Kızlar dünyanın en iyiside olsa kayınvalideniz yeri geliyor annemizle bile anlaşamıyoruz..
Yazan arkadaşlarım deneyimlerini yazmışlar çok doğru ev üstüne ev olmas..
Bende bir aptallık edip ses etmeden evlendim..
Benim evimde senede toplasan 2 ay kalıyor ama o 2 ay bana 2 asır geliyor..
Sürekli hazır ol durumlarında gibi oluyorsunuz ve hani oluyor yaa ev hali bu eşinizle bi tartışmanız olabiliyor misafiriniz gelebiliyor çat kapı davet edip ağırlamak istiyorsunuz bunların hiç biri olmuyor eviniz sizin özeliniz özel diye bişey kalmıyor..
Kafanıza vurduğunuzda da artık herşey çok ama çok geç oluyor..
Bakıosunuz ki bir çocuk ve siz ve katlanmak zorunda olduğunuz bir evlilik durumuna dönüşüyor..
Bizler sevdiğimiz insanlarla evleniyoruz annesiyle babasıyla kardeşiyle nikah kıymıyoruz kii ozaman annesine nikah kıyalım eşiniz sabah gidip akşam geliyor siz sürekli annesiyle muhattapsınız..
Evliliği zaten anlatmaya gerek yok rutin işte + bir de kaynana duble rutin..
Allah kolaylık versin... Ama son cümlene bayıldım :) Evlilik = rutin + kaynana = duble rutin
Evli değilim ama eminim öyle olduğuna :) Tabi ne olursa olsun evlencez yapcak bişey yokkaydirigubbakcemile2
saol cnm tabiki ama önemli olan hayatını sürdürebileceğin doğru insanı bulman ve önceden gerçekden aklına takılan herşeyi sorman..
Sadece sevdiğin için ses çıkarmamazlık etme gerçekten monoton oluyor herşey birde üzerine böyele 3. şahıslar tuzu biberi oluyor
hele görümce felan varsaa kaynananın yan sanayi..
2 defa düşünmeli aynı evde yabancı 3. şahıs insanlarla yaşamak mütiş zor..
arkadaşlar bugün kendimi okadar mutsuz, okadar yorgun hissediyorumki.
3 yılı biitirmek üzereyiz evliliğimde. ilk beraber (kayınvalide, kayınpeder, ben ve eşim) oturmaya karar verdik. fakat sağolsun kayınvalidem en güzel günlerimi berbat etti. cicim ayı derler ya hiç yaşamadım.
10 günlük gelinken balayından döndüğümüzde evimiz bomboştu. kayınvalidem bütün evi boşaltmış
(sadece yatak odam vardı. onuda benim ailem almıştı) hani bir kiralık eve bakmaya gidersnizde evde
hiçbişi olmaz ya aynen öyle. sonra kayınpeder ben ve eşim yaşamaya bi şekilde devam ettik. bugünlere geldik. şimdi bir oğlum var birbuçuk yaşında. o olmasa varya şuan çoktan boşanmıştım. çünkü ailesinin sorunları hiç bitmedi kayınvalide ayrı telden kayınpeder ayrı telden görümcem hepten ayrı telden çalıyor. bıktım artık. çok yoruldum. bazen dayanacak gücüm olmadığını tükendiğimi düşünüyorum. çaresizce bekliyorum ne zaman oh rahatladık diyeceğiz die. bana yardım edin ne yapacağımı nasıl davranacağımı
şaşırmış durumdayım. inanın çok yoruldum hemde çok....
arkadaşım sen onlarla yaşamaya mecburmusun gördüğüm kadarıyla çalışıyorsun sanırsam eşinde çalışıyordur bence restçek çıkın yoksa insanın üzerine kalıyorlar ve giden senin hayatından oluyor onlara bişey olduğu yok bence eşinle konuş bişekilde ikna et eğer eşinçıkmak istemiyorsa evden
başka çare yok ya onları çekeceksin hayatını mafedeceksin yada bişekilde ayrılacaksın o evden
canım benim şuan kayınpederim bizle yaşıyor. kayınvalidem ayrı. haziranda kayınpederimde gidiyor. ama ben sanırım çok yıprandığımdan mı ne eşime bile hiç tahammülüm kalmadı. herşeyi beni rahatsız ediyor, batıyor bana resmen. aklımda çoğu zaman ayrılma fikri geliyor. neden ya diyorum bu evlilik bana bebeğimden başka hiçbişi vermedi huzursuzluk ve bunların bitmeyen sorunlarından başka. kafam çok karışık ya hep ayrılığa odaklamakta istemiyorum kendimi ama dediğim gibi hiçbişiye katlanamıyorum artık. değerli fikirlerinizden dolayıda çok tşk. ederim arkadaşlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?