Kendimi aşmak...

Ay bende oyleyim yaaaa ayni benn
Gece 1 veya 2 gibi yatariz 12 den asagi kalkamiyorummm uyku benim hobimm
Kursa yazildim eylulde yagliboya icin eylulde basvurdum yeni cikti hevesim kacti yaa gidesim yok kararsizim
Spor yapmam lazim 6 kilo fazlam var yapmiyorum
Carsiya gitmeye bile useniyorm
Bende evdeyim calismiyorum ev hanimiyim
Temizlik yapasm gelmiyor
Bazen aksamlara kadar tv izliyorum
 
Yazdıklarınızı okuduğumda mızmız bir insan canlandı gözümde...

"Erken kalkamıyorum, yaptığım planlara uyamıyorum, her şeyi sürekli erteliyorum, istediğim insan olamıyorum..." filan diye şikayetlenen ama aslında bol bol vakti olup, bunu cömertçe sızlanmak için harcayan biri. Sanki mazeret üretmekle o kadar meşgulsünüz ki, başka hiçbir şeye vakit kalmıyor gibi.

Ama belki aslında çalışkan, üretken, yaşam enerjisi olan, renkli bir kişilik değilsiniz? Belki tam tersi birisiniz? Belki asıl probleminiz "böyle biri olmalıyım" diye kendinizi zorladığınız kalıba uygun olmamanızdır? Hani bazı kadınlar vardır ya; ekonomik açıdan sıkıntısı yoktur, güne öğlene doğru başlar, üstünkörü bir kahvaltının ardından tv'nin karşısına geçer, akşama kadar kanal kanal gezip, "kolumu kaldıracak halim yoktu, hiç içimden gelmedi, bi şey yapamadım" filan diye açıklama yapar, ardından saati gelince gider yatar...

Yanlış anlamayın lütfen, bunları size saldırmak için yazmıyorum. Gerçekten böyle yaşamaktan hoşlanan insanlar var. Hatta bir tanesini çocukluğumdan beri tanırım. O da hep başkalarını takdir eder, kendisinin bir türlü yapamadığından falan bahseder, ya hastadır, ya halsizdir, ya canı istememiştir ama mesela o abla sizin tersinize kendisinden şikayetçi değildi, öyle kabullenmişti kendini. Açık açık da söylerdi. Belki sizin de eksiğiniz budur. "Ben buyum, böyle geldim, böyle giderim..." deyip büyük hayallere veya planlara kendinizi zorlamamanız lazım belki de?
 
Bende felaket bir tembellikle basim dertte,biturlu kendimi toplayip hayallerimi gerceklestirmek icin adim atamiyorum ,arkadas ortamimi biraktim kimseyle gorusmuyorum 29 yasinda 2cocugum var kendimi resmwn eve bagladim insanlarla ilesimim sıfır fun gectikce duzeliceme iyice kotuye gitmeye basladi psikolaga gittim bir sonuca baglayamadim.aksama kadar oyurdugum yerden kalkmasam yada uyusam sıkınti yapmam o derece olmusum hele bugunku halim cok vahim.napicam care aroyorum sabahtan beri nette
 

.

Yalniz olmadigima sevindim ama benim gibi olmaniza da uzuldum
 
Hamile degilken de farkli degildim canım ama su an dibe batmış durumdayim
Rabbim saglikli bir sekilde yavrunu kucagina almayi nasip etsin canim insallah.bebegin oldugunda enerjin yeerine gelir diye dusunuyorum.ben iki bebegimdede dogumlardan sonra cok dinc enerjiktim insallah sende oyle olursun tatlim.saglicakla kal.
 
