Kendime göre bir arkadaşımın olmamasi

PembeAnkaKusu .!.:

Çok merak ettim. Burçlarınız ne acaba?

Genişletmek için tıkla...

Aylakkadin .!.:

Cok arkadaşım yok. Fakat sürekli insanlara bahane veriyor gibisiniz.

Genişletmek için tıkla...

Nurse_88 .!.:

Ben çıktı yazmışım :) siz çıkmadı diyorsunuz ben devamı olmadigini söylüyorum siz hiç olmadı gibi anlamissiniz

Genişletmek için tıkla...

Sehid87 .!.:

Devamı olmadıktan sonra pek çıktı denmez ama söz konusu çıkmamış yine demek istediğim oydu . Hala arkasındayım demekki bi yerde iletişim sorunu var ondan dedim .

Genişletmek için tıkla...

Nurse_88 .!.:

Elbette hatam olmuştur. Ancak böyle bir durumdan yana sikayetci isem sizce arkadaşlık iliskilerinde dikkat etmiyor muyumdur ? Ayrıca insanlar söyle böyle demedim ben kendim bunun eksikliğini hissettiğimi ve acaba bu normal bir şey mi diye sormak istedim benim gibi bu tür bir sıkıntı yaşayan arkadaşlar da olmuş onlar da yazdılar

Genişletmek için tıkla...

Aylakkadin .!.:

Kac yasindasiniz bilmiyorum. Fakat bazi insanlar cok zor arkadas buluyorlar. Mesela ben.
Yani eger siz bahane bulmuyorsaniz cevrenizde kaliteli biri de olmayabilir.
Ben yeni sehre tasindaim 4 sene tek takildim. Is yerinde her yerde

Genişletmek için tıkla...

Nurse_88 .!.:

23 yaşındayım. Bilemiyorum umarım güzel arkadasliklarimiz olur bizimde birgün :)

Genişletmek için tıkla...

akrepistan .!.:

Canım aynı şeyden muzdaripim. Ben evliyim çocuğum da var, çocuğuma doğum günü yapacak olsam çağıracak bir tane arkadaşım yok. Ben de çok iş yerlerinde çalıştım ama hiç biri kankalığa gitmedi. Doğum günleri olur milletin ordan burdan süprizler çiçekler benim arayanım bile yok. Telefonum gün içinde sadece ya annem ya eşim tarafından aranır. Ben adım atayım dedim çocuklu komşularımı hep eve aldım eşli olarak da kadın kadına da ama devamı gelmedi, onlardan geri dönüş olmadı. Birine ben yazdım “canım bugün sana geleyim mi müsaitsen” diye “hastayım bugün sonra görüşelim” yazdı bi daha tık yok. O kadar istiyorum ki böyle çat kapı gelen arkadaşlarım olsun. Hadi kek yapalım çay yapalım yada hava güzel hadi hazırlan dışarı çıkalım diyecek kadar samimi olalım yok olmuyor. Tam buldum diyorum bu defa da başka yerden patlak veriyor sorun bizde kesin ama ne ben bulamadım.

Genişletmek için tıkla...

Nurse_88 .!.:

Kesinlikle aynı şeyleri yaşıyorum. İşyerinde arkadaşlar mesela bugün benim doğum günüm filan diyorlar hemen kutluyorum sipariş veriyorum sırf samimilik olsun diye arkadaşlık olsun diye ama şimdi benim yüzüğüm takılacak bir tanesi tebrik etmedi o kadar fotoğraflar koydum mesela hepsinin haberi var o kadar garip bir duygu ki yani hayır kesinlikle bizim bir suçumuz yok böyle düşünme

Genişletmek için tıkla...

akrepistan .!.:

