Herkese merhaba arkadaşlarım. 18 aylık bir kızım var. Doğumdan bu yana çok zorlu süreçlerden geçtik. İlk 9 ay bağırması durmadı, kolik bir bebekti. Gece uykuları halen düzensiz. Hiçbir şeye ilgisi yok oyuncak vs. oynamaz. Evin içinde dolanıp duruyor haliyle canı sıkılıyor. Havalar soğıduğu için sürekli dışarı çıkaramıyorum. Aktiviteler, farklı oyunlar her şeyi denedim ama ilgisini çekmiyor 2-3 dk sonra sıkılıyor. Yardım edenim yok. Eşim işten gelir sever bırakır destek olmaz. Ev işleri, bebeğimin bakımı, hastalık, diş dönemleri her şeyi bu zamana kadar kendin üstlendim. Uyumamaya bile alıştım. Günlerce iş yapmadım, sadece kızımın mutluluğunu düşündüm saatlerce elimden tuttu evi dolaştırdı, dolandım. Ama artık bir şeyler ters gidiyor sanki… Eski tahammülüm kalmadı, son bir haftadır kendimi sürekli kızıma bağırırken buluyorum. Bu durum beni kahrediyor. Biliyorum bağırarak ona en büyük zararları verdiğimin, ben bağırınca gözlerindeki o ifade mahvediyor. İnsanlığımı, vicdanımı ve anneliğimi sorguluyorum. Kendime de hakim olamıyorum. Lütfen direkt yargılamayın arkadaşlarım, yaptığımın yanlışlığının farkındayım ama artık desteksizlik, yorgunluk, kendime bi alan açamamak sürekli ağlayan huzursuz bir bebekle 7/24 baş başa olmak yıprattı. Biliyorum ki yaşadıklarımı yaşayan anneler bir yerde var. Siz bu durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz, bağırmadan, sakin kalarak. Vicdanım rahat bırakmıyor onunla birlikte oturup ağlıyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacım var
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kendimi 18 aylık bebeğime bağırırken buluyorum
- Konu Sahibi zubeyde1
- Başlangıç Tarihi
- 17 Temmuz 2022
- 4.636
- 3.976
- 83
- 31
Eşinle konuş akşam geldiğinde 1 saat 2 saat neyse çocukla oynasın sen hiçbir şey yapmadan sadece uzan yat veya git bi kahve iç. Destek alamadığın sürece sinir sistemin yıpranmaya devam edecek biz de insanız anneyiz diye her şeye koşturup robot gibi hiç sinirlenmeden nasıl yaşayabiliriz ki. Bu çocuk sadece senin değil evet tamam çalışıyor olabilir ama sen de evde akşama kadar yemeğiydi çamaşırıydı uğraşıyosun bir de bunun yanında çocuğa bakıyosun olmaz. Eşin dostun ailen artık kim varsa mutlaka destek olmalı sana yoksa böylr yıpranmaya devam edersin
16 aylık erkek bebek annesi olarak yazdım bunları seni çok iyi anlıyorum 
Eşinizin daha çok desteği lazım benim eşim işten geldiğinde uyuyana kadar o ilgilenir kızımla. Ama insanın da içinden gelmesi lazım zorla yaptıramazsınız malesef. Onun dışında kar yağmur kıyamet olmadığı sürece kışın dışarı çıkarırım mutlaka. Sizde kalın giydirin çıkarın tüm gün evde geçmez parka götürün o olmuyorsa oyun grubu olabilir hem o enerjisini atar hem siz sosyalleşirsiniz.
Evet hanımefendi. Ben bazı şeykerin farkında değilim ve boş boş çocuğuma bağırıyorum. Bişeylerin başını, sonunu, ortaısını okuyup anlayıp öyle yazın. Emin olun ki ben yeterince kendimi eleştirip, yanlış yaptığımın farkındayım zaten. Çözüm arıyorum. Damdan düşer gibi yazılmaz.
