Kedi Köpek Korkusu

Bnm oğlumda çok korkuyor. Bizde ayni dertten muzdaribiz. 1.5 yaşındayken yeni bir eve taşınmıştık ve yatak odasının olduğu tarafa yakın bi kopek kulübesi vardi sabaha kadar hiç susmazdi bazen diğer köpeklerde gelir bogusurlardi.
Oğlum seslerinden korkup uyaniyordu. Travma oldu yavrumda. Simdi 3 yaşında ne zaman dışarı çıksak kopek gördüğümüz günün gecesi surekli sicrayip uyanır sabaha kadar uyuyamaz. Sizinde küçüklüğünüzde böyle bir öykü olabilir mi?

Öyle büyük bir olay yaşadığımı da hatırlamıyorum ya hayvanlarla ilgili.
 
Bence bu korkuyu aşmak sizin elinizde. Ben hayvanları çok seviyorum inanın onların verdiği huzuru insanlar veremiyor. Belki kuş alırsınız evinizde beslersiniz. Bir de yavru gözü açılmamış olursa kedi veya köpek elleyin sevin sonra alışırsınız belki
 
Adi pamuk
Ramazan ayinda bahcemize geldi ben istemeeem istemeeem diye feryat etmistim
Bir sabah balkonumun altina yatti
O zamanlar esnek calisiyordum evdeydim
Bakislariyla beni yedi bitirdi
Marketten koyun kiyma gelmisti yiyemedik
Yemek yaptim verdim sosis attim derken hayvan beni tanidi
Ise basladik millet viyviylanmaya basladi sabahlari kosturuyormus
Benide ilk sabah kapiya kadar 2. Ve 3. Sabah yariya kadar kosturdu. 4. Sabah yerinden ben ona bakinca kalkti
5. Sabah hic kalkmadi.
Ama ben nasil istiyorum dokunamiyorum
O gun sikayet etmisler. Esim koruyamamis almislar. Facebookta paylasinca gordum. Olacak ya hemen girisimde bulundum.
Ben Belediye personeliyim isimi iyi bilirim. Sonuc olarak 24 saat olmadan geri aldik
yuva aldik garibim geldi yatti hic cikmamis cocuklar cikaramamis
Ben yanina gittim gozunu acti sanki kurtardigimi biliyor 2 damla yas geldi
Basini oksadim yuvadan cikti geldi ayagima yatti o agliyor biz agliyoruz
Bu kadar iletisimi bilmeyen bir kopek olmasa su an yasamiyordu
Bana cok sey anlatti ogretti
 
IMG-20200702-WA0008.webp



Boyle yatiyordu barinaktan aldigimiz gun Deadpool Deadpool
 
Son düzenleme:
Bende kedi ve Köpekler den çok korkuyorum.kaç kere karşıdan köpek geliyor diye kendimi arabaların Vizir vızır geçtiği caddeler e atmış lıgim var.olmuyor.yapamıyorum. elimde değil. Çocuklar im bile anne korkma bişe yapmaz diyo.bişe yapmıyacagindan emin bile olsam bana değmesinler.kafayı yerim heralde.ama kimsenin zarar vermesine göz yumamam.
 
ben de sizin gibiydim. özellikle köpek görünce karşı kaldırıma geçerdim. şu an köpeklerle uyuyabilecek, ağzındaki yabancı cismi çıkarabilecek duruma geldim. bunu nasıl başardım, anlatayım.

öncelikle yavru köpeklere yaklaşmayı deneyin. ama bu yavru köpek en fazla 1,5 aylık falan olsun çünkü biraz daha büyükleri fazlasıyla hareketli oluyor.

sevdiğiniz köpek cinsi biraz daha uysal cinslerden olmalı. hoş ben alman kurduna alışmıştım ama siz yine de golden yavrusuna alışmaya çalışın.

o yavru köpekle sık sık zaman geçirin. bu süre zarfında köpek büyüyecek ve davranışlarına da alışmış olacaksınız. yani köpeğin büyümesiyle sizin köpeğe alışmanız paralel olacak.
 