Canım aynı şeyden muzdaripim. Ben evliyim çocuğum da var, çocuğuma doğum günü yapacak olsam çağıracak bir tane arkadaşım yok. Ben de çok iş yerlerinde çalıştım ama hiç biri kankalığa gitmedi. Doğum günleri olur milletin ordan burdan süprizler çiçekler benim arayanım bile yok. Telefonum gün içinde sadece ya annem ya eşim tarafından aranır. Ben adım atayım dedim çocuklu komşularımı hep eve aldım eşli olarak da kadın kadına da ama devamı gelmedi, onlardan geri dönüş olmadı. Birine ben yazdım “canım bugün sana geleyim mi müsaitsen” diye “hastayım bugün sonra görüşelim” yazdı bi daha tık yok. O kadar istiyorum ki böyle çat kapı gelen arkadaşlarım olsun. Hadi kek yapalım çay yapalım yada hava güzel hadi hazırlan dışarı çıkalım diyecek kadar samimi olalım yok olmuyor. Tam buldum diyorum bu defa da başka yerden patlak veriyor sorun bizde kesin ama ne ben bulamadım.

Genişletmek için tıkla...

Derinmevzu .!.:

Bende hiç arkadaşı olmayanlardanım daha dogrusu var ama kımısı kafa dengi değil kimisi samimiyetsiz ne biliyim çok isterdim telde saatlerce konusacagım arkadasım olmasını ama bilmıyorm olmuyor yanıı

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Benim cevrem çok kalabalıktır, WhatsApp'ım hiç susmaz. Sık sık da birileriyle buluşurum. Beni dışarıdan gören, sosyal medyadan takip eden 'amma sosyal kız, çok arkadaş canlisi' falan der ama durum öyle değil ne yazık ki .
Çevremdeki insanlari çok seviyorum ama hiç biri 'kafama göre' degil
Neredeyse hepsinin tek derdi evlenmek. Çoğu yan şehre bile gitmez , çünkü 'babam koymaz' der kendi hayatı için bir adım atmak ya da küçük bir isyan çıkarmak yerine 'evlenince kocamla gezerim' der... Bana kattıkları bir şey olmaz, şehri gezmek,benimle bisiklete binmek değil kafede oturmak isterler. Konuşmaktan en zevk aldıkları konu alışveriştir, devamlı aldıklarından ya da alacaklarından bahsederler, ataerkiller , 'ben de erkek olsam yapardim' vs derler... Arkadaşlarımın kimi çocukluktan, kimi akrabalarimdan, kimi liseden,kimi universiteden,kimi de çeşit çeşit iş yasamlarindan... Ama neredeyse hepsinin prototipi bu. Hele yaşlar büyüdükçe hepsinin gözünü gelinlik bürüdü
Sırf çevrem değişsin diye bisiklet gruplarına falan dahil olmaya çalıştım, onlar da bana göre fazla aktivist çıktı. Onlara da ayak uyduramadim... Geçen senelerde çoğu arkadaşımla kendimi soyutladim, her hafta turist gezdirme uygulamasından birileriyle buluşup gezindim. 'En azından kendi kabuğunu aşıp dünyayı merak eden,bir başına yola çıkan insanlarla tanisirim, iyi anlaşamasak bile dilim gelisir' diye düşünüp. Ama çabuk bağlanan biriyim, çok sevdiğim insanlarla birkaç gün sonra arama koca koca ülkeler girmesi fikri bir süre sonra beni mutsuz etmeye başladı..
Şu an hala çok sayıda arkadaşım var , ama gerçekten gönlüme göre hiç arkadasim yok
Bulunduğum sehirde çok güzel bir park var. Bahar- yaz aksamlari iş çıkışı kitabımi ,hamagimi ve içeceğimi alır oraya giderim genelde. Bazı gruplar görürüm, böyle kızlı erkekli bir seyler içip kıkır kıkır gulen, bir şeyler içip (insanları rhaatsiz etmeden) şarkılar söyleyen, ya da ağaçlara harfli balonlar bağlayıp supriz dogumgunu yapan şirin arkadaş gruplari...onlara çok özeniyorum mesela:) keşke benim de öyle bir arkadaş grubum olsaydi... benimkiler ayağını toprağa basmaya