Bu yıla kadar hep dahada gelismem gerektiğini böyle olmamam gerektiğini dusunuyodum.Psikolojiyi çok iyi bilmeliyim,ruhaniyetimi gelistirmeliyim birkez geliyorum dünyaya gibi dusunceler.Böylece 4 yilim daha olmadım diye diye gecti.Citam çok yuksekti.Sonra o hedefledigim insanüstü varlığı olamiyacagimi kabullendim.Simdi mutlu mesut yasiyorum.Ama çokta yol almış oldum.O inatciligim benim yakitım gibi bisey oldu.Okumadigim kitap kalmadı nerdeyse.Kendimi çok yönden geliştirmiş oldum.Şimdi sana bırak böyle düşünmeyi mi desem yoksa devam et mi desem.Sen hissettiğini yap.Bazen kötü sandığımız şeyler aslında çok başka amaca hizmet ediyomus geç farkediyoruz.
 
bende bu konuda sıkıntılıymm. size zafer akıncının vıdeolarını ızlemnızı tavsye ederım youtube yazın kendı kanalı var orda var.kadın erkek ılıskılerınden tutun çocuklarla ılglı bıde başarı motıvasyon dıkkat eksıklıgı ıle ılglı vıdeoları var tv lere cıkıyor anlatıyor.bende onun vıdeolarını ızlıcem ıstee ertelıyorum devamlı .bnmde bır yerden başlamam lazım hayatım çok boş ve sıradan okul ve ev arası mekık dokuyorum. bu arada dındende uzaklastım belkı onun da etkısı olsu bnde keyıfsız mutsuzum onceden bıraz daha neselıydım smdı pek oda yok .kendıme gelme vaktım geldıde gecıyor .(
 
Tanriyla şakalaşmak istersen plan yap. Evdeki hesap çarşıya uymuyor malesef. Kendinizi olduğu gibi Sevin. Belki hedefinden uzak olursun ama en azından mutlu olursunuz
 
Rabbim saglikli bir sekilde yavrunu kucagina almayi nasip etsin canim insallah.bebegin oldugunda enerjin yeerine gelir diye dusunuyorum.ben iki bebegimdede dogumlardan sonra cok dinc enerjiktim insallah sende oyle olursun tatlim.saglicakla kal.
Inşallah bende oyle umut ediyorum Allah razi olsun canım.
 
Dediklerinin bircoguna katiliyorum. Kagidi alip yazmak da mantikli geldi. Deneyecegim tsk ederim.
 
Evet agresif bi babam var. Aile ici siddet bana karsi olmasa da anneme karsi gordum. Ama ben de siddet gormemek icin elimden geleni yaptim. İdeal bir cocuk oldugumu dusunuyorum. Uslu caliskan itaatkar sessiz. Yani babama gore ideal. Baba sevgisinden yetersiz buyudum. Yoksun demek istemiyorum cunku bu bana nankorluk geliyor. Seviyor kendince babam bizi, ben evlenirken duygulandi gozleri doldu falan... Ama belli yasa kadar beni bir birey olarak gormedi. Secimlerime fikirlerime hic onem vermedi. Daima elestirel davrandi, belki simarmayayim diye belki kendince kamcilamak icin. Takdir etmedi dogru duzgun. Hep korku ile egitmeye calisti. Evlilik bi anlamda kurtulustu benim icin sirf bu yuzden evlenmesem de. Yani boyle olusumda babamin payinin oldugunu dusunuyorum ama bu saatten sonra degismek benim elimde biiznillah. İnaniyorum.
 
Tanriyla şakalaşmak istersen plan yap. Evdeki hesap çarşıya uymuyor malesef. Kendinizi olduğu gibi Sevin. Belki hedefinden uzak olursun ama en azından mutlu olursunuz
Evet kendimi oldugum gibi sevemiyorum. İstiyorum ki degistiremeyecegim seyleri kabulleneyim, degistirebileceklerimi degistirmeye cabalayayim. Ama basaramiyorum. Umarim bir gun basaririm cok gec olmadan...
 
Inşallah iyi yonde gelistirirsin kendini..

Babanin sana gosteremedigi sevginin ne yazik ki sana bir faydasi olamiyor.Benim evliligimde seninki gibi bir nevi kacis oldu ama benim yasim cok kucuktu.Butun sorunlarımizin sevgisiz ailede sevgi gormeden buyumek ama ne yazik ki bugun bu durumun farkinda olduğumun halde cocuklarima karsi yetersizim nasil sevgimi gosteririm nasil onlari mutlu ederim bilemiyorum çünkü ogrenmedim ne ailemden ne eşimden..Heralde Rabbimin de beni bu kadar duygusal yaratıp bu şekilde imtihan etmesinin de bir sebebi vardir.Rabbim guc versin hepimize.
 
