Kaynanasıyla sorun yaşayanların ortak paylaşım alanı


valla bende kararsızım senın gıbı soğudum evdençalışıyorum ve haftasonu olmasını ıstemıyorum evde durucam dıye bızde aslında bebek ıcın calısmaya basladık sayılır ama ben gercekten kararsızım bu yuzden allah hayırlıysa versin inş
 

bende çok karasız kaldım ama ne bilim deneyeyim belki gelir belki gelmez takdiri ilahi dedim
ben işten çıktım 1 ay olacak akşam eve gelmek istemiyordum şimdi komple evdeyim
amin canım haklarımızda hayırlısı neyse o olsun inşallahhhh
 

inş hayırlısıyla evlerımızı ayırırız bebegımızde olur....
 

arkadaşlarım size nacizane tavsiyem kararsız iseniz yani emin değilsenin yapmayın. çok yakın zamanda yaşamış olduğum birşeyi sizinle paylaşmak istedim. bebeğim olmasını istiyordum aslında ama yolunda gitmeyen şeyler olduğu için eminde değildim. bebeğimin huzurlu bir ortamda yetişmesini çok istiyorum ve bence psikolojik gelişimi için bu çok önemli. neyse kararsızken hamile kaldım(kaldığımı öğrendiğimde ağlama krizine girdim ne sevindim nede üzüldüm, varlığı inanın 3-4 gün idrak edemedim ne oluyo neler oluyo nasıl olacak ile geceleri bile uyuyamadım.) neyse içimden doğurmak geçiyor tabii, ama aklımın köşesindende aldırmak geçiyor. artık bilmiyorum neden ama dış gebelik oldu. ve yıkıldım hala vicdanen kendimi o kadar kötü hissediyorum ki.çok kötü bir psikoloji...yani insan tam emin değilken kaldığında psikolojik huzursuz oluyor en azından ben öyle oldum. ama şimdi kendimi ona göre kötü hissediyorum... Allah' ın gücüne mi gitti diyorum kendi kendime. Herkez olsun diye uğraşırken ben haksızlık yapmışım gibi geliyor.. ne bilim kötü işte çok kötü
 

çok geçmiş olsun turkuazcım yaaa rabbim hayırlısıyla tekrar nasip etsin inşşallaahhhh
ben kararsızım ama olmasında demiyorum zaten evimin ayrılma ihtimali yok (birileri yaşadığı sürece)
(kimsenin gücüne gitmesin banada kızmayın kızlar ama artık bunu bekle diyorlar resmen bana yaptıkları konuştuklarıyla kendileri)
o yüzden olsun artık diyorum ben
 
evet benım eşimde her zaman bunu söyler sen haklısın fakat uslübun yanlış ama sinirlenince engel olamıyorum işte kendime yapcak birsey yok. ama bundan sonra değişicem kendi kendime söz verdim

insan istesin yeterki başarabilir. ama ben istediğim kadar başaramadım malesef. inş bundan sonra olur ama söz vermiyorum yapmayınca çok kıyorum kendime. ama zamana ihtiyacımız var kesinlikle. bir anda olmuyor. bu durumda da eşlerimizin anlayış göstermesi gerek ama benimki o anlayışdan mahrum malesef....
 
çok geçmiş olsun allah kimsenin başına vermesin....

Saol esra.. Allah kimseye yaşatmasın çok zor. işte yaşadıklarımdan dolayı benim için herhalde çok daha zor oldu.. insan bence bebek yapacaksa kendini hazırlamalıymış bunu bo kötü olayla tecrübe edindim malesef...
 

Efsun cum vallahi sana kızamıyorum ben açıkcası. eşimin ailesi yüzüne bugün bu durumları yaşıyorum. çünkü kendi huzursuzluklarını bize yansıttılar ve kv oğlunu bana karşı doldurudu hep. boşanalım diye uğraştı dayanamadı oğlunun beni sevmesine düşkünlüğüne. kendi evlerinde huzur yokdu, bizdede huzur bırakmadı. bana herkes ne olcak böyle diye soruyor. bende içimden diyorum ki ne zaman kv ölür işte o zaman biter. (düşün olayları aileme kadar taşındı. hem çomak soktular hemde yüzsüzce aileme oğulları vasıtasıyla yansıttırdırlar. ) böyle iğrençler. nefret nasıl bir duyguymuş onlar sayesinde hissettim. yeri geliyo kocamdan bile nefret ediyorum bazen. bana onlar yüzünden yaptıklarını hatırladıkça bu adam diyorum acaba değer mi benim fedakarlıklarıma. malesef son pişamnlıklar fayda etmiyor. şimdi köpek gibi pişmanım onunla evlendiğime... bu duygularıda işte bana onlar hissettirdiler. hayatımda nefret nasıl bir duygudur onlar hayatıma girene kadar bilmezdim.
 

