• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendimi bir yere koyamama ve yalnızlık

Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Belediyelerin kariyer merkezleri var, bulunduğunuz belediyenin internet sitesine bakın, ilçenizde oraya ilan veren iş yerleri ile iletişime geçebilirsiniz, kaydolun siteye uygun pozisyonlar çıkınca temsilcide yönlendirme yapıyor, şu an çalıştığım işi bu şekilde buldum
 
Eskiden sadece erkek için vardı bu kriterler. Şimdi bizede mi sıçramış. üzücü
Tek maaşla geçim devri bitti artık
Çok yüksek bir maaş alınmıyorsa erkeğin tek başına aile geçindirmesinin imkanı yok
Ama pozitif tarafından bakarsak kadınlar artık daha aktifler, yeni nesil çok erken yaşlarda ayaklarının üzerine basıyor, muhtaçlıklar, mecburiyetler azalıyor
 
Tek maaşla geçim devri bitti artık
Çok yüksek bir maaş alınmıyorsa erkeğin tek başına aile geçindirmesinin imkanı yok
Ama pozitif tarafından bakarsak kadınlar artık daha aktifler, yeni nesil çok erken yaşlarda ayaklarının üzerine basıyor, muhtaçlıklar, mecburiyetler azalıyor
Ben üzülerek size katilmiyorum kadın memur değilse özelinde %90ı asgari maaş verdiği için kadınlar ev gecindirme-ev isi-koca-kocuk arasında perişan olup duruyo
 
Ömür aslında o kadar kısa ki, hayat biz 20 yaşındayken falan daha çook uzunmuş gibi gelse de 30 dan sonra bu psikoloji herkese hakim oluyor. Öncelikle kimin ne istediğini bir kenara bırakmanızı öneririm. Siz ne istiyorsunuz? Bir hayaliniz, sevdiğiniz bir iş, 'ben bu işi yapsam mutlu olurum, enerjim düzelir' diyeceğiniz bir şey var mı? Neresi olduğu fark etmeksizin bir yere ait olmak yerine gerçekten ait olduğunuz yeri bulmanız daha önemli. Öbür türlü evlenirsiniz, belki karşınızdaki kişinin sizin çalışmanıza bile ihtiyacı olmaz ama bu boşluğu yine hissedebilirsiniz.

Ön lisans mezunuysanız KPSS'ye hazırlanıp genel memurluklarda şansınızı deneyebilirsiniz. Disipline olamam derseniz iş ayırt etmeksizin bakın, deneyin. Dil kursuna gidebilirsiniz, veya ismekte sanat kursları oluyor, onlardan birine başlayabilirsiniz. Hem canınız sıkılmaz keyif alırsınız hem de ilerlettiğiniz zaman işe dönüştürebileceğiniz bir şey. Aklıma bunlar geldi
 
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Uzun süreli işsizlik psikolojisi bu, nerede görsem tanırım. Hani amaaan benimki de hayat mı, evden işe işten eve denir ya mesela, işte insanın hayatını önce o rutine bindirip sonra o rutinden sıkılmaya bile ihtiyacı olur bazen.

İş yok bari eş olsaydı psikolojisini de anlıyorum çünkü aslında aranan şey ne iş tam olarak ne de eş. Aranan şey insanın kendini ait hissettiği, içinde her zaman olmasa da zaman zaman mutlu olduğu bi yol. O yolda yürüyebilmek. O yola hem kendinden bi şeyler katmak hem de yoldan aldıklarınla kendine bi şey katmak. Yaşamak yani özetle.

Kariyer ve evlilik bu yollardan en bilinenleri, maddi ve manevi imkanları sınırlı insanlar için toplumsal bi kestirme gibi. Bunlardan biri iyi gidiyosa yaşıyosun demektir işte diye bi algı var insana kendini güvende hissettiren. Eger bunlar da yoksa elinde geçmiş olsun; kaybolmuşsun, tutunamamışsın, degersizsin, yetersizsin, hiçsin, yoksun.

O yüzden Türkiye simülasyonununda iki sene işsizlikle zamana yayıldıkça kronikleşen bu kötü duygulara gayet iyi dayanıyosunuz öncelikle, hicbi yerden başlayamıyosanız iyi hissetmeye buradan başlayın.

