- 3 Eylül 2020
- 3.403
- 5.953
- 78
Çok şükür ki eşin yanında. Çabalıyor ikiniz için. Ne hayatlar okuyoruz burda. Her zaman şükür sebebimiz vardır.
Çok şükür ki eşin yanında. Çabalıyor ikiniz için. Ne hayatlar okuyoruz burda. Her zaman şükür sebebimiz vardır.Çok sağolun ben de sınav diyorum ,geçecek diyorum direnmeye çalışıyorum
Haklisin herşey şükür sebebi bu yönden düşünmemiştim hiçÇok şükür ki eşin yanında. Çabalıyor ikiniz için. Ne hayatlar okuyoruz burda. Her zaman şükür sebebimiz vardır.
Bir de içine atma. Konuşacak paylaşacak kimse yoksa da yaz. İnsan içinde tuttukça şişiyor. Kendi kendine patlama noktasına gelince de çevresi anlam veremiyor, yargılıyor.Haklisin herşey şükür sebebi bu yönden düşünmemiştim hiç
Bu süreçte çok attım icime onun da etkisi var bi de muayenelre hep yalniz gidip geldim korona tedbirlerinden dolayı o da sıktı beni.bi gün dr un yanında ağlamaya başladım (anlamsız patlamaydi kesinlikle) ama.rahatladim. umar im öfke patlaması yasamam bundan korkuyorum açıkcasıBir de içine atma. Konuşacak paylaşacak kimse yoksa da yaz. İnsan içinde tuttukça şişiyor. Kendi kendine patlama noktasına gelince de çevresi anlam veremiyor, yargılıyor.
Demek ki rızkınız bu kadarmış çalışmam demiyorsunuz ki iş bulamıyorsunuz. Siz çalışıyor olsaydınız ve eşiniz iş bulamıyor olsaydı tedavisini karşılarken size yük olmuş gibi mi hissederdiniz. Bu süreçte kendinize birde stres yapmayın herşey olacağına varır. Eşiniz esnafmış kendi işi ise bence gidip yardımcı olabilirsiniz belki işi bile öğrenebilirsiniz hem bu psikolojiden sizi biraz daha uzaklaştırır hem yardımınız dokunur bence eşinize yardım etme fikrini bir düşününArkadaşlar merhaba 10 yıllık evliyim bebeğimiz olmadı benim oldukça fazla sağlık sorunum var bu konuda. aralık ayında tedaviye başladım eşim çok hevesli özel bir hastaneye başladık ama yapilan operasyonlar tahliller o,bu derken 40 bin tl para harcadik daha da transfer asamasina gelemedik yani masraflar devam edecek ben süreçte calisamadim zaten korona falan derken iş guc durumlari iyice hayal oldu sürekli bir isim yoktu zaten. yani madden hiç destek olamadım bu süreçte. bu durum beni ıçten içe eziyor hiç bir faydam yok daha da başka masraflarımda çıkıyor eşim bisey demesede asiri mahcup hissediyordum kendimi bu haftada disim rahatsızlandı diş demek masraf demek mecbur olmasam gitmem ama durumum kötü artık kendimi fazlalık eşimin başına bela gibi hissetmeye başladım sizin de böyle hissettiğiniz zamanlar oldu mu? Bu durum benim uzerimde acayip stres yarattı kendimi huzursuz mutsuz hissediyorum iş bakıyorum ama bi yandan da tedavi devam ediyor korona var v.s ne yapmalıyım evden falan biseyler yapabilir miyim?en azından kendi harcligimi çıkarırım. Bu sene benim için çok zordu halende devam ediyor babam çok hasta tedavi edilemiyor ,ben sürekli hastanedeyim çok yoruldum çok dardayım dertlesmek istedim
Değişik bir duygu bi yandan o hastalansa ben herşeyi yapardım diye icimden geçiriyorum bi yandan inanılmaz mahcubiyet var içimde atamıyorum. Size de geçmiş olsun hastalık zor kimse hasta olmak istemez hastalığı davet etmez ama sürekli arka arkaya gelince tuhaf Bi şekilde suçluluk duygusu oluştu benceBen de sürekli hastalanıp duruyorum eşim benimle uğraşmak zorunda kalıyor
Bende gerçekten yük oluyormus bela oluyormuş gibi hissediyorum
Sizi çok iyi anlıyorum o yüzden.
