Cocukken gormedim annemin yanina yaklasmaya korkardim kolunu kaldirsa sicrardim bana vuracak diye beni hic optugunu hatırlamıyorum annemin ya da kizim dediğini.Ama bugun annem cok pisman ben ettim sen etme cocuklarina kizim diye hergun nasihat veriyor bana.Annenden de mi sevgi gormedin canim?
Ben farklilik anlaminda degil de her insanda olmasi gereken erdem, aliskanlik ve huylar bakimindan olmak istedigim insan degilim. Caliskanlik, guleryuzluluk, yatdimseverlik vs. Yani bunlar bende yeterli seviyede degil ve bu beni rahatsiz ediyor. Kendimi kesfetmem konusunda haklisiniz. Zaten potansiyelimi degerlendiremedigimi soylemistim. Kendimi sevemedigimi. Yani evet kendimi kesfetmeliyim ama ayni zamanda su anki kendimi asmaliyim. İkisi aykiri seyler degilOlmak istediğin insan olmamak da ne? Her insanın farklılıkları onu diğerlerinden ayırır. Kendimi ilerletemiyorum, yapmak, gerçekleştirmek istediklerimi şu nedenlerle yapamıyorum deseydin o çok normal bişey. Kendinden apayrı bir insan olmaya çalışmak başkası gibi olmak olur. Bence kendiniz aşmak değil, kendinizi keşfetmeye bakın.
Buradan yapsak olmaz mı,tabi konu sahibi arkadaş daha iyi bilir.Eger isterseniz burada birbirini anlayan insanlar olarak tanışıp bir whatsapp grubu kurup birbirimize destek olabiliriz.
Cunku ben yakinlarima bile hislerimden bahsedemiyorum anlamiyorlar yargiliyorlar.Haline sukret sukursuzsun gibisinden sozler ediyorlar.
Birbirimize motivasyon verebiliriz bugun spor yaptım erken kalktim ibadetlerimi yerine getirdim diyerek ya da kitap tavsiyesinde bulunabiliriz birbirimize.Mesela ben psikologa gidiyorum kendim ve ailem hakkinda anlam veremedigim seyleri kesfetmeme yardimci oluyor boyle seyleri birbirimize anlatip faydali olabiliriz. En azindan yalniz olmadığımızı biliriz.Cevaplarinizi bekliyorum
Isimlerini etiketlemediklerim de isterlerse yazabilirler.
ogrenmeyetalip kalinkaselin aylamic
pamukkiz @snm2 drunk in love philosophy Unfortunate
Canim ben depresyonda oldugumu dusunmuyorum. Cunku bu bende yillardir olan bir sey. Ama artik bana cok zarar veriyor cunku zamani tutamiyoruz gecip idiyor ve bos gecirmek(dolu gecirmek istememe inatla) cok uzuyor. Benim karakter olarak boyle olmaya yatkinligim var cocuklugumdan beri ne bileyim karamsarim, korkagim, cekingen sayilirim, kirilganim, evcimenim, ice donugum vs. Ama iste artik olumsuz ozellikler degismeli. Kocaman insan oldum. Yasim kemale erecek nerdeyse. Daha gec olmadan su hayatta ise yarar seyler yapmak istiyorum. Kendimle ilgili sorunlarimi hallederekSanırım aynı dertten muzdaribiz. Hissettiklerini çok iyi anlayabiliyorum. Bunun adı sanırım depresyon. En azından benimkisi öyle. Ve çareside yine kişide bitiyor dediğin gibi. Ama çabalamaya da gücüm yokmuş gibi sanki. Hayat enerjim sıfır. Ruhen yaşlanmış hissediyorum. Bilmiyorum geçer mi. Umarım herşey yoluna girer. Umudu kaybetmemek gerek.
Anladim cnm eski insanlar iste naparsinCocukken gormedim annemin yanina yaklasmaya korkardim kolunu kaldirsa sicrardim bana vuracak diye beni hic optugunu hatırlamıyorum annemin ya da kizim dediğini.Ama bugun annem cok pisman ben ettim sen etme cocuklarina kizim diye hergun nasihat veriyor bana.
