Bazi seylerden okdr biktim ki, yoruldum. Insanlarin bu nankörlügü, vefasizligi, bazi seylerin normal olamdigi ama normalmis gibi hayata devam etmesi. Hak eden kisiye gerekli ilgiyi gostermemesi. Kimse demesin simdi zorla mi diye. Ya insaniz duygularimiz var her insanin beklentisi var. Bir iyilik yaptigimizda karsilik beklemeden yapiyoruz evet. Ama bu demek olmuyor ki sen tassin sana birsey yapilmasina gerek yok. Ilgiye gerek yok. Hayat bkdr acimasiz mi gercekten. Bzn bir kaza yapsam diyorum herkes basima toplanir eminim. Neden ama? Herkes iyiyken herkesin sagligi yerindeyken neden olmuyor bunlar. Illa bir musibet mi olmasi lzm illa birinin cani fena sekilde yanmasi mi lzm herkes biraraya gelsin. Ben uc gunluk dunya diyorum hep ne gerek var diyorum, bgn variz yarin yokuz. Ne ekersem onu bicecem o yuzden herkese yarinimi dusunerek hareket etmeye calisiyorum. Ama sonu hep husran hep hayal kirikligi. Ama birde bakiyorum ki surekli bas agrisi yapan, olay olan, kavga cikaran, laf carpan el ustunde. Cok kiymetli degerli. Oyle mi olmak lazim ya. Ben anlamiyorum. Niye insanlar yapilan iyiligi fedakarligi gormuyor. Aman sus kimsenin huzuru kacmasin aman sus kimse uzulmesin, kimsede demiyor ki onlarda haddini bilsin.