kv oğlunu bana karşı doldurmuyor ama bizim evdede pek huzur yok
seninkiler de maşallahh yani seni bu noktaya yani evlendiğine pişman olacak kadar
eşinden nefret edecek kadar bunalttılarsa pes diyrm artık başarmışlar emellerini
ama olsun sabret güzel günler gelir inşallahhh
 

bakalım zaman herşeyi gösterecek.. valla eşime çok tepkiliyim kırgınım çünkü bu olaylar yaşanırken o bana destek olsaydı kimse ne huzur bozabilirdi nede bana terbiyesizlik yapardı. onlar yaptı eşim sustu. onları bana korudu. baktıki ipler kopuyor bende bu seferde haklısın demeye ufak ufak başladı. (ben her konuda haklıydım gereçkten ama saolsunlar sinir sistemi bırakmadıkları için bende öfkemi kontrolm edemez oldum sayelerinde.) şimdi hiçbirininn suratını gömüyorum. gitmiyorum aramıyorum... bunu çok hakkettiler. bazıları insan olmaktan anmalıyormuş bunu öğrettiler...
 

ayyy bazı kocalar deli ediyor beni heeee
koruyup kollamican da niye evlendin kızın başınıda yaktın be adam????
evin ayrıysa görüşmüyorsan artık boşver takma bu kadar canım
bebiş çalışmasına başla sende
 

canım çok geçmiş olsun ne diyimki insan çok üzülüyor dimi annelik iç güdüsü bu olsa gerek hemen benimsiyorsun sonrada vazgeçmek çok zor oluyor
 

valla bebek isteyesim gelmiyor nedense... oysaki bilsen neler yaşadığımı.. tıbben hemen yapmam gerekli ilerde olmaması için çok neden var.
buna rağmen istemiyorum hayırlısı olsun diyorum. olacaksa olur ollmayacaksa olmaz.
 

herkese merhaba...
turkuazcım öyle deme yaa,yaşadıklarına çok üzüldüm ama vardır herşeyde bir hayır..
tıbben hemen yapman gerekiyosa yavaş yavaş düşün derim ben,Allah korusun sonra pişman olursun..eğer eşinle aran iyiyse,tek sorun ailesi ise,gerçekten düşün....
 

neden canım yaaaa naptılar bunlar sana böyle kendi canını meleğini bile istemez olmuşsun
oooffff çok kızdım şimdi heeee
 
canım çok geçmiş olsun ne diyimki insan çok üzülüyor dimi annelik iç güdüsü bu olsa gerek hemen benimsiyorsun sonrada vazgeçmek çok zor oluyor

hoşgeldin ve geçmiş olsun... efsun geçen grip olduğunu yazmıştı...
ya sen annesin bildiğim kadarı çok iyi anlarsın. şuan oturup çocuklar gibi hüngür hüngür ağlayasım geliyorrrr içimden... çok stresliydim hamile kaldığım ayyy. stresten habire hastalandım saolsun kocama gene üstüme üstüme geldi boğazımı sıkar gibi beni bunaltıyor...
hamile olduğumu öğrendiğimde birkaç gün çok ağladım sevinemedim, nasıl yapıcam edicem diye... doktora gitmem için başkası ikna etti hatta.gidip görmek istemedim bile. ama sonra olayı kavrayınca çok sahiplendim bakarım ederim tek de yaparım büyütürüm diye. (bu arada benim kimsem yok, anne yok baba hasta vs) sonra doktora gitmeye karar verdim gittim dış gebelikmiş. yıkım oldu benim için, vicdan yapmadan edemiyorum...çektiğim acı ağrıyı inan hiç hissedemedim onu düşünmekten..
 

eşime çok soğuduğum için ondan çocuk yapsımda gelmiyor.. beli yaşa gelince insan istiyor bebeğim olsun diye sanırım bu içgüdüsel birşey. ama eşim şu yeryüzünde en güvendiğim kişi iken, yaşatmış olduklarını hazmedemiyorum. birde hiç kabul etmez suçunu saolsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…