oha işte aradığım cevap. çok sevindim. keşke böyle bişey olsa bizde de. 32-25te evlendiniz yani.
peki biraz daha anlatsanız. nasıl oldu, aileler vs sorun etmedi mi?
uzak mesafe değildi sanıyorum.
Ayıptır sorması adamın maddi durumu nedir?ya bu zamana bırakmalı olayını ben hiç yapamıyorum. ömrüm boyunca yapamadım. doğru olmadığını biliyorum. karşı taraf da evet özlüyoruz, zor ama bu şekilde deniycez diyor. yani ona göre de zamana bırakıp duruma bakmak gerek. ben de onu yapmaya çalışıyorum. ama özledikçe delirip napcam derken buluyorum kendimi.
Yok 32 27 de evlendik 5 yaş var aramızda :) aileler sorun etmedi zaten cok uzun süre çıktığımızdan herkes alışmıştı belki de
Uzak ilişki değildi yapamazdkm sanırım ben zaten11 yıldır sadece 2 3 gün ayrı şehirlerde kalmışızdır
Bu arada ilk zamanlarımı hatırlattın bana bende fena tutulmuştum az sakin olmaya çalış o zaman hadi evleniyoruz dese evlenirdimama mantıklı değil bir kaç sene geçmeli diye düşünüyorum
Ayıptır sorması adamın maddi durumu nedir?
Hani ben ilk okuduğumda evlilik cümlesini atlamışım demek.
Yani yaşı önemli değil dedik tamam da evlenmek için önce para lazım.
O yaşta yeteri birikimi var mı da evlilik gündeminize geldi birden?
22 yaşında kariyer yapamayacağına göre ailesine mi güveniyor?
Memnuniyetle:)Eşimle ilişkimizin ilk yılının sonunda nişanlandık, 1 senede nişanlı kaldık.Ben 33 o da 27 yaşında iken evlendik...oha işte aradığım cevap. çok sevindim. keşke böyle bişey olsa bizde de. 32-25te evlendiniz yani.
peki biraz daha anlatsanız. nasıl oldu, aileler vs sorun etmedi mi?
uzak mesafe değildi sanıyorum.
siz de anlatır mısınız biraz.
yok öyle büyük düğün dernek merakı olan, eşya derdi olan biri değilimdir.
Anladım şimdi...çok sevindim. umarım hep mutlu olursunuz. darısı başımıza.
maaşını bilmiyorum. sormadım, sormam da. birikimim yok dedi. araba kredisinin yeni bittiğini biliyorum. yani sıfırda şu an benim tahminim. ama ben : hadi evlenelelim, o : olmaz param yok gibi bi konuşma geçmedi aramızda. konuşurken laf lafı açar ya öyle havada edilen bi muhabbet. zaten dedim ya ben hemen şimdi evlenelim demiyorum. tabi ki ayrılık olabilir ama ayrılmazsak eğer iki seneye kadar işin o noktaya yol aldığını bileyim diyorum kendi içimde. yani evlilik lafı ciddi olarak konuşulmadı, karşımdaki yok ben 30a kadar evlenmem de demedi. öyle benim kendi içimde hezeyanlarım daha çok.
Pekçok kişi ben de biraz daha zamana ihtiyacınız olduğu görüşündeyim. Benim erkek arkadaşım da benden 2.5 yaş küçük.
Hatta ben küçük biriyle olmaz diye düşünürdüm, küçükleri çocuk görürdüm. Ama onun durumu farklıydı. Okuduğu okul dolayısıyla kabul etmiştim. Büyük konuştum ve başıma geldi. Çok şükür uzun süreli bi ilişkimiz var.
Ama bu işin güzel yanları olduğu gibi bazen zor yanları da var. Olgunluğu illa vardır ama başınıza zor bi durum gelmeden ama gerçek manada zorlukla karşılaşmadan çok heveslenmeyin de, plan hiç yapmayın derim. Kişilerin olgunluğu zor zamanlarda ortaya çıkar, o zor zamanlarda o kişi yaşına göre davranacak sen daha farklı yaklaşacaksın ve senin bunu sevgin kadar görmezden gelip alttan alman gerekecek. Bu zor bi iş gerçekten.
Siz şu an çok yenisin o yüzden gözünü karartman çok normal. Daha birbirinizi çok tanımıyorsunuz belki de.
O yüzden evlilik konusunu laf arasında açmayın bile. Sizi çok iyi anlıyorum. Yaşlarımız yakın. Evlilik için geç kalmak istemiyoruz. Şu an evlenıcem desem 2 yıl lazım mesela. Ama karşınızdaki kişi küçük olduğu için biz gibi düşünemiyorum. Kendi hayallerini gerçekleştirmek istiyor. Ya da maddi açıdan tamamen hazır olmak istiyor. Bu kısım da yaş farkının zorluklarından biri.
Bence tüm bunları düşünmeyin. Boştan yere canınızı sıkarsınız. Ben sıktım çünkü. Bi sonuç vermedi. Canımı sıktığımla kaldım. Siz de tanıyın daha birbirinizi, bir de uzak yerlerdesiniz haftada ya da 2 haftada görüşerek kimseyi hemen tanıyamaz insan, tanıdığını sanabilir ama sanmıyorum tanıyacağını. Yaşadıklarınızın keyfini çıkarın. İyi değerlendirin, ölçün tartın karşınızdakini. Her şey gönlünüzce olsun inşallah.
