• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendimden nefret ediyorum artık

Merhaba,

Yorumumu okur musun bilmem. Ancak kendini suçlama, kendinden utanma. Bu senin elinde olmaktan çıkmış bir durum. Ve bu durumu oluşturan derinlerde bir travma var. Ne olduğunu farkında olmadığın bir olay dahi olabilir. Bu sebeple şuan kullandigin antidepresan ilaçlar seni maalesef tek başına durdurmaya yetmeyecek. Bu noktada sağlıklı iletişimi kurabileceğin bir psikolog bulman. Çünkü bu durumu durdurmaya o yardımcı olacak...
 
Kendine bunu nasıl yapıyorsun ya psikolojik diyorsun tamamda. Ben yolduğum sivilcem kanasa panik oluyorum ellerinle kendini mi deşiyorsun gerçekten, canın yanmıyor mu? Mazoşist misin acaba bundan haz alıyor musun? Şuan panik oldum bunu halletmelisin

Mazoşist insanlar kendilerine verdikleri zaradan hem haz alır, hemde sonrasında pismanlik duymaz. Konu sahibesinin durumu daha farklı, neyden panik oldunuz siz?
 
Mazoşist insanlar kendilerine verdikleri zaradan hem haz alır, hemde sonrasında pismanlik duymaz. Konu sahibesinin durumu daha farklı, neyden panik oldunuz siz?


Mazoşistlerin pişmanlık duyup duymaması hastalığıyla doğru orantılıdır, kızın durumuna panik oldum
 
Kırılmayın ama bu yorumunuzu çok anlayışsız buldum. Akıl sağlığı da bir sağlık türüdür. Bu arkadaşımızınki bozulmuş, çözüm arıyor zaten.


Ben onu yargılamadım durumuna üzüldüm, dehşete kapıldım. Pembe yazıyorum diye insafsız anlaşılmasın.
Akıl sağlığıda bir sağlık türü değil psikoloji biliminin kapsayan bir bilim alt dalıdır
 
İyi bir psikiyatriste gidin.tirnak yeme,dudak yolma çok yaygın ama bu tarz bişey ilk defa duyuyorum fakat onlar nasıl duzeliyorsa sizinde tedavi niz o tarzdır diye düşündüm.cok geçmiş olsun.tam zarar vericekken başka eğlenceli bişey yapsaniz.mesela sanata yonelseniz resim yapmak,kurdele nakışı,cam süsleme sanatı gibi şeyler.hatta bak kış geldi en kolayı kendine bir ip al,güzel atkılar,bebek yelekleri filan örsen belki hafifler durumun.
 
Kendi canınızı acıtmak içinizdeki sıkıntıyı geçirmez. Bir kere bunu kodlayin beyninize . Bedeninizden ayrılıp kendinize fayda sağlayacak şeylere yönelin. Mesela resim yapın, şarkı söyleyin, bağırın gerekirse ama zarar vermeyin. Beyin öyle birşey ki ona hükmedecek olan yine sizsiniz ve siz herşeyle çok kiymetlisiniz sevin kendinizi. Birgün hesap sorar o bedende can emanet çünkü
 
Benım şu canımın sıkıldığında dudaklarımı yemem dolayının 1000 misli galiba..
Allah yardımcın olsun, burda psikiyatr arayacagına sen güzel işinde uzman birine gözük lütfen.
 
böyle bi konu daha var mıydı, sanki okudum gibi. öyle ilaçla olmaz yani ben olsam işe yarar bi doktor bulana kadar gezerdim. bence siz çok da rahatsız olmuyosunuz başkaları görmediği sürece.
 
İlk başta hissettiğim altta yatan bir acının bunu yaparak dinginleneceğini düşünüp habire canınızı yakarak içinizde ki sızıyı hafifletmek için olduğunu düşündüm, yanılma payım da var tabii...
Uzman desteğiyle birlikte bu gibi durumlar da sizi o duygu'dan uzaklaştıracak bir uğraş şart , en çok ne ile uğraşmak iyi geliyorsa artık...

Bu gibi durumlar da bir de dram içeren şarkı, film vb. Gibi iç karartıcı , bu tür dalgalanmalara sebep verebilecek her ne varsa uzaklaşıp yerine tam tersi huzur'u çağrıştıran eğilimler de bulunmalısınız daha fazla yıpranmamanız adına bian önce adım atın lütfen başarabilirsiniz isteyin yeter, sevgiler...
 