Ben geçen sene 2 aylık civarı bir kedi sahiplendim sokaktan. Kız kardeşim de tıpkı sizin gibi korkuyordu kediden hatta ilk başta alışamadı da. Yemek yerken falan kediyi odama kapattırıyordu. Şimdi birlikte uyuyorlar :D Birlikte oynuyorlar, uyuyorlar, öpüşüp koklaşıyorlar :D Çünkü kediyi bebekken sahiplendik tırmalama, çizme derdi olmuyordu zaten tırmalasa o minnoş tırnaklarıyla ne kadar acıtabilir? Süt dişleriyle ne kadar canımzı acıtabilir? Büyüdükçe de bize alıştı zaten ne ısırma ne tırmalama var. Gül gibi geçinip gidiyoruz. Bizi annesi sanıyor, sürekli gelip kendini sevdiriyor, öpüyor. O kadar alıştık ki anlatamam. Hayvan sevgisini kazanmak istiyorsanız siz de küçük bir bebişi sahiplenebilirsiniz. Hem bir miniği sokaktan kurtarırsınız hem hanenize neşe getirirsiniz <3 Bu kedi sayesinde diğer hayvanlara olan korkumu da yendim. Korkmadan etmeden sevebiliyorum. Ama şöyle bir sorunum var; dışarıda başka kedi sevdiğimde elime falan kokusu siniyor sanırım. Bizim cadı birkaç gün bana küsüyor yüzüme bakmıyor, sen misin üzerime gül koklayan hesabı :D
 
korktugunuz kedı kopek aslında bu
her baktıgınızda bu resımler aklınıza gelsın

kopekbakim1.webp2473354_810x458.webp
 
Ben kedilerden kuşlardan kaplumbağalardan falan korkmam.
Bir tek köpekler sıkıntıdır benim için
Hayatımda toplasanız 3 4 köpeğe dokunmuşumdur. Yaşadığım yerde alıştığım bir köpek vardı onu her gördüğümde severdim ama. Çünkü saldırgan olmadığını biliyordum.
Şuanda da köpekleri bol olan bir şehre gelin geldim çok şükür :D
Köpek görünce şunu düşünüyorum.
"Bu kadar insan arasından neden bana saldırsın ki?"
Gayet basit ama çok ikna edici oluyor benim için. (Ha bir gün onca insan arasından bana saldırırsa o travmayı dünyanın en iyi psikoloğu bile çözemez o ayrı :D)
Böyle böyle korkumu yenmeye başladım.
Bir tek eşimle yürürken peşimize takılan köpeklere alışamıyorum. Onlar da genelde zararsız oluyorlar.
 
Ben kedilerden kuşlardan kaplumbağalardan falan korkmam.
Bir tek köpekler sıkıntıdır benim için
Hayatımda toplasanız 3 4 köpeğe dokunmuşumdur. Yaşadığım yerde alıştığım bir köpek vardı onu her gördüğümde severdim ama. Çünkü saldırgan olmadığını biliyordum.
Şuanda da köpekleri bol olan bir şehre gelin geldim çok şükür :KK70:
Köpek görünce şunu düşünüyorum.
"Bu kadar insan arasından neden bana saldırsın ki?"
Gayet basit ama çok ikna edici oluyor benim için. (Ha bir gün onca insan arasından bana saldırırsa o travmayı dünyanın en iyi psikoloğu bile çözemez o ayrı :KK70:)
Böyle böyle korkumu yenmeye başladım.
Bir tek eşimle yürürken peşimize takılan köpeklere alışamıyorum. Onlar da genelde zararsız oluyorlar.

Evet işte bu yüzden yaklaşamıyorum köpeklere. Saldırırsa onu durduramam sonuçta.
 