Genişletmek için tıkla...

akrepistan .!.:

Canım aynı şeyden muzdaripim. Ben evliyim çocuğum da var, çocuğuma doğum günü yapacak olsam çağıracak bir tane arkadaşım yok. Ben de çok iş yerlerinde çalıştım ama hiç biri kankalığa gitmedi. Doğum günleri olur milletin ordan burdan süprizler çiçekler benim arayanım bile yok. Telefonum gün içinde sadece ya annem ya eşim tarafından aranır. Ben adım atayım dedim çocuklu komşularımı hep eve aldım eşli olarak da kadın kadına da ama devamı gelmedi, onlardan geri dönüş olmadı. Birine ben yazdım “canım bugün sana geleyim mi müsaitsen” diye “hastayım bugün sonra görüşelim” yazdı bi daha tık yok. O kadar istiyorum ki böyle çat kapı gelen arkadaşlarım olsun. Hadi kek yapalım çay yapalım yada hava güzel hadi hazırlan dışarı çıkalım diyecek kadar samimi olalım yok olmuyor. Tam buldum diyorum bu defa da başka yerden patlak veriyor sorun bizde kesin ama ne ben bulamadım.

Genişletmek için tıkla...

Atas0707 .!.:

Benide sadece eşim ve annem arıyor zaten bu siteye de belki arkadaş bulurum diye yeni kayıt oldum

Genişletmek için tıkla...

Nurse_88 .!.:

Merhaba arkadaşlar. Sorun hiç arkadaşımın olmaması. Çocukken vardı tabi ancak çocukluk arkadaşları da çocuklukta kaldı. Üniversite okumadım dışardan okuyorum. Lise arkadaşlarım evlendiler liseden sonra arayıp sormadık birbirimizi zaten.

Saglikciyim çalışıyorum yani sosyal ortamlara da giriyorum. Kuzenlerim akrabalarımda var yasitlarim.

Sorun şu ki hiç arkadaşım yok neden yok bilmiyorum.
Kendim de tercih etmeyerek girmedigim ortamlar var mesela iş yerinde arkadaşlar çok samimiler sürekli görüşüyorlar güzel vakit geçiriyorlar ama ben aralarında yokum sebebi de çok dedikodu yapmaları. Dedikodu yapmak istemediğim için hep uzak duruyorum. Çünkü konu hep dedikoduya dönüyor bende kimsenin arkasından konuşmak istemiyorum.

Aslında çok sıcak kanliyimdir herkes öyle der insanları rahatsız etmem yardımcı olmaya çalışırım guleryuzluyumdur.

Akrabalarım kıskançlıklar yapıyorlar sürekli hava atma çabaları gösteriş çabaları onlarla da hiç samimi olmadım bu zamana kadar bu zamandan sonra da olmam. Kaç yaşına gelselerde sürekli beni ailemi ezme küçük görme çabaları. Uzun yıllar boyunca onlarla gorusmem gereken zamanlarda gece sabaha kadar ağlardım. Yine küçük görecekler yine ezecekler diye. Zamanla güçlü hissetmeye başladım ve kendi kendime uzun yıllar yetebildim.

Ancak yakın zamanda evlenmeyi düşünüyorum. Ve oturup konuşabilecek acaba nasıl yapsak şöyle mi yapsak böyle mi yapsak gelinligim nasıl olsa diye konusabilecegim kahvaltıya cagirabilecegim ona kitap hediye edebilecegim bir tane arkadaşım yok. Bir tane bile yok. Doğru düzgün dedikodu yapmayan huzur veren bir arkadaşım yok. Bu durum iki üç haftadir sürekli zihnimi kurcaliyor. Dugunume cagiracagim bir tane arkadaşım yok. Çok üzülüyorum neden böyle oldu neden dogru bir arkadaşlık kuramadim niye bu kadar yalnızım diye sürekli düşünüp üzülüyorum. Ne yapabilirim sizce

Genişletmek için tıkla...