ben de arkadasin dedigine katiliyorum; kendi cocuklarinin sevgisinin bölünecegini düsünürler, oysa ki yaniliyorlar, her cocugun her torunun yerinin ayri oldugunu ama fesatliktan kötü düsünüyorlar..
benimde eltimle olan hikayem degisik bir version; ben de hamdolsun 2 aylik hamileyim(Rabbim insallah kucagima sagsaglim almayi nasip etsin) ama biz uzun bir süreden sonra tüp bebekle bu bebege kavusucaz insallah. herkesten saklamak zorunda kaldik tüp bebek oldugunu, cünkü insanlarin kisir muamelesi yapmasini kaldiramazdim) dolayisiyla hamile kalinca da korkumuzdan bir süre en azindan 3 aylik olana kadar saklamyi düsünüyoruz. fakat, gecen günler eltim cekti beni kenara '' sen kesin hamilesin, oturusun kalkisin degisti, hamile gibi davraniyorsun'' deyince ben de '' yok öyle bisey, yani bilmiyorum, deniyoruz, kesin birsey olunca saklamiycam ya söylerim tabii ki'' deyince ne dese begenirsiniz '' yemin et hamile olmadigina, bak eger yalan söylüyorsan Allahla senin aranda yani bilmiyorum'' dedi. sinir oldum sinir..ama suan takmiyorum, ne derse desin umrumda degil, zaten zarzor kavusmusum yavruma, suan hamile olmak bile benim icin mucizeyken bebegimi böyle seviyesiz insanlarin laflariyla üzemiycem. sen de öyle yap canim, onlar sana nasil davranirsa sen de öyle davran. dinimizce bile kisasa kisas uygunmus, takma böyle seyleri...