Kendime hakim olamıyorum.

Kendi kendime kafamda beler kuruyorum bi bilseniz, sanki bidaha çocuk sahibi olamicakmışım bu fırsatı kaçırırsam gibi geliyor, geçenlerde eğitime gitmiştim orada bi bayanla tanıştım kolon kanseri atlatmış 1 çocuğu varmış 9 yaşında 3 sene öncede bu hastalığı atlatmış bağırsağının bi kısmı alınmış ve o bölge sürekli ışın gördüğü için yumurtalıklarıda ölmüş artık yumurtlayamıyormuş, doktor önce çocuğunuz var mı çünkü bidaha çocuk sahibi olamicaksınız demiş. Bunu duyunca dahada korktum insanın başına ne geleceği bellimi olur, tabiki herşey Allah’tan ama içimde sürekli bi korku, resmen hasta gibi bişey oldum bu hamilelikten sonra.
 
Eğer bir insan çocuk istemiyorsa evlenmeden önce söyler karşısındakine.Netice de bu hayati bir karar.Kimse kimsenin anne-baba olma hakkını elinden alamaz.Evlendikten sonra ben çocuk istemiyorum demekle olmaz bu işler.
Aslında ilk evlendiğimizde ima edip söylediği zamanlar olmuştu, ne olduysa eltim hamile kalınca oldu hemde ilk geceden, maddi durumları yerinde değil, amcayım destek çıkıcam tabiki nasıl geçinecekler diyip duruyor. Ben nolucam peki ? Ben çalışıp hayatımı kazanıyorum diye güçlü kadınım gözümde ama onlar hep yardıma muhtaç, insan çocuk isteğini böyle bişeyle karıştırı mı, aklım almıyor.
 
Eşini sevmemiş demekki yoksa ayrılıp evlenmezdi. İşte bende bundan korkuyorum acaba eşim beni sevmiyor mu diye
 
Aynı şeyi söyledim 30 yaşındayım daha ne beklicem dedim, sanki 50 yaşındaymış gibi konuşuyosun dedi bana
 
Eşimin watsupp hesabına baktım eltim sürekli ywni doğan çocuğunun fotolarını videolarını atıyo çok sinsi bir eltim var amcayı gaza getirip sponsor yapmaya çalışıyo aklınca. Öyle şeyler yazmışki eşim işte amcası kurban olsun ona filan, çok üzüldüm çok canım yandı ever çocukları çok seviyo ama kendine gelince böyle diretmesi beni ondan uzaklaştırıyo.
 
Ahh ah neler konuşmadım, bugün ona dedimki arkadaşımın bebeği kız olucakmış ben çok üzülüyorum keşke bebeğini kaybetmeseydim 22 haftalık olucaktık şimdi diye. Allah bilir aşkım bizimde olur bebişimiz dedi, iyide tek taraflı istemeyle olmuyo dedim. Sesini çıkarmadı
 

O zaman yumurtalarinizi dondurun cunku baya takinti yapmissiniz.
 
Hiç istemiyorum dese bugün bırakıcam oda yoljna baksın bende bakıyım. Fakat istemiyorum demiyo şimdi ne acelesi var bi dur bakalım 3-5 ay geçsin diyor, 3 ay geçti hala ses yok. Bende isterim seni annelikten kendimi babalıktan neden mahrum edeyim diyor ama icraat yok. Yıllarsır eşin korunur hep ben hiç ilaç kuullanmadım, geçen ay dedimki bırak artık şunu kullanma biraz akışına bırak. bu defada hamile kalırım korkusuyla öyle kasıyoki kendini hem çok çabuk sürüyo birlikteliğimden bişey anlamıyorum hemde en ufak bi kaçağa mahal vermiyo.
 
Çok düşündüm ve denedim ama adliyeye gidemedik, evden çıkamadık aglamaktan ve devam ettik.
Allah yardımcınız olsun, bu dahada kötü bu durum, kabullenmeye çalışın sizin evladınız sonuçta belki ilerleyen dönemde en büyük destekçiniz dostunuz arkadaşınız çocuğunuz olacak.
 
Allah yardımcınız olsun, bu dahada kötü bu durum, kabullenmeye çalışın sizin evladınız sonuçta belki ilerleyen dönemde en büyük destekçiniz dostunuz arkadaşınız çocuğunuz olacak.


Teşekkür ediyorum, muhtemelen doğduğunda cok sevecegim, bu dönemde isteyerek yapmadığım icin endişeler pek peşimi bırakmıyor.

Umarım siz de hayırlısıyla esinizin de istedigi bir zamanda bebeginizi kucaginiza alirsiniz
 

Adamın senin hislerinden bile haberi olmayabilir
Niye açıkça kalbinden geçenleri anlatmıyosun?
 
Allah yardım etsin zor durum gerçekten konuşun baktınız olmuyor yani ayrılıcam die korkutun evlilik demek aile yuva kurmak değilmidir bu erkekleri ben anlamıyorm hiç
 
İşte burda şöyle bir sorun daha var. Erkek milleti 50 yaşına da gelse baba olabiliyor ama kadın içim yaş ilerledikçe sorun oluyor. Ben ilerleyen yaşta anne olsam çok zorlanırım bakmaya. Kafa götürmez ama erkek çocuğu annenin başına bırakıp çekip gidip geziyor dolaşıyor hayatını yaşayabiliyor
 
Adamın senin hislerinden bile haberi olmayabilir
Niye açıkça kalbinden geçenleri anlatmıyosun?
Defalarca anlattım, olmadı kavga ettik en son istemiyosan istemiyosun açıkça derdin neyse söyle bende yoluma bakayım anne olabileceğim biriyle evleneyim dedim. Tık yok sadece konuşmayalım durum çirkinleşiyo dedi kapattı. Annemle konuştum oda böyle bi durumdan evlilik bitrilmez iki tarafında istemesi lazım diyo. Biraz sabret babalık görmemiş babasından diyo
 
Kesinlikle öyle bende bundan korkar oldum artık 40ımda çocuk doğurup nasıl ilgilenebilirim ki? Arkasında koşturamazsın bile.
 
İnşallah durumun farklidir canim.
Bence en sağlıklı olan, esinle konuşman
İnşallah bikaç ay daha beklicem bu arada üzerine gitmemeye çalışıyorum, duygularımı bastırdıkça bastırıyorum. Sinirden stresten ellerim yara bere içinde egzamam hiç bu kadar azmamıştı. Bekliyorum baktım olmadı yoluma bakıcam napıyımki.
 
Benim esimde daha 2 kucuk cocugum varken 3.yu istiyor hemde deli gibi napicam bilmiyorum. Hayir bile dedirtmiyor. Doguran bakan benim sen mi dogurcan diyorum. Bu sefer de buyuk tartisma cikiyor aramızda. Bende bu adamla napiycam bilmiyorum. Canim ama sana tavsiyem esinle eger problemin varsa o problemi cozmeden sakin cocuk icin acele etme . Belli ki esinin cocuk istemeyisinin altinda baskabi seyler yatıyor. Zira insan neden evlenir ki yuva yapmak cola cocuga karismak icin . Bence birlikte bi cift terapistine gidin derdi neymis ciksin ortaya
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…