Bence yaşadığınız işsizlik süreci sizin psikolojinizi biraz etkilemiş mandalina95, kendinize ilk hedef olarak çalışmayı düşünmelisiniz. Ortamda evet çok size özel bir muhabbet olmayabilir ancak hekimlerde/akademisyenlerde ortak özelliklerden biridir bu; bir yerde işinizle evli gibi oluyorsunuz çünkü. Normal mesai kavramı dışında da işle ilgili olaylardan bertaraf etme şansınız kendinizi diğer meslek gruplarına göre daha düşük. Bu nedenle eşinizle ve arkadaşlarıyla olan muhabbetler bu eksende ilerliyordur, bence normal. Siz kendinizi sohbet içinde bulamıyorsanız, siz kendi hobilerinizden, okuduğunuz kitaplardan vs. bahsetmeyi deneyebilirsiniz mesela, onlar da farklı bir sohbet ortamı içinde bulmuş olur kendini, bu belki onlara da iyi gelir. Neticede edebiyat ve kitaplar tüm meslek dallarına ve tabi ki ev hanımlarına da hitap eden bir alan. Muhabbetin akışını biraz da siz biçimlendirmeyi deneyebilirsiniz rahatsız olduğunuzda. Sonuçta onların da küstah bir tepkisini vs. zaten görmediğinizi ifade etmişsiniz. Bir de şunu deneyebilirsiniz bence; (makul olanı) ve (eğer sık görüştüğünüz kişilerse) bir görüşmeye gidin mesela, 2 görüşmeye katılmayın, sürekli herkes her yere eşiyle iştirak etmek zorunda değil bence. İki görüşmeye katılmayıp sonra gittiğinizde bu sefer bence zaten sürekli katılmıyor, mesleki sohbetlerimizi bırakıp biraz mandalina95 hanımın neler yaptığını soralım, biraz da o anlatsın vs diye düşüneceklerdir diye düşünüyorum, yani mesleki sohbetleriyle birlikte biraz daha genel bir sohbet ortamı oluşacağını da. Ben sizi de anladım, eşinizi ve arkadaşlarını da. Her iki taraf da kısmen kendi cephesinden haklı. Nacizane tavsiyelerimi belirttim. Son olarak şunu da eklemek isterim; edebiyat-kitap vs konuları zaten bunu mutlaka yapın da sonuçta siz de sağlıkçısınız, yani konuşmalara, terminolojiye hakim olmadığınız bir alan da değil, biraz daha girişken olmalısınız bence sohbetlerde. Mesleğinizi yapamamanıza bağlı olarak köreldiğinizi düşündüğünüz kaynaklı olabilir mi bu?