Belki de. Ama açılmış,olsun. Bundan sonra çok düşünmeyin. Çünkü onun düşündüğünü sanmıyorum. Hazır olduğunuzda o da dile getirir diye düşünüyorum.aslında uzak mesafe olmasa takmam bu kadar. ama o da eklenince insan iyice kötü oluyor. sıkmamak en mantıklısı. hatta konusu bile açılmamalıydı belki de.
eşim benden 4 yaş küçük şimdiye dek bi sorun yaşamadıken başta ikinci üyeliğimin olduğunu ve yöneticilerin bilgisi dahilinde konuyu açtığımı belirteyim.
derdim şu; ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
26 yaşındayım. 2017 yılı başında biri ile tanıştım devamlı vakit geçirdiğim bi internet sitesinde kitap alışverişi için. birbirimize kitap gönderdik. sonra ara ara mesajlaşmaya devam ettik naber nasılsın gibi. benim o süreçte kısa süreli flört, ilişki tarzı durumlarım da oldu. kendisi de bilirdi hatta.
neyse. 2-3 ay kadar önce yine bi konuşma esnasında beni bi festivale davet etmişti ama ben yok demiştim pek o kafada olmadığım için. şunu da belirteyim internet tanışmalarına aşinayım yani öyle öcü gözüyle bakan varsa okumayı burada bırakabilir. konunun onla alakası yok çünkü, sırf bu sebeple eleştirmek yersiz olacak. neyse festivale gidemedi çeşitli sorunlardan ötürü. ben de o ara izne çıkacaktım, tatil planı yapıyodum. bi anda konu beraber tatil yapmaya geldi. bana o an mantıklı geldi tamam dedim. planlamaya başladık.
sanıyorum bu tatil işini kesinleştirdikten bir iki hafta sonra benim yine bi 5 6 gün boşluğum oldu. beni yaşadığı şehre davet etti tatilden önce hem bi görüşmüş oluruz diyerek. ben de tamam dedim. kalktım gittim. gerçekten rüya gibi bi 6 gün geçirdim. her şey çok güzeldi. açıkçası niyetim ciddi bişeye başlamak ya da aşık olmak değildi ama bu kadar iyi geçeceğini bilemedim ve cidden aşık oldum.
şunu belirteyim. onun şehrine gidene kadar ben onu 24 sanıyodum. aklımda öyle kalmış. şehre gitmeden bir iki gün önce yoo ben 22'yim dedi. çok şaşırdım, inanmak istemedim vs. gidince kimliğine baktım hatta. 26yı ben hep yaşlı görürüm 22 çok küçük bana göre. ama lise mezuniyetinden beri çalıştığı için sanırım davranışları konuşmaları 22 yaşında biri gibi değil. ben de şu an 26 gibi olmadığım için aramızda sorun olmadı aslında o an için.
neyse. ben onun yaşadığı şehirden döndüm. sonrasında tatile çıktı. yine mükemmel bi bi hafta geçirdik. sadece bi kere ufak bi meseleden tartıştık onun dışında gerçekten çok iyiydi herşey.
vedalaşmak tabi zor. ağladık ikimizde.
sonuç, sevgiliyiz. iki haftada bir görüşürüyoruz. bir o geldi, bir ben gittim. çok zor gerçekten. 1,5 - 2 aylık yeni bi durum. ama bu kadar çok beraber kalıp beraber yaşayınca alıştık, anlarsınız.
şimdi sorun şu. evlilik konusu açıldı. haklı olarak birikmiş vs yok şu an düşünemem dedi. ama benim istediğim en azından 1-2 seneye kadar düşünecek hale gelmesi. hayatımda ilk defa böyle hissediyorum. tecrübesiz biri değilim. o yüzden ağzımdan evlilik lafının bu kadar erken çıkması size garip gelebilir ama hissettiklerim buna itti beni. zaten evlendik, oturttuk diyene kadar ben 30 olurum neredeyse ve çocuk vs. yani bunu düşünmek zorundayım gibi geldi.
ben de çalışıyorum. ortalama bi işim var. onun işi benimkinden daha iyi. bırakıp gelemez. ben de ona evlilik olmadan aileme hadi ben şurda iş buldum gidiyorum diyemem dedim. ailem olmasa yapardım, o kadar gözüm karardı ama şu şartlar altında yapamam.
daha önce de uzak mesafe oldu. o kadar önemsemedim. bitti gitti. ama bunda takıyorum çünkü gerçekten çok aşığım ve karşı tarafın da hislerinden eminim. yani ilgi alaka vs. seven, özleyen, bunları hem söyleyen hem belli eden biri var karşımda.
aslında ne soruyorum bilmiyorum. hani ayrıl olmaz deseniz tabi ki ayrılamam.
ama sizce olur mu? oluru var mı? sizin başınıza gelse ne yapardınız?
ekleme : yazmayı unutmuşum. bi de askerlik var. açıköğretimden tecilli şu an. yani illaki yapacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?