Canım bendeki daha farklıydı ama ben parmaklarımı kemiriyordum. Yıllardır hemde, derimi dişlerimle koparıyordum, son zamanlarda sıkıntılarım arttıkça daha büyük koparmaya başladım farkında bile değildim. Çoğu zaman derin koparıp kanatıyordum. O kadar canım acıyorduki,parmak uçlarım taş gibiydi artık,kıpkırmızı oluyordu hatta kalem tutamıyordum,duştan sonra bembeyaz oluyordu. Kendimden nefret ediyordum. İnan kafada bitiyor, belki komik gelecek ama parmaklarımı yemicem diye yemin ettim. Neredeyse bir ay oldu, bazen farkında olmadan elim ağzıma gidiyor ama farkettiğim anda bırakıyorum. Bende anti depresyon kullandım faydası olmadı. Belki yemin etmen bi fayda sağlar sana da ama beynine ben bunu bir daha yapmicam kendime zarar vermicem mesajını kabullendirmen lazım..
 
Bu sorunun gerçek nedenini tespit edebilen bir psikolog bulana kadar aramaya devam etmelisin.
antidepresan sadece düşünme yetini yavaşlatır çözmez tatlım
lütfen bu sorunun üzerinde dur, farkında olman da ayrı bir artı senin için
 
Merhaba arkadaşlar yargılamadan eleştirmeden bana yardımcı olabilir misiniz? Aranızda benim gibi olan var mı bilmiyorum ya da psikolog arkadaşlar varsa yardımcı olabilirlerse sevinirim. Ben kendime sürekli zarar veriyorum şu şekilde vucüdümun her yerini yara yaptım, yapmaya devam ediyorum bu son bir bucuk yıldır böyle sabah akşam bu şekilde devam ediyor önce bacaklarım diz bölgem derin izler oluştu sonra pişman oldum bir sürü kremler aldım sürdüm falan tabikide tam geçmiş değiller tatilde biraz bronzlaştım biraz kapandı derken bu seferde bacaklarımın üst kısmı izler içinde sonra göğüs bölgem omuzlarım, yüzüm, popo, genital bölgesi her yerimde izler yaralar var yüzümü ellemeyi bir şekilde durduruyorum çok derin izler yok yüzümle oynamayınca vucüdüma sarıyorum. resmen kendime zarar veriyorum psikatriye gittim antidepresan kullanıyorum ama yine aynıyım elimden gelen herşeyi yapıyorum yinede olmuyor spora yazıldım vs... Doktora gitmeye bile utanıyorum artık bi kere normal bi muayene oldum doktor buraların ne oldu diye sordu ben yapıyorum psikolojik dedim bunu bi insan yapmış olamaz dedi. Lazer seansım var utancımdan ona bile gitmiyorum o kadar derin izler yapıyorum elimle. bunu nasıl yenebilirim benim gibi olan var mı aranızda?
Sanirsam senle ayni durumdayiz bende surekli kendime zarar veriyorum bu hosuma gidiyor bi nevi sigara içince bile bacagimda sonduruyorum hata en son bilegimde igne ve murekeple kendim uyustirmadan dövme yaptırdım niye boyleyim bende anlamıyorum en zarasizi saclarimj kesmem kendi burnumu bile ben deldirdim genelde icinde allah korusu olan biriyim kapaliyim ama kendimi ali koyamiyirum tabi bunlari sinirlenince yapiyorum siz genelde mi böylesiniz galiba
 
Allah yardimcin olsun bence utanmayi birak hemen bi psikiyatriye git hastaneye yatman lazim dese de kacma tedaviden.Dunyada bi sen yoksun kendine zarar veren ama cozumden kacma.Cok uzuldum insallah kurtulursun bu durumdan.
 
Psikolojik destek verebilecek bir psikiyatriste basvurmanizi öneririm.Salt tanı konulup ilaç tedavisi ile sorununuzun üstesinden gelemeyeceksiniz. Anladığım kadarı ile babanız ile ilişkinizde sizi bu gün bile etkileyen sorunlar var.Dis görünüşünuze çok önem veriyorsunuz ve sanırım içten içe esinizin size olan sevgisinin ,ilgisinin devam etmesinde bunun önemli yer kapladığını düşünüyorsunuz. Siyah noktalarin,sivilcelerin guzelliginize gölge dusurdugu yönünde bir düşünce gelistirmissiniz ve sürekli bunları sıkiyorsunuz/ sonra kremlere basvuruyorsunuz ve bu kısır döngü olmuş.Buna çalışma hayatında ki sorunlarınız,bebeğinizin olmamasi ve bu konuda sağlık probleminizin olması sizi iyice bunaltmis. Meskuliyet terapisi size faydalı olacaktır. Sizin stresinizi boşaltıp,insanların sizi nasıl gördüğüne yönelik takıntılı düşüncelerinizi asmanizda yararlı olacaktır
teşekkür ederim cvp için dediginiz gibi ailesel yaşanmış şeyler var eşimle pek sıkıntımız yok ama takıntılı biriyim bebek tedavi süreçleri de zor geçti haliyle söyledikleriniz doğru gerçekten katılıyorum size
 
Back
X