Ben geçen sene 2 aylık civarı bir kedi sahiplendim sokaktan. Kız kardeşim de tıpkı sizin gibi korkuyordu kediden hatta ilk başta alışamadı da. Yemek yerken falan kediyi odama kapattırıyordu. Şimdi birlikte uyuyorlar :KK70: Birlikte oynuyorlar, uyuyorlar, öpüşüp koklaşıyorlar :KK70: Çünkü kediyi bebekken sahiplendik tırmalama, çizme derdi olmuyordu zaten tırmalasa o minnoş tırnaklarıyla ne kadar acıtabilir? Süt dişleriyle ne kadar canımzı acıtabilir? Büyüdükçe de bize alıştı zaten ne ısırma ne tırmalama var. Gül gibi geçinip gidiyoruz. Bizi annesi sanıyor, sürekli gelip kendini sevdiriyor, öpüyor. O kadar alıştık ki anlatamam. Hayvan sevgisini kazanmak istiyorsanız siz de küçük bir bebişi sahiplenebilirsiniz. Hem bir miniği sokaktan kurtarırsınız hem hanenize neşe getirirsiniz <3 Bu kedi sayesinde diğer hayvanlara olan korkumu da yendim. Korkmadan etmeden sevebiliyorum. Ama şöyle bir sorunum var; dışarıda başka kedi sevdiğimde elime falan kokusu siniyor sanırım. Bizim cadı birkaç gün bana küsüyor yüzüme bakmıyor, sen misin üzerime gül koklayan hesabı :KK70:

Ne güzel hikayeniz. Keşke evde besleyebilsem ama annem kesinlikle istemiyor. Sokaktaki kedileri severek, mama vererek başlayabilirim sanırım
 
Benimde sizin gibi korkum vardı yaklaşamadığım gibi cafe de galan ayağımın altından kedi geçer diye ayaklarımı bile kaldırdığımı bilirim. Sonra bikaç yeni arkadaşım oldu ve tesadüfen hepsi de kedi besliyorlardı evlerinde. Bana bu fikir öyle uzaktıki evde kedi mi olur derdim o zamanlar. O arkadaşlarıma gide gele alıştım ve mükemmel bi duygu olduğunu anladım onları sevmek beslemek onlara can olmak harika bişey. Sonra tabiki bende sahiplendim şimdi tosun gibi bi oğlum var ölürüm onun için korkmak ne demek😊
 
Ablamda kedi bende böcek fobisi var.Açık alan bir restoranan gittiğimizde ki genellikle hepsinde kedi var.Ablam asla oturamaz neredeyse ayakta yer.Kedi yaklaştığı an kendini atıyor dışarı ancak onun elinde değil.Kediler kovalamıştı onu bundan 10 yıl önce onun travmasını yaşıyor hala bana göre.Ondan sonra oldu çünkü.Bende de küçükken ayağıma böcek tırmanmıştı bende de onun travması var.Böcek gördüm mü fersah fersah kaçarım nere olursa olsun.Sizde geçmişinizde böyle bir durum yaşamış olabilirsiniz.
 
Kardeşim köpek görünce dili tutulacak kadar çok korkuyordu. Gerçekten kekeme oluyordu köpek görünce, o derece yani. Ben de tam tersi, hayatım kedi köpek 😂

Sonra benim yanıma geldi (ayrı şehirlerde yaşıyoruz). Benim köpeğim aşırı sakin bir hayvandır. Onunla takılmaya başladı, hatta bir keresinde sokak köpeğinden korkup, onun arkasına saklanmıştı. Birlikte vakit geçire geçire köpeğe alıştı. Hiç zorlamadım, süreci akışına bıraktım ve en son bugün mahallede beslediğim devasa köpekle oyun oynuyordu kardeşim 🤭 Annemlere video attım çünkü inanmadılar bu noktaya geldiğimize. Kedilerden de tedirgin oluyordu köpek kadar olmasa da, onu da mahalledeki kedileri beraber besleyerek atlattık. Şimdi kucağına alıp öpebiliyor bile. Ama pat diye olmadı bunlar tabi, yavaş yavaş ilerledik.

Siz de sahipli, güvendiğiniz bir köpekle yavaş yavaş korkunuzu aşabilirsiniz (tedirgin olduğunuz noktada sahibi müdahale edebileceği için sahipli olsa iyi olur). Daha sonra zaten onlarla iletişim kurmayı öğreneceksiniz ve sokak köpekleri de sizi korkutmamaya başlayacak. Hatta durup durup sevebileceksiniz. Kediler için de aynı şekilde besleyerek bağ kurabilirsiniz. Kendinize zaman tanıyın, birden olacak şey değil. Ancak hayvan seviyorum demişsiniz, bir yerden sonra o tatlılığa dayanamayıp elinizi uzatabileceksiniz 🤭 Korkunuzu yenmek istemeniz bile bir adımdır, sevgiler.
 
Back
X