Kendimi aşmak...

Baslarda da dedigim gibi bu cok kompleks bir durum. Kendi adima, temelde(cocukluk) problem var, mizac olarak yatkinlik var, yedigim ictigim seylerin payi var( saglik ve enerji olarak), basli basina manevi boyutu ruhsal aclik var, seytan var nefis var, sorumluluklar var, dayatmalar var, psikolojisi var, insan iliskileri var, var da var... Tum bunlar karsisinda kendimi cok aciz hissedip pes ediyorum iste cogunlukla. İnsanoglu aciz varlik. Allah a tam anlamiyla siginabilsek... Her sey baska olacaktir.
 
benimde istek ve arzularım var. nasıl yapıcagını hangı yolla olucagını bılıyorum ısteklerımın ama bır turlu eyleme geçemıyorm.en basiti kaç yıldır zayflıcam dıyorum olmuyor.biraz verıyorum sonra dayanamıyorum yıyorum oturtmıyorum dengesı.en son 21 gun dayanbldm dıyette sonra bozdmm uzun soluklu hedefıme ulasana kdr yapamıyorm aman bşver dıyorum.onun dsnda spor yapmk ıstıyorm hava sguk dıye ertlıyormm oda olmuyor evde koşu bandı oldugu halde içimden gelmıyor dıyorum yapmıyorm.bunlar en basıtı bıde daha zorlu olanlar varr ama ben daha bunları beceremedımkı dıgerlerını yapım.neden bır işin sonunu getıremıyorum anlamıyorm nden bu tembellık var uzerımde
 
Aynen getirenler nasil getiriyor? Onlari ne boyle kararli ve iradeli yapiyor? Ben de ondan istiyorum
 
sanırım çocuklkla alakalı mesela .okulu sevmezdm kuckken ben ödevlerımı yapmak ıstemezdm şımarırdım aılem ıse benim nazımı çekerdi.belki kucckken beni ders konusunda disiplne soksaydı böyle olmazdm bazı şeyler ccokken öğrendıklrımızle alakalı sanırım.sabredemıyoruz hemen bıtsın ıstıyorum kuckken ödev yaprkende öyleydı belkı ondan böyleym
 
Ben boyle degildim. Uni.ye kadar sinifimin en caliskan ogrencilerinden biriydim. Ders calisma sıkıntım lisede basgosterdi ama o bile beni idare etti belli bi basari yakaladim Allah tan. Uni de ise zorrrla sirf okulu bitirmek icin sinava saatler kala calistim genelde. Ama ev isi konusundaki sıkıntım konusunda annimin payi olabilir. Okuyorum diye is konusunda ustume gelmezdi. Keske gelseydi diyorum simdi belki daha kolay gelirdi ev isleri ama o zaman ne olacagini da Allah bilirdi tabi ben varsayimsal konusuyorum.
 
Cok yukleniyorum belki de. Pek cok seyi yapmayi beklerken bunun agirligindan hicbir sey yapamiyor olabilirim...
 
Ben suan bana birşey katmayan ve kazandirmayan konuları fazla dusunmemeye çalışıyorum,yoksa beynim sürekli aktif,sürekli birşeyler planlıyor normalde ama planlar uygulanmıyor ve ufak bir eleştiride hevesim sönüyor.hatta eşim hep dalga geçer benle bu ayki planımız bu mu diye :) belki de bir gün bu planlardan biri tutucak ve patlama yapicam bilmiyorum ki,başarılar da hep başarısızlıklardan sonra gelir zaten.ben en büyük değişim olarak daha olumlu bakmaya başladım hayata,mükemmeliyetçi yapimdan sıyrılmak istiyorum,çözüm odaklı olmak istiyorum.mesela olmak istediğim insan ne, atıyorum ev işleri konusunda düzenli olmak en basiti.neden istiyorum bunu kendime vakit ayırmak için,ev dağınık olunca psikolojim bozuk oluyor mesela bu yüzden de istiyorum.ama uygulama konusunda zayifim.o zaman bu hedefe ulaşmak için gerekirse az harcayıp yardımcı cagiracagim bir süre. Ve bunu ben yapmalıyım diye kendimi hırpalamayacagim.bakalım ev düzenli ve temiz olunca daha enerjik,aktif olacak mıyım.eve döndüğümde bu planı uygulayacağım ve bu tarz elle tutulur gozle görülür hedefler koyacağım.mesela bir de bütçe konusunda güzel bir planım var eşimle paylaştım onu da uygulayacagim :)
 