Canim dediklerinden olabilecek seyler var ama ben sahsen her gun sunu yaptim bunu yaptim gibi rapor verme taraftari degilim bu sefer niyetler yon degistirebilir. Kaldi ki bu da oyalayici bi sey haline gelebilir. Ama diger yardimci olabilecek payasimlar bana da makul geldi. Whatsapp icin yanlis anlama ama guven problemi var insanlara karsi su zamanda takdir edersin ki. Ama diger arkadaslarin dedigi gibi buradan ya da benim face im yok ama face ten paylasimda bulunulabilinir. NacizaneEger isterseniz burada birbirini anlayan insanlar olarak tanışıp bir whatsapp grubu kurup birbirimize destek olabiliriz.
Cunku ben yakinlarima bile hislerimden bahsedemiyorum anlamiyorlar yargiliyorlar.Haline sukret sukursuzsun gibisinden sozler ediyorlar.
Birbirimize motivasyon verebiliriz bugun spor yaptım erken kalktim ibadetlerimi yerine getirdim diyerek ya da kitap tavsiyesinde bulunabiliriz birbirimize.Mesela ben psikologa gidiyorum kendim ve ailem hakkinda anlam veremedigim seyleri kesfetmeme yardimci oluyor boyle seyleri birbirimize anlatip faydali olabiliriz. En azindan yalniz olmadığımızı biliriz.Cevaplarinizi bekliyorum
Isimlerini etiketlemediklerim de isterlerse yazabilirler.
ogrenmeyetalip kalinkaselin aylamic
pamukkiz @snm2 drunk in love philosophy Unfortunate
face bir grup kuurup orda katılsak bızde daha ıyı olmazmı
Buradan yapsak olmaz mı,tabi konu sahibi arkadaş daha iyi bilir.
Canim dediklerinden olabilecek seyler var ama ben sahsen her gun sunu yaptim bunu yaptim gibi rapor verme taraftari degilim bu sefer niyetler yon degistirebilir. Kaldi ki bu da oyalayici bi sey haline gelebilir. Ama diger yardimci olabilecek payasimlar bana da makul geldi. Whatsapp icin yanlis anlama ama guven problemi var insanlara karsi su zamanda takdir edersin ki. Ama diger arkadaslarin dedigi gibi buradan ya da benim face im yok ama face ten paylasimda bulunulabilinir. Nacizane
Benimde ihtiyacım var hatta bu konuya benzer birçok konu açtım.ama henüz uygulama aşamasında değilim zihnimdeki yanlış algilari değiştirmeye çalışıyorum önce.daha önce çok defa söz verdim kendime, şunu yapicam şöyle biri olucam diye.ama hiçbir zaman olmadı her seferinde daha kötü hissettim.ben değişimin içten gelmesi gerektiğine inandım artık ve o kadar kolay olmadığına.bir arkadaş demiş ya kendini keşfetmesi gerek insanın diye önce bunu yapmalı zaten gerisi zamanla gelir.kendi iç sesimi dinliyorum ben su an ve hangi düşünce şekli beni rahatsız ediyor onu anlamaya çalışıyorum,gözlem yapıyorum,en çok insanları anlamaya çalışıyorum değer vermeye çalışıyorum.çok tahammülsüz olduğumu düşünüyorum çünkü.onun dışında israf konusunda hamlelerim oldu az harcamak vs. Ve bu ara sağlıklı beslenme konusunda kitaplar okuyorum o konuda da adım atmak istiyorum.seninde düşüncelerini ve neler yaptığını bilmek isterim.Boyle birseye bir tek benim ihtiyacım varmış sanırım kimse sicak bakmadigina göre.Benden yalnızı yokmuş demek ki.Neyse onemli degil.
Canim ben depresyonda oldugumu dusunmuyorum. Cunku bu bende yillardir olan bir sey. Ama artik bana cok zarar veriyor cunku zamani tutamiyoruz gecip idiyor ve bos gecirmek(dolu gecirmek istememe inatla) cok uzuyor. Benim karakter olarak boyle olmaya yatkinligim var cocuklugumdan beri ne bileyim karamsarim, korkagim, cekingen sayilirim, kirilganim, evcimenim, ice donugum vs. Ama iste artik olumsuz ozellikler degismeli. Kocaman insan oldum. Yasim kemale erecek nerdeyse. Daha gec olmadan su hayatta ise yarar seyler yapmak istiyorum. Kendimle ilgili sorunlarimi hallederek
Ben cok dusundum hatta gittim de. İlac verdi yolladi. İlaci kullandim bi sey olmadi. Dedim ki yok bu doktorlar ezbere is yapiyor en iyi bildikleri sey ilac vermek. Sen kendi dermaninin pesine kendin dus... Yani buradan doktora gidilmemeli anlasilmasin, ben kendi adima doktorluk isimin cok da olmadigini dusunuyorum. En azindan herhangi bi doktorluk... Ama isini askla yapan ilaci en son care olarak dusunen hastalarina vaka degil de insan gozuyle bakan benim hassasiyetlerime paralel fikirleri olan bir doktor bulursam gidebilirimAnlıyorum. Son 5 -6 yıldır aynı senin gibi hissediyorum. Ve geçmiyor malesef. Kişiliğim gibi bir şey olmaya başladı. Çok rahatsızım. Ne kadar kendini geliştirme kitapları vs okusam da hep düşüncede kalıyor istediklerim. Ömür boyu böyle mi olacak diye hissediyorum. Ciddi ciddi bu aralar psikolojik yardım almayı düşünüyorum. Çare bulamamaktan. Sende düşünüyor musun ?