Annenden de mi sevgi gormedin canim?
 

Olmak istediğin insan olmamak da ne? Her insanın farklılıkları onu diğerlerinden ayırır. Kendimi ilerletemiyorum, yapmak, gerçekleştirmek istediklerimi şu nedenlerle yapamıyorum deseydin o çok normal bişey. Kendinden apayrı bir insan olmaya çalışmak başkası gibi olmak olur. Bence kendiniz aşmak değil, kendinizi keşfetmeye bakın.
 




Sanırım aynı dertten muzdaribiz. Hissettiklerini çok iyi anlayabiliyorum. Bunun adı sanırım depresyon. En azından benimkisi öyle. Ve çareside yine kişide bitiyor dediğin gibi. Ama çabalamaya da gücüm yokmuş gibi sanki. Hayat enerjim sıfır. Ruhen yaşlanmış hissediyorum. Bilmiyorum geçer mi. Umarım herşey yoluna girer. Umudu kaybetmemek gerek.
 
of bu konuda otursam roman yazabilirim sanırım:))) 26 yasındayım yaşıtız yani:) ne demek istediğini o kadar iyi o kadar iyi anlıyorum ki anlatamam:)
yukarda evlilikten bahsetmişsin benim evliliğim değil belki ama evden kaçış durumum vardı şöyleki oturduğumuz yer ortakaradeniz ben üniversiteyi doğuda okudum eve 12 saat türkiyenin en doğu ucu geçiş yaptığım üni akdeniz türkiyenin en güney ucu atandığım yer Marmara nerdeyse türkiyenin en batı tarafı hepsi eve 10 saatin üstünde mesafe:) bilmem anlatabiliyomuyum hepsi bilinçli ve istekli tercihlerimdi annemi çok severim canım o benim ama hiç bi zaman samimi olamadık hani annesiyle beraber yatan gidip mıç mıç sarılan insanlar vardır ya ben olamadım birey olarak asla ama asla bana saygı duymadı bugüne kadar 50 günlüğümün hepsini okudu yazdıklarımdan dolayı yargılamalar kavgalar ,evde yaptığım bi düzene asla saygı duymamalar su an kardeşime karsı o kadar anlayıslıki görünce bazen çok üzülüyorum ben tek başıma sinemaya bile gidemezdim vs.. vs.. bi dünmya şey belki bakınca tek tek önemsiz şeyler ama bunu uygulyış tarzı biriktirmişlik dah burda anlatamayacağım bi dünya şey orta son daydım galiba bi gece gene kavga ettik oturdum kendime söz verdim açtım haritayı dedimki selin gidiceksin bu evden neresi olursa olsun elime geçen ilk fırsatta 18 yaşında çıktım evden bidahada dönmedim desem yeridir geçmişteki yaralrımı unutmam mümkün değil ama onlarla yaşamayı öğrendim:))



şimdi asıl konuya geliyim yukardakileri görünce dayanamdım:)
ya hep ya hiç kuralı insanı ya vezir eder yada rezil:) maalesef bendede var bişeyi bişeye bağlama huyu :) örneğin erken kalkcam günü verimli kullancam sabah spor yapcam erken kalkamıyorum spor yapamıyorum dolayısıyla günü verimli kullanamıyorum:) ya hep ya hiç kuralının kız kardeşi...........


bu sorunları nasıl aşmaya çalışıyorum??? bir şeyi gerçekten çok istediğinde yaparsın ancak ben bunu öğrendim yapmak istediklerimi bi liste yaptım alt alta yazdım hepsini kilo vermek, namazlarımı kılmak,erken kalkmak,sağlıklı beslenmk,spor yapmak,canımın istemediği bir seyi yapmamak , uykularımı düzenlemek,daha fazla kitap okumak, haftada 2 film izlemek,para kontrolü yapmak vs.... vs....
sonra hepsi hakkında tek tek düşündüm mesela uykumu düzene sokarsam doğal olarak erkende kalkmış olacağım öncelikli olan uykumu düzene sokmak , eğer doğru beslenirsem hem uykumu düzene sokacağım hem kilo vereceğim en acil olanı sağlıklı beslenmek ve spor yapmak kilo vermek bunların yan ürünü eğer namazlarımı kılarsam erken kalkmışda olacağım sabah namazına kalkarsam kahvaltıda etmiş olacağım diye diye en acilleri işaretledim