İnşaallah muvaffak olursun
 
 
Bir de hanımlar bir deneyim daha paylaşmak istiyorum sizle.ben üniversitede matematik bölümü okudum,çok isteyerek okudum denmez.okurken hep sorguladim bu bilgiler ne isime yarayacak,öğretmen de olamayacağım (başörtüsü sorunu vardı o zamanlar) vs..sonra zorla bitirdim okulu,arkadaşlarım hep tezsiz yüksek lisans yapıp formasyon aldılar çoğu atandı.ben arkama bakmadan bavulumu toplayıp eve geldim.sonra hep bir arayış içinde oldum.ne yapmalıyım,çalışmalı mıyım,ne ile ugrasmaliyim,nasıl faydalı bir insan olabilirim vs.. sürekli kitap okuyordum ama bu okuduklarimi paylaşmadikca artık patlama noktasına geldim daha çok içime kapandim.sonra dersanede çalışmaya başladım,çünkü çok sıkıldım evde,çalışmak iyi geldi hatta bu arada evlendim.ama dersane çok yorucuydu ayaklarım hep geri gidiyordu.birde evlilikle daha zor gelmeye başladı,ben işi bıraktım,hamile kaldım artık calismayacaktim.ama ticaretten tutun da başka bir bölüm okumaya kadar birsürü plan yapıyordum yine.kısa geçicem kızım doğdu ve ben mükemmeliyetçiligime en büyük darbeyi aldım,çünkü kızım down sendromluydu.Herşey durdu ve beynimde yer yerinden oynadı.bir süre bunalım vs den sonra çok farklı şeyler keşfetmeye başladım hayatta ve beklentilerim değişti.tekrar işe başladım,formasyonumu aldım ve atandim.net aslında herşey çok net.yaptım oldu emek verdim,ödün verdim,istedim,bekledim çalıştım ve kısa bir çalışmayla üstelik atandım ve bunu ben yaptım.bendeki değişim bu şekilde başladı,ve taşlar yerine oturmaya başladı,çok daha sakinim kendimi ve insanları daha çok seviyorum.... Çok şey var yazicak ama sıkmiyim şimdi sizi,öyle iste
 
sen basli basina bir basari oykususun aslinda cok saglam bir dayanagin var, zor sartlardan duzluge kendi cabanla cikmisligin var. Bence bundan hareketle cok daha iyi olabilirsin
 
sen basli basina bir basari oykususun aslinda cok saglam bir dayanagin var, zor sartlardan duzluge kendi cabanla cikmisligin var. Bence bundan hareketle cok daha iyi olabilirsin
Sağol cnm,yani herkesin farklı bir hikayesi var aslında.hayat yolculuğu ölene dek ama ben hayatın daha basit,mutluluğun daha kolay olduğunu farkettim.biz zorlastiriyoruz hayatı özetle.
 

Benim durumum biraz degisik ben duze cikmaya cabaliyorum.daha önceden major depresyon yasamistim hamilelikle tekrarladi. Yaradana sikayet olarak ulaşmasın.Gittigim psikolog surekli depresyonda oldugumu vurguluyor (neye yariyorsa) hamile olmasam mutlaka ilac kullanmaliymisim ama doktor yine de kullanmami söylüyor.Kararsizim kesinlikle ilac istemiyorum.Beynim o kadar dolu ki dusunemiyorum bile.Kendi kendime telkin vererek iyi olmaya çabalıyorum Allahin izniyle.
 
Sağol cnm,yani herkesin farklı bir hikayesi var aslında.hayat yolculuğu ölene dek ama ben hayatın daha basit,mutluluğun daha kolay olduğunu farkettim.biz zorlastiriyoruz hayatı özetle.
Oyle oyle... Ozellikle benim gibi hayatin zorluklariyla karsilasmayanlar...
 
Ben de ilac kullanman taraftari degilim ama icinde bulundugun durum da cok zor olsa gerek, Allah yardimcin olsun. Sifa versin. Kendini iyi hissettirecek seyler yapmaya calis. Bol bol dua et. Kur'an oku. İnşaallah her seyin iyi olacagina dair sık sık telkin et kendini. Bir de inşirah suresini okuyabilirsin bol bol. Kendimden biliyorum ferahlatiyor.
 
Major depresyon nasıl oluyor,bende bir dönem hayattan hiç zevk almadım,hiç plan yapmadım,geleceğe dair planim hiç yoktu vs. Bir yıl kadar sürdü.yatkinim bende depresif ruh haline. Hatta bana kalırsa sık sık depresyona giriyorum,teşhis nasıl konuyor ve çıkmak için ne tavsiye veriyor doktor?
 

Amin canim cumlemize insallah..Iyi seyler yapmayı hep es geçiyorum oturup dizi izlemek daha kolay geliyor ama anlık maalesef bana guc ve inanç vermiyor doğal olarak.depresyonday dolayi hicbirseyden zevk almadigim gibi inancım da zayifladi ibadetlerimi yapiyorum ama otomatige bağlamış durumdayım biraz çaba gostermem lazım bu konuda..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…