kendimi ezik hissediyorum

Bende bir bankada üst düzey yöneticiyim. Birlikte çalıştığımiz kişilerin ev hanımı eşleri de yemeklerimize dahil olabiliyorlar bazen. Bizim işimizin detaylarını onlar bilmezler o yüzden biz bahsederken dinlerler ki bundan daha dogal ne olabilir. Hepsinin de kendine özgü yönleri var. Öyle çok üst birşey beklenmiyor ki kimseden. Kimi çok tatlı dillidir bıcır bıcır anlatır, kimi dansetmeye bayılır, o kalkınca masada oynamayan insan bırakmaz. Kimsenin kimseden üstünlüğü yok bu hayatta. Siz kendinizi kimseden hakir görmeyin ki bakın univ.mezunusunuz ki olmasaniz ne çıkar. Hepimiz aynı yerden geldik, aynı yere döneceğiz.

Çok tatlı yorum🥰
 
Ben de sevgiliyken geriliyordum eşimin ortamlarında. Çoğu arkadaşı Boğaziçinde akademisyen, dilbilimci falan. Adamlar da aşırı nazik falan ama gene de elim ayağım birbirine dolanıyordu. Birine "hocam" diye hitap ettiğim için paylamıştı beni hatta. Ben de yabancı dil öğretmeniyim diye böyle hissediyordum sanırım yoksa doktor arkadaşı da var bildiğin enseye şaplak modundayım onla. Kendi alanımda benden daha donanımlı olmalarından kaynaklanıyordu o duygularım. Siz de bence sağlık sektöründe olduğunuz için böyle hissediyorsunuzdur. Arkadaşları dilbilimci olsaydı daha rahat olabilirdiniz mesela.

Evet kesinlikle katılıyorum. Her bir cümlenize.
 
Ben lise mezunuyum, hastanede tıbbi sekreterlik yaptım 5,5 yıl boyunca. Gayette doktorlarla arkadas gibi konusup, yemeklere katılıyordum. Evlerine bile gidip gelirim çokta sohbet edecek şey bulurum. Yani mesleğinde aslında bunu gerektirmeli. Doktorları biraz yüksek gördüğün için olabilir. Hele eşin de doktor iken senin bu şekilde kasman çok çok anormal. durumu normalleştir

Haklısınız. Eşim de onlardan biri sonuçta.
 
Bu işsizliğin verdiği özgüven problemi kendimden biliyorum çalıştığım dönem girdigim ortamda kendimi daha iyi hissediyordum konuşacak bir mevzu oluyordu ama öbur türlü insam kendini biraz daha ezik hissediyor ama tamamen sessiz kalmak biraz tuhaf eşimin dr arkadaşı var yaptığı ameliyatlari anlatır, burun estetiklerini gösterirdi onunla en iyi muhabbeti ben ederdim :) kendinize güvenin hobi edinin bahsedecek biseyleriniz olsun gerisi gelir

Bahsedecek birşeyler. Kilit nokta bu sanırım. ☺️
 
Bir de tıbbi terimleri az çok öğrenirseniz aralarında konustuklarına dahil olup siz de sohbeti devam ettirebilirsiniz:super:
 
Evet kesinlikle katılıyorum. Her bir cümlenize.

Karşımda en az 4-5 dil bilen biri olunca ve sohbet diller üzerinden ilerleyince ister istemez yamuluyorum. Ezik hissediyorum ben de. Normal yani. Ama üzerine gidin bu duygunuzun. Ben hiç geri durmadım. Her davete icabet ettim. Yavaş yavaş alışırsınız. Gitmemezlik yapmayın.
 