doğru beslenmek ama nasıl?kendime uygun bi yöntem buldum, namazlarımı kılmaya başladım , erken kalkınca gün sana kalıyo daha fazla kitap okudum , para kontrolü için kredi kartından alışveriş yapmadım market alışverişimi vs.. aynı markanın uygun olan yerinden alıyorum net veya outlet aynı ürüne daha az ödüyorum vs.. vs.. tabi bunları yapmak bi andan olcak bişey diil nerdeyse 3-4 yıldır uğraşıyorum hala uğraşıyorum ama doğru beslenirsen enerjin olur ve spor yaparsan namaz kılarsan erken kalkarsın uykun düzene girer sabah erken kalkarsan gün sana kalır yapacakların için zamanın olur yani aslında bir iki tanesini yapsan istediklerinin düğerleri yan ürün olarak gelir ben temizliğe çok vakit harcıyodum onu bıraktım , istemediğim bişeyi artık yapmıyorum bi dolu şey isteklerin içinde en acil olanından başla bide kendine çok yüklenme:) şu var çoğu şeyi rayına oturttum gibi ama bazı günler rayımdan çıktığım oluyo mesela yazın çok alışveriş yaptım en çok istediğim şey kitap fuarından istediğim kitapları almaktı ceza verdim kendime almadım bu sene kendime ceza ve ödül de veriyorum benim en iyi arkadaşım kendimim kendimi çok seviyorum yalnız kalmak bana enrji katıyo kendimi dinliyorum tavsiyede ediyorum:)
 
bide aklıma gelmişken şunuda çok yaptım halada yaparım...
mesela bi bacağı olmayan bi insan ne ister _ yada tekerlekli sandalyede olan diyelim ?? şu anda 50.00 kişi diyelim atıyorum bu 50.000 kişinin tek istediği yürümek bu kadar basit adım atmak bizim her gün farkında olmadan yaptığımız şey hepsi bu altına bi aşofman pijamadan bozma bile olabilir altınada bi spor ayakkabı sadece adım atmak 50.000 kişinin rüyasını gerçekleştirceksin ben kendimi yürüyüş yapmaya böyle motive ettim ilk başlarda çok düzensizdi olsun yapıyorum ya diyodum sonra düzene bindirdim:)

yada iki gözü görmeyen bi insan napmak ister okumak ? renkleri seyretmek ? film izlemek:) türkiyede kaç kör var yada dünyada kitabı elime aldığımda biliyorumki 100.000 belki 500.000 insanın rüyasını gerçekleştiriyorum okuyorum film izlediğimde daha bi mutlu oluyorum bunu şey gibi düşünüyorum çooooooook zengin biri uçağıyla akşam yemeğe italyaya gidiyo mesela kaç kişi gidebilir gidince kendini özel hissetmezmi kitap okurken hissettiğim şeylerden biri özel olduğum gözlerim görüyo akıl sağlığım yerinde okuduğumu anlıyorum ve hayal kurabiliyorum:) bunların hepsinin bi araya gelmesi inanaılmaz özel ve zengin bişey:)

namaz kılmak felç olan akıl sağlığı olmayan secdeye varamayan o kadar çok insan varki onlar arasında özelim bana bu verilmiş buda kendimi çok özel hissetiriyo bana:) yemek yerken mesela eskiden yediklerimi yiyen şu anda o kadaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar çok insan varki sağlıksız beslenirken kendimi hiç özel hissetmiyodum sadece zevk alıyodum 5 dk hepsi bu bitti şimdi düşünüyorum onları yediğim eski hantal , yedikten sonra suçluluk duyduğum günleri yedikçe ağırlaşan ağırlaştıkça yediğim günleri farkındayım artık yediğim şeyin farkındayım buda bana çok özel hissettiriyo kendimi:) ve bunları yaptıkça yapasım geliyor:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…