Kendimi ben bile anlamadım

Madam_tospaa
bende sizin gibi düsünüyorum bencede öyle arastırdım bende
kendimi öylece salıvermiyorum cözüm arıyorum en azından. bunun bi gelisme oldunun farkındayım
piskolojik destek almayı düsünüyorum ve ailemle paylastım
tesekkür ederim yardımlarınız için a.s
 
evet sevgili ablacığım
zaten benim gibi aile problemi yaşayan bireylerde böyle piskolojik sorunlar çıkabiliyor genelde.. beni etkiliyor tabiki :çok üzgünüm:
 

sorunumun üstüne ısrarla yürüyorum
kendimi zorluyorum
o kadarda sıkıntılı geçmiyormuş aslında
zamanla ve piskolojik destekle iyileseceğimi umut ediyorum
en azından bir umudum var a.s.
 
Yaradan hepimizi eşit yarattı..birimizin diğerinden hiçbir üstünlüğü yok..
doktorlar pisikiyatristler de bir yere kadardır arkadaşım...yine ne varsa sendedir..senin içindedir..
insanı iyide yapan kötüde yapan yine kendisidir..yaptığı seçimlerdir..ben böyle düşünüyorum..
senin seçimin korkularının ısrarla üstüne gitmek yerine kendi kabuğuna çekilmek olmuş..yaşın daha çok küçük..önünde koca bir hayat var...korkularının üstüne git dışarı çık çekindiğin şeyleri yap..bir iki bir iki derken bir bakmışsınki çekingenlik filan kalmamış..
birde sana tavsiyem bol bol kitap oku..kelime dağarcığın gelişir böylece..ve haber bültenlerini tartışma programlarını elinden geldiğince izlemeye çalış.gündemden uzak kalmaki..toplum içinde seninde bir fikrin olsun..bence buna başla ve hayatının sonuna kadarda hiç bırakma..
zamanla hem kendine güvenmeye başlarsın eminimki sen zamanla daha çok şey başaracaksın..yolun başındayken bunun farkında olupta çözüm arayışına gimen bile büyük bir adım...

hep gülümse olumlu şeyler düşün..kendini küçümseme...okadar çok aptal tanıyorumki beyni bomboş olan...ama kendi reklamını yapmayı bildiği için adam yerine konulan....kimseyi kendinden üstün görme arkadaş...güleceklermi gülsünler ayıplayacaklarmı ayıplasınlar....aptalmı sanacaklar sansınlar..sende kendine gül..bunlar çıraklık dönemi..bir gün elbette usta olacaksın..
sevgiyle kal
 

çok güzel yazmışşın öyle gezınırken gordum msjını ve okudum konuyu bıle bılmıyorum vereliniortak
 
Bu fobini yenebilmek için,önce tanımadığın insanlara günaydın,merhaba,iyi aşamlar,kolay gelsin...vb.. gibi güzel sözler kullanrak başalyabilrsin.çünkü tanımadığımız insanları tekrar görmeyeceüğimiz içinn,bizim için ne düşündükleri önemli değildir....tabi ki uzmandan yardımm alacak olman çok güzell...ben de senin yaşalrında eve gelenelrin yanına girmezdim bu yüzden evdeilerle kavga ederdiim,sırf bu nednlerle ailemden uzaklaşmak istedim ve liseyi yatılı okulda okudummmm ve o okulda hiç tanımadığım insnalrla aynı odayı paylaştımm ve zamnla utangaçlığımmm sosyalliğee dönüştüü....inan şimdii o utangaç kızdan eser kalmadıı....
 
Benzer sorun bende de var canım.Kendimden büyüklerle daha iyi iletişim kurarken yaşıtlarımda onu yapmam zor oluyor.Yani ailemle iletişimim olsun çok çok iyi.Ama yaşıtlarımla ve ya sıkıldığım ortamlarda iletişim kurmam zorlaşıyor.:uhm:Bence de biraz öz güven eksikliğinden kaynaklanıyor olabilir.Ya da karşımdakine gereğinde fazla değer verdiğimden.Umarım inanıp kendimize güvenip sosyal insanlar oluruz en kısa zamanda.zemuszemus
 
Bir tavsiye de benden,
Çok oku, okuduğun kitaplar düşünmeni konuşmanı, bilgini birikimini geliştirir,
Kendine güvenin artar.
Saygınlığın artar,
Tabi bu ara da arkadaş edinmeye bak .
 
sizin yaslarinizdayken bende öyleydim
gidip biseyin fiyatini sormaya cekinirdim
ama sizinki biraz fazlasi ben doktora giderdim yani
yeni insanlara acik degildim bir kac arkadasim vardi onlarlaydim
ama kendimi cezalandirmazdim disari falan cikardim yani
simdi herkezle daha iyi diyalog kurduguma inaniyorum
heleki istersem bence sende kendini asabilirsin
yasin ilerledikce hayat sana tabiri caizse yirtik olmayi ögretiyor
birde kendimi begendiricem diye ugrasma bence
konus gitsin otobüsteki insanlar birdaha görmiycekler seni
herkeze kendini dört dörtlük olsanda begendiremezsin unutma bunu
 
Bence psikologluk bir durum tatlım.
Ailenin de bu durumda %90 etkili olduğunu düşünüyorum.
Kendi kendine egzersizler yap. Ne bileyim, mesela daha önce pek muhabbetin olmadığı birilerine selam vererek başla.. Sonra yavaş yavaş dozu arttır, ortamlara gir falan. Dr.a gidemiyorsan bu şekilde halletmeye çalış?
 
bu bi hastalık
adı sosyal fobi
bi psikologtan yardım almalısın
bunun yanında kendi kendine yapacağın birsürü şey de var
internette sosyal fobi hastalarının paylaşım yaptıkları bilgi paylaştıkları bi platform var ordan yardım alabilirsin canım
özelden yazabilirim istersen site adını
 
bitanem annen baban senin ne durumda olduğunun farkında değiller herhalde senin yardım alman lazım bu senin kendi iradenle isteyerek yaptığın bir şey değil yani senin hatan değil , bu hayatın getirdiği bir şey üzerinde durulması destek verilmesi gereken bir durum
 
Ben de senin gibiydim,minübüsten inicem zaman da aynı senin gibi düşünürdüm,ne diyicem,nasıl inicem öff pöff diye
Sınıftan dışarı bile çıkamıyodum bide fazla kilom var malum o yüzden de .
Şimdi ben zorluyorum kızları hadi çıkalım falan diye
Ya düşünme çok anlıyomusn,mesela minübüsteyken 10 dk öncesinden düşünme,ineceğin yerde "müsait yerde" de in,birini gördüğünde direk git sen selam ver.İki saat düşünme,ayy napıcam o mu bana selam vericek falan diye.
Planlı yaşama kısacası ve birkaç kere çık gez arkilerinle,bak bu sefer nasıl gezmek isteyeceksin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
12K
ceyyceyy_
C
H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
9K
Aystkaramelmahkiyato
A
D
Boşanma depresyonu
7 8 9
Yorumlar
161
Görüntüleme
22K
Gonulbagi
G
2.5 yaşında kızım zeka testi
12 13 14
Yorumlar
270
Görüntüleme
14K
Sormaaa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…