Aynen benim de ihtiyacim var ama bu sekilde degil sanirim. Guven problemi yasamayacagim insanlarla yuz yuze seklinde. Ben senin dedigin evrelerden gectigimi dusunuyorum kendimi dinledim, bana sorun cikaran yanlarimi tespit etmeye calistim, bunlari nasil gideririm uzerinde dusundum, cozumler urettim, insanlari gozlemledim ama icraatte buyuk sıkıntı var bende. Yani bazen hic icraate dokemiyorum ama genelde suremeyen, araliklarla ha gayret diyerek var etmeye calistigim baslangiclar olarak kaldi. Bazen yol katettigim de oldu ama hayatimin su siralari belki de pek cok yenilige adapte olmam gerekmesinin etkisiyle cok kotuledim. Ve bu durum beni burada konu acmaya kadar getirdi. Normalde face instagram vs hicbir sosyal hesabi olmayan tercih etmeyen biriyim. Ama bir umut buraya icimi dokmekten kendimi alamadimBenimde ihtiyacım var hatta bu konuya benzer birçok konu açtım.ama henüz uygulama aşamasında değilim zihnimdeki yanlış algilari değiştirmeye çalışıyorum önce.daha önce çok defa söz verdim kendime, şunu yapicam şöyle biri olucam diye.ama hiçbir zaman olmadı her seferinde daha kötü hissettim.ben değişimin içten gelmesi gerektiğine inandım artık ve o kadar kolay olmadığına.bir arkadaş demiş ya kendini keşfetmesi gerek insanın diye önce bunu yapmalı zaten gerisi zamanla gelir.kendi iç sesimi dinliyorum ben su an ve hangi düşünce şekli beni rahatsız ediyor onu anlamaya çalışıyorum,gözlem yapıyorum,en çok insanları anlamaya çalışıyorum değer vermeye çalışıyorum.çok tahammülsüz olduğumu düşünüyorum çünkü.onun dışında israf konusunda hamlelerim oldu az harcamak vs. Ve bu ara sağlıklı beslenme konusunda kitaplar okuyorum o konuda da adım atmak istiyorum.seninde düşüncelerini ve neler yaptığını bilmek isterim.
Ben bu dinlemelerin sonucunda kendime fazla yuklenmemeye karar verdim,kendime zaman hedefleri koymuyorum artık.ben 30 yaşındayım 16-17 yaşımdan beri düşünüyorum bu konuda esasında :) bazı noktalara gelmek isterken aslında kendimiz dışında ideal bir benlik arzuluyoruz. Olmak istediğim insan olmak neden bu kadar önemli diye düşündüm,esasen ben bu konuda mukemmeliyetcilik yüzünden adım atamadığımi gördum.önce mutlu ve yasadigim anın kıymetini bilen bir insan olmam gerektiğini düşündüm,su akar yolunu bulur diyorum.kafamda yerine oturmayan şeyler var,dönem donem taşlar yerinden oynuyor bende,su an kafamda taşlar dönüp duruyor ve uygun yerlere oturtma cabasindayim ama herzamankinden farklı,sakinim bu kez ve hissederek yapmak istiyorum.yani benim zihnimdeki bu karmaşa hep var o yüzden artık fazla önemsemiyorum ama acilen çözmem gereken şey zaman yönetimi benim için.eve döndüğümde ev işlerini vs düzene oturtmayı düşünüyorum.Aynen benim de ihtiyacim var ama bu sekilde degil sanirim. Guven problemi yasamayacagim insanlarla yuz yuze seklinde. Ben senin dedigin evrelerden gectigimi dusunuyorum kendimi dinledim, bana sorun cikaran yanlarimi tespit etmeye calistim, bunlari nasil gideririm uzerinde dusundum, cozumler urettim, insanlari gozlemledim ama icraatte buyuk sıkıntı var bende. Yani bazen hic icraate dokemiyorum ama genelde suremeyen, araliklarla ha gayret diyerek var etmeye calistigim baslangiclar olarak kaldi. Bazen yol katettigim de oldu ama hayatimin su siralari belki de pek cok yenilige adapte olmam gerekmesinin etkisiyle cok kotuledim. Ve bu durum beni burada konu acmaya kadar getirdi. Normalde face instagram vs hicbir sosyal hesabi olmayan tercih etmeyen biriyim. Ama bir umut buraya icimi dokmekten kendimi alamadim