Karşımda en az 4-5 dil bilen biri olunca ve sohbet diller üzerinden ilerleyince ister istemez yamuluyorum. Ezik hissediyorum ben de. Normal yani. Ama üzerine gidin bu duygunuzun. Ben hiç geri durmadım. Her davete icabet ettim. Yavaş yavaş alışırsınız. Gitmemezlik yapmayın.
Teşekkür ederim önerileriniz için ❤️
 
Benim eşimde şirket sahibi müdür bende ev hanımıyım.onceden bankaciydim.evlendikten sonra işi bıraktım ve çalışmıyorum diye hiç bir zaman ezik hissetmedim kendimi.esim her gittiği ortama beni de götürür bende onun eşi olmanın beni gittiği yerlere goturmesinin gururunu yaşarım evet okudum çalışmamak benim kendi tercihimdi.Etercihimdi.Ev hanimi olmaktan grur duyuyorum.Kendi evimi kendim temizliyorum yeri geliyor camımı siliyorum ,arkadaş ortamında derler eve yardımcı tutun sen kendini neden yoruyorsun biz bile yardımcı alıyoruz, ben hiç gocunmadan bbunları keyifle yaptığımı dile getiririm. Karşımda ki kim olursa olsun ben BENIM.en önemlisi bu şimdi ben bunları yazdım diye beni kim tanıyacak burada bu kişi sadece ben değilim tıpkı konuyu açan arkadaşımız gibi
 
Ben de sevgiliyken geriliyordum eşimin ortamlarında. Çoğu arkadaşı Boğaziçinde akademisyen, dilbilimci falan. Adamlar da aşırı nazik falan ama gene de elim ayağım birbirine dolanıyordu. Birine "hocam" diye hitap ettiğim için paylamıştı beni hatta. Ben de yabancı dil öğretmeniyim diye böyle hissediyordum sanırım yoksa doktor arkadaşı da var bildiğin enseye şaplak modundayım onla. Kendi alanımda benden daha donanımlı olmalarından kaynaklanıyordu o duygularım. Siz de bence sağlık sektöründe olduğunuz için böyle hissediyorsunuzdur. Arkadaşları dilbilimci olsaydı daha rahat olabilirdiniz mesela.

Kesinlikle katiliyorum. Ben de meslekte cok yeniyken erkek arkadasim ve arkadaslari benden iki uc sene daha kidemlilerdi. Sohbetim ozguvenim vardir normalde. Ama dediginiz gibi kendi alanimda daha donanimli olduklarini bildigim icin bu durum bende gerginlik yaratiyordu. Kendimi eksik goruyordum ortamdan geri kaliyormusum gibi geliyordu. Belirli bi yetkinlige gelince her seye alisiyorsun mesleki ozguvenin de geliyor. Gelisiyorsun degisiyorsun bi sekilde.
 
Benim eşimde şirket sahibi müdür bende ev hanımıyım.onceden bankaciydim.evlendikten sonra işi bıraktım ve çalışmıyorum diye hiç bir zaman ezik hissetmedim kendimi.esim her gittiği ortama beni de götürür bende onun eşi olmanın beni gittiği yerlere goturmesinin gururunu yaşarım evet okudum çalışmamak benim kendi tercihimdi.Etercihimdi.Ev hanimi olmaktan grur duyuyorum.Kendi evimi kendim temizliyorum yeri geliyor camımı siliyorum ,arkadaş ortamında derler eve yardımcı tutun sen kendini neden yoruyorsun biz bile yardımcı alıyoruz, ben hiç gocunmadan bbunları keyifle yaptığımı dile getiririm. Karşımda ki kim olursa olsun ben BENIM.en önemlisi bu şimdi ben bunları yazdım diye beni kim tanıyacak burada bu kişi sadece ben değilim tıpkı konuyu açan arkadaşımız gibi
Ev hanımı olmakla ilgili problemim yok. Yanlış anlaşılmak istemem. Bu zamana kadar hep kendi ayaklarım üstünde durdum. Şimdi işsiz kalınca böyle bocaladım sanırım.
 
