seni anlıyorum birebir aynısı olmasa da benzer şeyleri ben de yasadım..sizin hatanız aranızda gecen olumsuz şeyler tartısmalarınızı kavgalarınızı ailelerinize yansıtmanız..bunu en çok da biz bayanlar yapıyoruz sende sanırım aranızın kotu oldugu zamanlarda ayrılıgı dusundugun anlarda bu duşuncenı ve aranızda gecenlerı aılene anlatmıssın tabii onlarda haklı olarak kızlarının uzulmemesi için tavırlarını koymuşlar..anlatıklarına baktıgımda birbirini çok seven bir çift görüyorum birbirine artık çok ıyı tanıyan etle tırnak olmuş gibisiniz sanki..ve arkadasım boylesıne butunleştıgın bi insandan kopmak anca acı verır sana son karar elbettekı senın sen cok daha iyi biliyosun yasadıklarını v.s ama bence bir şans daha vermelisin..bende çok inişli çıkışlı bir ilişkiden bugunlere geldim ve ailem benimde kavgalarımıza sahıt oldugu için benim yüzümden tabii istememişlerdi ben üzülmiyim diye..ama şimdi evliyim o insanla ve annem damadını içine sokucak nerdeyse o kadar cok seviyo..NEDEN Mİ çünkü damadı beni çok mutlu ediyo..ve şimdi diyorum ki iyiki o fırtınalarda kopmamaışız birbirimizden ve evlenmişim bu adamla..umarım alıcagın karar sende de böylesine mutluluk yaratır olumlu veya olumsuz ama çok ıyı dusun derim ben..sevgi kolay bulunmuyo çünkü hele ki bu zamanda...
ailemin onayı olmadan bir ilişki yaşamak istemiyorum.eğer karşı çıkacaklarsa bi ilişkime,ilişkime tamamen güvenmeliyim ki onlara karşı rahatça savunabileyim..
kavgalarımız şiddetli oluyor ama çabuk atlatıyoruz,halbuki bu dengesiz bi ilişkinin simgesi bana göre.büyük bi kavganın ortasında birbirimize zarar verdiğimizi hissettiğimizde aniden sarılıp ağlaşıp karşılıklı özür diliyoruz.
evlilikte aşk yerini sevgiye alışkanlığa bırakır.aşk bittiğinde,o şiddetli kavgayı öpücükle sonlandıracak kadar tahammülümüz kalacak mı birbirimize?
bundan emin değilim işte..çünkü ben her zaman her konuda ayağımı sağlam yere basmadan adım atmam.
oysa haritadan gözünü kapat,yer seç,gelirim senle diyor.
'evlendiğimde,bir gün beni onla görürsen için acımayacak mı?' diyor,cevap veremiyorum..
eğer o 'tamam madem anlaşamıyoruz bitsin' dese herşey daha kolay olcak,bu karar içime sinecek seviyor olsamda,ama o beni ikna etmek için bu kadar uğraşmışken ve ben reddetmişken pişman olmak koyar.
biz bugüne kadar hiç ayrı kalmadık,hiç birbirimizden vazgeçmedik o yüzden ayrılınca ne hissedeceğimi kestiremiyorum.hani büyük bi ayrılık yaşasak dayanma sınırımı ölçebilirdim.
ayrılırsak eğer pişman olup ömür boyu kimseyle beraber olmadan yaşayabilirim belki de,ya da bi zaman sonra ben de 'iyiki olmamış' diyip evlenebilirim.hangisi olur bilmiyorum.
şu anlattıklarını ben onlarca yüzlerce defa yaşadım 6 sene birlikte olduk ve evlendik.
şimdimi? 1 yıllık evliyim çekmediğim eziyet, çekmediğim dert kalmadı ve aldatılıyorum. ikikere iki dört eder arkadaşım. ailenin istemediği adamla evlenmeyeceksin bu 1.
dengesizse hiç evlenmeyeceksin buda 2.
sana tecrübe tavsiyesi olsun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?