Durumlarimiz cok benzer aslinda. Ben de senin gibi dusunuyorum. Ama mantigim ayri telden caliyor gonlum ayri... Benim de kafamda bir suru soru isareti ve oturmamis bir dolu sey var. Zaman yonetimi yok. İc disiplini yok, torpulemeye calistigim bir mukemmeliyetcilik var. Ben coluk cocuk sahipbi olmadan belli disiplinve dinginlige sahip hale gelmek istiyorum artik ki o yavrulara bu sekilde daha faydali hale gelebileyim. Kesiflerim gozlemlerim hamlelerim olene kadar devam edecek inşaallah.Ben bu dinlemelerin sonucunda kendime fazla yuklenmemeye karar verdim,kendime zaman hedefleri koymuyorum artık.ben 30 yaşındayım 16-17 yaşımdan beri düşünüyorum bu konuda esasında :) bazı noktalara gelmek isterken aslında kendimiz dışında ideal bir benlik arzuluyoruz. Olmak istediğim insan olmak neden bu kadar önemli diye düşündüm,esasen ben bu konuda mukemmeliyetcilik yüzünden adım atamadığımi gördum.önce mutlu ve yasadigim anın kıymetini bilen bir insan olmam gerektiğini düşündüm,su akar yolunu bulur diyorum.kafamda yerine oturmayan şeyler var,dönem donem taşlar yerinden oynuyor bende,su an kafamda taşlar dönüp duruyor ve uygun yerlere oturtma cabasindayim ama herzamankinden farklı,sakinim bu kez ve hissederek yapmak istiyorum.yani benim zihnimdeki bu karmaşa hep var o yüzden artık fazla önemsemiyorum ama acilen çözmem gereken şey zaman yönetimi benim için.eve döndüğümde ev işlerini vs düzene oturtmayı düşünüyorum.
Ben cok dusundum hatta gittim de. İlac verdi yolladi. İlaci kullandim bi sey olmadi. Dedim ki yok bu doktorlar ezbere is yapiyor en iyi bildikleri sey ilac vermek. Sen kendi dermaninin pesine kendin dus... Yani buradan doktora gidilmemeli anlasilmasin, ben kendi adima doktorluk isimin cok da olmadigini dusunuyorum. En azindan herhangi bi doktorluk... Ama isini askla yapan ilaci en son care olarak dusunen hastalarina vaka degil de insan gozuyle bakan benim hassasiyetlerime paralel fikirleri olan bir doktor bulursam gidebilirim
Bu düşünce yoğunluğu yüzünden yaşadığım hayata adapte olamadığımi farkettim ben,belki de temelde bir problem var.bu yüzden önce çok somut şeyleri halletmek istiyorum.mesela ev düzeni oturtmak temizlik yemek vs. Bu konuda adımlar atacağım öncelikle.ve gereksiz alışveriş yapmak gibi bir sorunum var onu halletmeye çalışıyorum :/ bunlar benim eksilerim,başlangıç noktasına gelmeliyim önce.Durumlarimiz cok benzer aslinda. Ben de senin gibi dusunuyorum. Ama mantigim ayri telden caliyor gonlum ayri... Benim de kafamda bir suru soru isareti ve oturmamis bir dolu sey var. Zaman yonetimi yok. İc disiplini yok, torpulemeye calistigim bir mukemmeliyetcilik var. Ben coluk cocuk sahipbi olmadan belli disiplinve dinginlige sahip hale gelmek istiyorum artik ki o yavrulara bu sekilde daha faydali hale gelebileyim. Kesiflerim gozlemlerim hamlelerim olene kadar devam edecek inşaallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?