mutluyuz,hiç bir sorunumuz yok.ne yapmalıyım sizce,nasıl bu kadar sık görüşmenin önüne geçebilirim?