kendimi eve ve çocuklara adapte edemiyorum ne yapacağım ?

alonedark18 .!.:

çok teşekkür ederim çok güzel biilgiler yazmışsınız yani bende elbet bahçeye indiriyorum ama bu bana yetmiyor senelerdir bu rutin zaten..mutlu etmiyor beni....ruhum böyle tatmin olmuyor ..anlık nefes alıyorum gibi bişey okuyor eve çıkarken yine tukeniyorim...yemem içmem de bu moddan dolayı iyi değil gün içinde Nescafe ile duruyorum buaralar çünkü içim almıyor ...en sevdiğim şeyi verseler önüme yok almıyor içim...kahvaltı önemli biliyorum ama zorluyorum bazen kendimi ..böyle yani ....benim çalışmam lazım bence acilen evden uzaklaşmam lazım para kazanıp özgür hissetmem lazim

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Evet su hep ayni rutinler insani gercekten bunaltiyor, heleki cok da yetiskin olarak yalniz kaliyorsaniz. Lakin biz kendimizi bakimsiz birakiyorsak herseyin önünü kesiyoruz aslinda. Cünkü vücut da buna adapte oluyor. Biz hareketsiz kaliyoruz ya, vücut da o hareketsizlige alisiyor. Icinizden en basit isler gelmiyor. Mesela kendinize bir sandvic yapmak yerine bir nescafe yapiyorsunuz, cünkü daha kolay ve aclik hissini bir süre basdiriyor..sonra o kahveyle bir yere cöküyorsunuz öyle ve kimseyi yanastirmayacaksiniz kendinize. Kahvenin sicakligink bahane ediyorsunuz, ama aslinda kimsenin size yaklasmasina tahamülünüz yok, cünkü tek basiniza zamana ihtiyaciniz var. Size kahvalti konusunda tavsiyem: sanki 3. Cocugunuz varmis gibi kendinize de kücük bir tabak hazirlayin ve nescafeden önce yemeye dikkat edin. Nescafeyi ictikten sonra insanin yiyesi gelmiyor. Cocuklar konusunda kücük hedefler belirleyin. Mesela "Bugün cocuguma yeni birsey ögretecegim". Bu BIR tane yeni oyun. BIR tane yeni kelime. BIR tane yeni kitap olabilir. Sizin iyilesirken hergün kat kat oyun oynayacak haliniz olmayacak zaten. Sosyal medyadan mümkün oldugu kadar uzak durun. Öyle pembis yuvam, becerikli anne, altin gelin blabla sayfalari gezerek cringe ve kiyaslama arasinds kafayi yersiniz. Sadece size iyi gelen ilham veren sayfalar takip edin. Hem bir kac ay sonra yeni hedefleriniz var. Sosyallesmek size de cok iyi gelecektir Ve en önemlisi: Kendinize fazla yüklenmeyin. Böyle süreclere hepimiz girdik ve girebiliriz. Mühim olan tekrar cikmak

Genişletmek için tıkla...

su00 .!.:

Eşinizle veya ailenizle probleminiz var mi? Yalnızlıktan olabilir mi ya da?

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

neguzel yazıyorsunuz valla ağzınıza sağlık...kahvaltıyı deneyeceğim üst komşum var oğlu ile kahvaltı yapıyor biber kizartiyor sırf kendine falan özeniyorum valla ama yok olmuyor işte ...ben zaten evlendiğimden beri anneyim o dediklerinizi zaten uyguluyorum ..gerçekten benim ruhuma aetik bunlarin iyi gelmediğini hissettim ....mesela bugün yıkık gibi salonda uzanırken hani bihter boş boş bakıyordu ya odasında yatıp aynı öyle bir modda ..kalktım zorla ve büyük çocuğuma ders etkinliği yaptırdım ..ama benim ruhum düzelmiyor böyle ....

Genişletmek için tıkla...

Buz ruhu .!.:

Sizi nasıl iyi anlıyorum bilseniz. Hayatın içinde pek çoğumuz bu dönemlerden geçtik, geçiyoruz ve tekrar geçeceğiz. Değerlerinize herkesin dediği gibi mutlaka baldırın elbette ama siz amaçsız kalmışsınız. Yeni gün için kendinize ait belki hiç amacınız yok. Otomatik bir makine gibi kahvaltı, bulaşık, süpür, sil, yıka, as, kaldır, doyur, yatır, kaldır, çalıştır.... Siz bunların arasında tamamen kaybolmuşsunuz. Bir anne, bir ev hanımı ama asla mesela bir Ayşe değil. 2. çocuğunuzun küçük olması şimdilik sizi birçok şeyden alıkoyar. İlk çocuğunuzla aralarında yaş farkı olması birlikte oynamalarına da engel olabilir. Üstelik okula devam etmesi ve sizin sürekli desteklemek zorunda kalmanız da cabası. Eve geç gelen ve desteği olmayan bir eş. Bütün bunlarla mücadele edip de akıl sağlığını koruyabileni alkışlamak lazım. Ya da gerçekten öyle olup olmadığını sorgulamak. En başta insan olduğunuzu aklınızdan çıkarmayın. Sınırlı güce ve sabra sahipsiniz. Aynı gün içinde mücadele ettiğiniz şeylerin sayısı çok ve gücünüz gibi aklınız da bölünmüş durumda. Siz rahatlayana kadar (ya da sonsuza dek) eşinizin dışarıdan yemek getirmesi size zaman kazandırabilir. Evde olduğu saatler birlikte hem iş hem de duygusal paylaşımlar yapmak rahatlatır. Çocuklarımızla gün boyu etkinlik yapmak zorunda değilsiniz. Tamamen sosyal medya dayatması olan ve anneyi buna mecbur hissettiren, hatta sonucunda da kendisini yetersiz görmesine sebep olan bu uydurulmuş görevleri bir kenara bırakın. Ve yine ayni noktaya dönersek, insan olduğunuzu hatırlarsak mutsuzluğun, yorgunluğun insani duygular olduğunu, her anı keyifle yaşamanın imkansız olduğunu, bunun da günümüzde bir dayatmaya vardığı gerçeğini kabul etmek gerekir. Eskilerde sizi mutlu, rahat, keyifli, işe yarar hissettiren bir şeyler vardır mutlaka. Onu tekrar deneyebilirsiniz. İş yaşamına atılmak istiyorsanız gerçekten bunun üzerinde durabilirsiniz. Geçici desteklerin (eşinizden bahsetmiyorum) sizi kısa süreli rahatlatacağını düşünüyorum. Size köklü bir yenilik, amaç gerekli gibi.

Ve son olarak ufaklık biraz büyüdüğünde gerçekten hayatın artık daha kolay olacağını da aklınızdan çıkarmayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

eşimle problemim var evet biraz özel ..cinsellikle alakalı şeyler

Genişletmek için tıkla...

alonedark18 .!.:

buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey

Genişletmek için tıkla...