- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Ben öğrencilik hayatım bitince hep çalıştım. Yani 2015 ten beri. İş değiştirdim birkaç kez lakin en fazla geçen yıl 1 ay evde durmuştum. Boya badana yapmıştık ailecek bu yüzden zaman bir şekilde geçmişti.
Şimdi 2 ay oldu işten ayrılalı. İşten ayrılma nedenim psikolojik sorunlarim idi surkeli ağlamalar kaygı korkular mide ağrıları işyerini sevmeme aşırı mesailer... Bu şekilde ayrıldım psikolojim duzelene kadar dinleneyim istedim hem de tekrar iş bulana kadar sunumlar hazirlamam lazım.tasarimci olduğum için iş başvurusunda gerekli olan birşey. Başladım bunu yapmaya lakin çok isteksizlik geliyor. Uyku düzenm zaten bozuldu gece uyumaz sabah kalkmaz oldum. 1 tane yakın arkadaşım var onla aynı zamanda işsiziz ve onun da mesleği gereği aynı seyi yapmamız lazım diye yaptık ara sıra . 2 günlüğüne onun yazlığına gidip geldim güzel zaman gecirdik. O bir hafta daha yazlikta olacak.
Sorun şu ki ben evde çok sıkılıyorm . Bu sıkıntı normal mi benim psikolojim mi diye düşündüm zaten psikolojik durum için bir psikolog metodu uyguluyorum. Ama bence sorun bu değil . Sevdiğim arkadaşlarım yok beni anladığını düşündüm . Beslenme kaynağım sadece tek bir kişi yani. Annem de tüm gün kadın programlar i izler akşam Survivor izler , dışarı ciksak beraber pek uyumlu değildir para harcamak istemez gerçi şuan zaten issizim , işsizlik maaşım Ağustos ta bitecek. Evde nasıl sıkılmıyor insanlar diyorum. Sonra hep ezelden beri taktigim konuya geliyorum yine ev sıkıcı. Güneş görmüyor pencereler duvara bakıyor dışariyi izleyemiyorum giriş kat balkon yok . Bu yuzden moralim bozuluyor. Ve zaten küçücük bir ev. Diyorum ki keşke şöyle güneş hava alan bir evde olsam belki camdan insan izler yine icim açılırdı arada. Sonra bakıyorum içimde boşluk var kendi kendime dolduramadigim. Evet yapmam gereken o sunumlar var lakin istek gelmiyor dizi izliyorum kitap okuyorum ouf nereye kadar diyorum. Tekrar ben iş bakacak şekil hazır da hissetmiyorum açıkçası. İnsanin bu şekilde sıkılması çok normal değil mi ...
Şimdi 2 ay oldu işten ayrılalı. İşten ayrılma nedenim psikolojik sorunlarim idi surkeli ağlamalar kaygı korkular mide ağrıları işyerini sevmeme aşırı mesailer... Bu şekilde ayrıldım psikolojim duzelene kadar dinleneyim istedim hem de tekrar iş bulana kadar sunumlar hazirlamam lazım.tasarimci olduğum için iş başvurusunda gerekli olan birşey. Başladım bunu yapmaya lakin çok isteksizlik geliyor. Uyku düzenm zaten bozuldu gece uyumaz sabah kalkmaz oldum. 1 tane yakın arkadaşım var onla aynı zamanda işsiziz ve onun da mesleği gereği aynı seyi yapmamız lazım diye yaptık ara sıra . 2 günlüğüne onun yazlığına gidip geldim güzel zaman gecirdik. O bir hafta daha yazlikta olacak.
Sorun şu ki ben evde çok sıkılıyorm . Bu sıkıntı normal mi benim psikolojim mi diye düşündüm zaten psikolojik durum için bir psikolog metodu uyguluyorum. Ama bence sorun bu değil . Sevdiğim arkadaşlarım yok beni anladığını düşündüm . Beslenme kaynağım sadece tek bir kişi yani. Annem de tüm gün kadın programlar i izler akşam Survivor izler , dışarı ciksak beraber pek uyumlu değildir para harcamak istemez gerçi şuan zaten issizim , işsizlik maaşım Ağustos ta bitecek. Evde nasıl sıkılmıyor insanlar diyorum. Sonra hep ezelden beri taktigim konuya geliyorum yine ev sıkıcı. Güneş görmüyor pencereler duvara bakıyor dışariyi izleyemiyorum giriş kat balkon yok . Bu yuzden moralim bozuluyor. Ve zaten küçücük bir ev. Diyorum ki keşke şöyle güneş hava alan bir evde olsam belki camdan insan izler yine icim açılırdı arada. Sonra bakıyorum içimde boşluk var kendi kendime dolduramadigim. Evet yapmam gereken o sunumlar var lakin istek gelmiyor dizi izliyorum kitap okuyorum ouf nereye kadar diyorum. Tekrar ben iş bakacak şekil hazır da hissetmiyorum açıkçası. İnsanin bu şekilde sıkılması çok normal değil mi ...
Aslında psikolojim bozuluyor gibiydi ama kitap okudum internette 101 oynadım komik yabancı diziler izledim falan derken aslında düşünüyorum da ne güzelmiş... İşten ayrılsam mı acaba 
Bu günlerin keyfini çıkar derim ben. Şuan sana imrendim. HOW I MET YOUR MOTHER dizisini izle 