Bırakacak kimsem yok maalesef ki… kızım doğduğundan beri böyleydi. Eşim ilgilenmiyor sever, öper ama oyun oynamaz markete falan gidiyorsa götürür o kadar. Zorla da yaptıramıyorum maalesefEşinle konuş akşam geldiğinde 1 saat 2 saat neyse çocukla oynasın sen hiçbir şey yapmadan sadece uzan yat veya git bi kahve iç. Destek alamadığın sürece sinir sistemin yıpranmaya devam edecek biz de insanız anneyiz diye her şeye koşturup robot gibi hiç sinirlenmeden nasıl yaşayabiliriz ki. Bu çocuk sadece senin değil evet tamam çalışıyor olabilir ama sen de evde akşama kadar yemeğiydi çamaşırıydı uğraşıyosun bir de bunun yanında çocuğa bakıyosun olmaz. Eşin dostun ailen artık kim varsa mutlaka destek olmalı sana yoksa böylr yıpranmaya devam edersin
- 25 Aralık 2024
- 5.112
- En iyi cevaplar
- 1
- 9.993
- 113
- 29
Çözümü yazdım işte ah vah pohpohlama yapamam kimseye direkt yazarım
Çıkıyoruz ama yaz zamanı gibi uzun zamanlar götüremiyorum. Dışarda da çok hırçın zaten markete götürüyorun yıkıp döküyor ama yine de götürüyorum. Haftasonları oyun alanlarına gidiyoruz o kadar yaz zamanı daha iyiydi sürekli dışarı çıkarıyordum o da sıkılmıyordu.
Sizden pohpohlama isteyen yok. İnsanlara direkt yazana karar kendi çarenize de bakın
Evet zorla olmuyot maalesef. Parka çok uzak evimize, oyun grubu deneyeyim teşekkür ederim.
- 25 Aralık 2024
- 5.112
- En iyi cevaplar
- 1
- 9.993
- 113
- 29
Buraya konu açıp cevap alınca niye sorun anlamadım? Bebeğine bağıran sensin. Ha döv ha bağır farkı yok yazık o yavruya kıyamam ya
Benim yaşadıklarımı yaşamadıysanız ha dövmüşsün ha bağırmışsın gibi içi boş bir yorum yapamazsınız. Benim çocuğuma kıyamamakta sizin gibi anlayışsız, empati yoksunu patavatsız birine düşmez. Kendi anneliğinizi kendinize saklayın.
- 25 Aralık 2024
- 5.112
- En iyi cevaplar
- 1
- 9.993
- 113
- 29
Empatiyi bebeğe yapıyorum böyle konularda ben. Anne olan bebek değil kendini tutması gereken de bebek değil anne. Evet farkı yok ha bağırmışsın ha dövmüşsün ikisi de şiddet. En güvendiği insandan böyle kötülük görüyor. Bağırınca da gelip yine annesine sarılıyor. Yazık gerçekten. Ne dememi bekliyordun ki olsun canım normal mi?
Harikasınız
- 6 Mart 2024
- 13.325
- 11.864
- 218
- 29
ben de çok öfkeli biriyim genel olarak ve bi kaç kez bağırdım da cocuga. gecenlerde anahtarı ayağıma attı mesela.. insan o an düsğnmeden ani bir tepki veriyor. benim esim evde olduğunda destek oluyor ama evde olduğu saatler çok az..
ben şöyle bir yöntem buldum, çok bunaldıysam çocuğu gğvenli bir alana bırakıp balkona çıkıyorum. biraz nefes alıyorum 1-2 dk.
onun dısında yine her gün minimum bir saat dısarıdayız biz. parka veya çarşıya iniyoruz. eve geldiğinde daha keyifli oluyor zaten. onun dısında da maalesef bir önerim yok. önce siz iyi olmaya odaklanın. siz iyi değilken bebeğinize de iyi gelmeniz mümkün değil
ben şöyle bir yöntem buldum, çok bunaldıysam çocuğu gğvenli bir alana bırakıp balkona çıkıyorum. biraz nefes alıyorum 1-2 dk.
onun dısında yine her gün minimum bir saat dısarıdayız biz. parka veya çarşıya iniyoruz. eve geldiğinde daha keyifli oluyor zaten. onun dısında da maalesef bir önerim yok. önce siz iyi olmaya odaklanın. siz iyi değilken bebeğinize de iyi gelmeniz mümkün değil
Kesinlikle katılıyorum. Brnim enerjim bittikçe tahammülüm azaldı zaten. Eşimden hep destek isterim ama bu konuda asla desteği yok bana. Bunu söylerken suçluluk hissediyorum ama bazen eski hayatımı özlüyorum. Kızım doğduğundan ber bir kez gündüz uyumadım bir kere deliksiz uyudum, onda da ameliyat olduğumda hastanedeydim. Ama kızım hep hırçın bir bebek sadece ağlayıp bağırıyor elimden tutup odaları geziyor sıkılıyor. Ben havalar soğuduğundan bu yana her gün çıkarmıyorum tekrar deneyeceğim ama çok soğuk havalar hasta olacak diye korkuyorum bu seferde çünkü bebek arabası bisiklet vs oturmuyor. Yürürkense şapka boyunluk atıyor sürekli.