Sonrasında da şunu bilin, ihtiyacınız olan tek şey tek bi an, başarılı giden tek bi deneme. İş için de bu böyle, eş için de, yaşamak istediğiniz her şey için de. O yüzden şu ana kadar aklınıza gelmeyeni deneyin, bakmadıgınız islere bakın mesela. Normalde yapmam dediğinizi yapın. Mesele duran çarkı tekrar çalıştırmak çünkü. Belki istediginiz yerden baslatmayacak sizi bi seylere ama istediginiz yerde bitirmenize faydası dokunabilir.
 
Ne olursa olsun çalışmalısın. Kısmetin nerden geleceği belli olmaz.
Bizde Teknik bir personel vardı. Hemşire bir kızla evlendi. İşe gidip gelirken otobüste tanışmışlar.
Bir de kendine fiziken ve ruhen bakmalısın. bardağın dolu tarafından bakmalısın. Erkekler özgüvenli ve pozitif kadın seviyor.
 
K kurabiye123 şartlar zor, kadınlar çok zorlanıyor ama çalışmak iyidir her zaman, tecrube kazanılır, iş hayatında yükselmekte söz konusu ,eğitimli kadınlar var herkes asgari ücretle çalışmıyor . Hiç birşey olmasa sigortası olur insanın, sağlık hizmeti olur, yorulmadan bir iş olmuyor. 27 yıl çalıştım, evim, arabam, birikimim var kimseye muhtaç değilim, fena mı oldu. Bugünün ekonomik şartlarına bakmayın, gün olur değişir, çalışmaktan kopmamak lazım
 
ben de çalışmıyorum uzun zamandır.ama artık yapılacak evliliklerde bu pek mümkün değil.herşey ateş pahası .tek maaşla ev araba almak tatile gitmek çocuk büyütmek imkansız
Haklısınız ülke şartlarında zor. Rabbim kolaylık versin herkese. Sizinde rızkınıza bereket versin 💚
 
Eskiden sadece erkek için vardı bu kriterler. Şimdi bizede mi sıçramış. üzücü
Neden üzücü olsun? Durumlar bunu gerektiriyor. Çalışmak kötü birşey değil ayrıca.

Şu şartlarda bir erkek neden birini alıp tek başına bakmaya çalışsın? Sonra tatil yok, gezme tozma yok, eşya yok vs. Olaylar, olaylar…
 
Neden üzücü olsun? Durumlar bunu gerektiriyor. Çalışmak kötü birşey değil ayrıca.

Şu şartlarda bir erkek neden birini alıp tek başına bakmaya çalışsın? Sonra tatil yok, gezme tozma yok, eşya yok vs. Olaylar, olaylar…
Estağfurullah kötü bir şey demedim. Ben çalışmıyorum o yüzden bir an üzüldüm o kadar.
 
K kurabiye123 şartlar zor, kadınlar çok zorlanıyor ama çalışmak iyidir her zaman, tecrube kazanılır, iş hayatında yükselmekte söz konusu ,eğitimli kadınlar var herkes asgari ücretle çalışmıyor . Hiç birşey olmasa sigortası olur insanın, sağlık hizmeti olur, yorulmadan bir iş olmuyor. 27 yıl çalıştım, evim, arabam, birikimim var kimseye muhtaç değilim, fena mı oldu. Bugünün ekonomik şartlarına bakmayın, gün olur değişir, çalışmaktan kopmamak lazım
Yok kesinlikle doğru söylüyorsunuz, kadınlar çalışmamalı demedim sadece ülkenin şartları realiyeti bile bozabiliyo işte bazen bu anlattığım gibi de olabiliyo. Şuan insanlar resmen ayı döndürmeye calisiyo kendine bı bluz alamadan ama inanıyorum bu günler de geçecek
 
ben de çalışmıyorum uzun zamandır.ama artık yapılacak evliliklerde bu pek mümkün değil.herşey ateş pahası .tek maaşla ev araba almak tatile gitmek çocuk büyütmek imkansız
2 maaşla da imkansız.anca ayda bir, iki kere kahvaltıya gidersiniz.ne evi ne arabası ?
 
Back
X