merhaba arkadaşlar,
6 aylık evliyim 26 yaşındayız çocuk yok.
düğüne kadar hiç bir sorun yaşamadığım kayınvalidemle düğünden sonra şu zamana kadar çok fazla sorunlar yaşadım. tabiri caizse maskesini düşürdü
şöyle ki evlendikten sonra eşimin çok anneci olduğunu , annesine sormadan adım atmadığını ve annesinin de sürekli eşimi yönettiğini anladım. kayınvalidem bana da eşime yaptığı gibi yapmaya çalıştı . beni yönetmeye her dediğini yaptıramaya herşeye karışmaya çalıştı. yediğimiz yemekten uyuduğumuz saate kadar herşeye.
çalıştığım halde her akşam onlara gitmemizi eve sadece yatmaya gitmemizi hep onlarla olmamızı her yere birlikte gitmemizi istedi. eşimde aynı şekilde böyle olmasını istedi başbaşa bir şey yapmak istemedi. hep ailesiyle olmaktı tek derdi. bunların yanı sıra eşimin ailesi tüm eşya ev düğün borcunu üzerimize bıraktığı için maddi olarakta çok sorunlarımız oldu
Velhasıl 6 ayda çok fazla kavgalar yaşadık eşim hiç bir zaman beni savunmadı hep annesinin arkasında oldu. beni çok üzdü. en son dayanamayıp evi terkettim fakat eşimin ısrarları sözleri yeminleri üzerine bir şans daha vermek için 2 hafta sonra evime döndüm.
eve döndükten sonra 2 gün bile geçmeden kayınvalidem çat kapı kayınpederimle birlikte bize geldi (kp çok pasiftir kv ne derse o olur asla kimse kvmin sözünden çıkmaz). Ben herşeyi düzeltmek için geldiklerni zannetmiştim.
ama o bana saatlerce hakaret etti . benim ne paragözlüğüm kaldı ne insan olmadığım ne nakörlüğüm ne terbiyesizliğim . o kadar çok şey söyledi ben şok oldum crvap verdim ama onun kadar çok fazla bişey diyemedim. ben 1 cevap versem o bana 100 şey söyledi. hayatımda böyle çirkef seviyesiz bir insan daha görmemiştim
gözü dönmüş gibi içindeki tüm kini nefreti kustu. çok ağır seviyesiz şeyler söyledi. evinde içtiğim çaydan bu zamana kadar aldığı hediyelere kadar hatta eşimin aldığı yüzüğü bile herşeyi geri vermemi , o istemese eşimin benle evlenmeyeceğini yada benle barışmayacağını ve eğer onun istediği gibi bir gelin olmazsam bu işin biteceğini ,beni asla istemediğini, oğlunu asla tek bırakmayacağını vs bir sürü daha sayamayacağım şeyler söyledi. bende sizde karakter yok sus artık dedim çıktı gitti ardından sinir krizi geçirip kalakaldım.
ama yine de beni en çok yıkan ne kayınpederimin hadi onu da geçiyorum Eşimin ağzını açıpta tek bir laf etmemesi .anne yeter yada anne ağır konuşuyorsun eşim bunları haketmedi vs hiç bir şey demedi. sadece izledi ben sayısız laflar işitirken baktı sadece
ben şimdi ne yapacağım ne yapmalıyım ?
Aynı durumu hatta daha şiddetlisini bende yaşadım.. Hatırlamak bile istemiyorum ama unutulmuyor malesef...
sonrasında evi terkettim, bu terketmeler bikaç defa oldu.
Sorunun kv değil de eşim olduğunu kabul etmem çok zor oldu çünkü annesi yokken biz bir bütün gibiyiz hiçbir problemimiz yok fakat anneye bağımlı yetiştirilen 2 erkek çocuk var ortada. (abisi de aynı model)
Ben inat ettim, ortalığı o kadına bırakmak istemedim, belki sırf sevindirmemek için bilmiyorum ama ben döndükçe o dellendi.
Aynı binada oturmayı kabul eden bendim, eşşekler gibi pişman oldum.
Evlenene kadar herşey güllük gülistanlıktı ama sonra "bu salata böyle mi doğranır" gibi küçük sebeplerden bile evliliğimin ilk 1 yılı zehir etti bana.. Hakkımı asla ve asla helal edemem.
Eşime rest çektim, ya bu binadan uzak biyere çalışırız yada beni kaybedersin!
Sonuç; şuan iyi bir işim var, eşimle işyerlerimiz5 evimiz 15 dakika hayatımdan gayet memnunum çok şükür tüm sorunlar ortadan kalktı. Görüşmüyorum, eşim bu şartı kendi öne sürdü. O da anladı bazı şeyleri...
Sözüm ona, sabredip saygısızlık etmezsen Rabbim mükafatlandırıyor. 6 aylık bi evlilik savaş vermeden bitmemeli. Hem sen nereye gidiyorsun, çok istiyorsa eşin terketsin evi. Otur evinde. Eminim ki ne zorluklarla kuruldu o yuva, yıkmadan iyi düşün derim.
Sen yalnızca eşinle evlendin unutma, tüm dünya üzerine gelse de sen dimdik durmalısın.
Bu süreçte yıprandım mı elbette... Güçlü bir insandım en başında ama şuan en ufak bişeye ağlar olmam dışında hiçbir sorun yok gözle görünen...
Kaçma, savaş ! Bırak çıldırsın sen kaldıkça eninde sonunda kabullenecekler evlatlarının eşlerini. Ben eşimden onları terkedecek kadar bir cesaret bile beklemezdim. Ama 2 ay ne yüzümü görebildi ne telefonlarına çıktım, köpek gibi gelip yalvardı babamın evinde. Ayrılmak için oldukça kararlıydım çünkü asla haketmediğim şeyleri yaşatmıştı bana üstelik ben herkes için oldukça iyi niyetliyken.
Kimseye acıma, kendini düşün ama eşini seviyorsan en ufak bişeyde çekip gidemezsin. Gitsen de bitiremezsin.