Ev hanımı olmakla ilgili problemim yok. Yanlış anlaşılmak istemem. Bu zamana kadar hep kendi ayaklarım üstünde durdum. Şimdi işsiz kalınca böyle bocaladım sanırım.
Kitap okuyun, yürüyüş yapım gündemi takip edin kendinize bi uğraş edinin,Maddi acıdan sıkıntı yaşadığınızı düşünmüyorum kendize zaman ayırın
 
Merhaba hanımlar hemen konuya gireyim eşimin arkadaşlarının yanında kendimi çok ezik hissediyorum sanki beni küçük görüyorlarmış gibime geliyor. Hiç aynı ortamda bulunmak istemiyorum. Bahaneler üretmeye çalışıyorum sürekli. Eşim benim her ortamıma rahatça giriyor. Ben de onu yalnız bırakmamak istiyorum. Hepsi de iyi insanlar aslında ama ne konuşacağımı bilemiyorum. Elimi kolumu bile nereye koyacağımı bilemiyorum ve gerçekten kendimi kötü hissediyorum. Bir düğün nişan yapacaklar diye ödüm kopuyor resmen. Kendi arkadaş ortamımda hiç öyle değilim. Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Ne yapabilirim ya da nasıl davranmalıyım? Önerilerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler :mad:
Ne güzel bir insansınız. Sizin yerinizde başka Kadınlar olsa eşi doktor olduğu için etrafta küçük tepeleri ben yarattım modunda gezer. Sizse eşinizden bağımsız kendi ayaklarınız üzerinde durmaya çalışıyorsunuz. İşiniz olmadığı için kendinizi kötü hissediyorsunuz. Bence kendinize güvenin. Eşinizin arkadaşlarıyla buluştuğunuz zaman yüzünüzden gülücük eksik olmasın. Emin olun Güler yüzlü bir insanla herkes çok rahat iletişim kurar herkes güler yüzlü kişiyle konuşmayı tercih eder
 
Ne güzel bir insansınız. Sizin yerinizde başka Kadınlar olsa eşi doktor olduğu için etrafta küçük tepeleri ben yarattım modunda gezer. Sizse eşinizden bağımsız kendi ayaklarınız üzerinde durmaya çalışıyorsunuz. İşiniz olmadığı için kendinizi kötü hissediyorsunuz. Bence kendinize güvenin. Eşinizin arkadaşlarıyla buluştuğunuz zaman yüzünüzden gülücük eksik olmasın. Emin olun Güler yüzlü bir insanla herkes çok rahat iletişim kurar herkes güler yüzlü kişiyle konuşmayı tercih eder
Çok naziksiniz teşekkür ederim ☺️ Güler yüz konusunda sıkıntım yok çok şükür.
 
esim her gittiği ortama beni de götürür bende onun eşi olmanın beni gittiği yerlere goturmesinin gururunu yaşarım
İyide bu yazdıklarınızdan sizinde eşinizi kendinizden üstün gördüğünüz anlamı çıkıyor.
Eşinin gittiği yerlere götürmesinden neden gurur duyarki insan? Normali bu değil midir zaten?
 
İyide bu yazdıklarınızdan sizinde eşinizi kendinizden üstün gördüğünüz anlamı çıkıyor.
Eşinin gittiği yerlere götürmesinden neden gurur duyarki insan? Normali bu değil midir zaten?
Işte bazılarına normal değil, kimisi malesef eşinden utanır. Ben kimseyi kendimden yüce görmüyorum ama ezikte hissetmiyorum bunu anlatmak istemiştim.
 
Birileriyle sohbet etmek için illa meslektaş olmak gerekmez. Devamli işle ilgili de konuşulmaz her ortamda.
Mesela eşimin arkadasiylariyla buluşmuştuk ve baktim sohbet kaydi işlerle ilgili konuşmaya ve beeen dişta kalmaya başladim. 😂 Ama ortak, benim de konusabilecegim başka bir konumuz vardi hemen araya sıkışıp muhabbeti ve ilgiyi oraya doğru yonelttim bu seferde 2 hanimefendi sohbet disi kalip seyretti ama yapacak birsey yok.
Ortamda birilerinin tamamen disarida kalacagi belli olan konulari uzzzunnn uzzun konuşmak doğru degildi zaten. O kişi sohbete hiç katilmayacaksa orada olmasinin anlami yok.
 
Back
X