Aslında çalışmayı çok ıstiyorum iş bulsamda tedaviden dolayı devamlılık gosterememekten korkuyorum elim kolum bağlı gibi benim ona yardım edebileceğim bir iş yapmıyor maalesef galiba bu süreçte sabır göstermekten başka yapacak bişeyim yokDemek ki rızkınız bu kadarmış çalışmam demiyorsunuz ki iş bulamıyorsunuz. Siz çalışıyor olsaydınız ve eşiniz iş bulamıyor olsaydı tedavisini karşılarken size yük olmuş gibi mi hissederdiniz. Bu süreçte kendinize birde stres yapmayın herşey olacağına varır. Eşiniz esnafmış kendi işi ise bence gidip yardımcı olabilirsiniz belki işi bile öğrenebilirsiniz hem bu psikolojiden sizi biraz daha uzaklaştırır hem yardımınız dokunur bence eşinize yardım etme fikrini bir düşünün
Tabi sektörden sektöre değişir ama kadınlar her işi yapabilir kendinize güveninAslında çalışmayı çok ıstiyorum iş bulsamda tedaviden dolayı devamlılık gosterememekten korkuyorum elim kolum bağlı gibi benim ona yardım edebileceğim bir iş yapmıyor maalesef galiba bu süreçte sabır göstermekten başka yapacak bişeyim yok
Evet öyle gerçektenDeğişik bir duygu bi yandan o hastalansa ben herşeyi yapardım diye icimden geçiriyorum bi yandan inanılmaz mahcubiyet var içimde atamıyorum. Size de geçmiş olsun hastalık zor kimse hasta olmak istemez hastalığı davet etmez ama sürekli arka arkaya gelince tuhaf Bi şekilde suçluluk duygusu oluştu bence
Amin inşallah diyelim.sizde kafaya takmamaya çalışın sonuç da ne kadar cabalasakta bazı seylerin onune geçilmiyor hersey olacagina varıyorEvet öyle gerçekten
Ben dde diyorum o hasta olsa ne gelirse elimden yaparım diye.
Ama insan kendisi olunca üzülüyor kötü hissediyor.
Siz de bu şekilde hissediyorsanız eşiniz elinden geleni yapıyorsa kötü hissetmeyin bence
Teşekkür ederim
Siz de inşallah en kısa zamanda güzel günleri görürsünüz
Eş olmak Böyle bir şey değil mi zaten? Ben çalışmadığım dönemde rahmetli abim kanser tedavisi oluyordu eşim ona bile para gönderdi her ay üç sene boyunca. Sonra o iki sene çalışmadı abisinin kumar borcuna kadar ödedik. Siz bir de aileniz için uğraşıyorsunuz. Moral çok önemli üzülmeyin ezik hissetmeyinArkadaşlar merhaba 10 yıllık evliyim bebeğimiz olmadı benim oldukça fazla sağlık sorunum var bu konuda. aralık ayında tedaviye başladım eşim çok hevesli özel bir hastaneye başladık ama yapilan operasyonlar tahliller o,bu derken 40 bin tl para harcadik daha da transfer asamasina gelemedik yani masraflar devam edecek ben süreçte calisamadim zaten korona falan derken iş guc durumlari iyice hayal oldu sürekli bir isim yoktu zaten. yani madden hiç destek olamadım bu süreçte. bu durum beni ıçten içe eziyor hiç bir faydam yok daha da başka masraflarımda çıkıyor eşim bisey demesede asiri mahcup hissediyordum kendimi bu haftada disim rahatsızlandı diş demek masraf demek mecbur olmasam gitmem ama durumum kötü artık kendimi fazlalık eşimin başına bela gibi hissetmeye başladım sizin de böyle hissettiğiniz zamanlar oldu mu? Bu durum benim uzerimde acayip stres yarattı kendimi huzursuz mutsuz hissediyorum iş bakıyorum ama bi yandan da tedavi devam ediyor korona var v.s ne yapmalıyım evden falan biseyler yapabilir miyim?en azından kendi harcligimi çıkarırım. Bu sene benim için çok zordu halende devam ediyor babam çok hasta tedavi edilemiyor ,ben sürekli hastanedeyim çok yoruldum çok dardayım dertlesmek istedim
Ne fedakar bi eşiniz var aynı şekilde siz de oylesiniz.hastalık için her türlü destek verilir elbette ama.kumar borcu bile ödemişsiniz. Benim amacım ailemi genisletebilmek anne baba olabilmek umar im boşa cikmazEş olmak Böyle bir şey değil mi zaten? Ben çalışmadığım dönemde rahmetli abim kanser tedavisi oluyordu eşim ona bile para gönderdi her ay üç sene boyunca. Sonra o iki sene çalışmadı abisinin kumar borcuna kadar ödedik. Siz bir de aileniz için uğraşıyorsunuz. Moral çok önemli üzülmeyin ezik hissetmeyin
O yüzden dedim. Biriktirmemeye çalış. En kötü buraya yaz.Bu süreçte çok attım icime onun da etkisi var bi de muayenelre hep yalniz gidip geldim korona tedbirlerinden dolayı o da sıktı beni.bi gün dr un yanında ağlamaya başladım (anlamsız patlamaydi kesinlikle) ama.rahatladim. umar im öfke patlaması yasamam bundan korkuyorum açıkcası
Amin sağolun.Aslında dediginiz gibi ruhsal olarak da buna ihtiyacim var hastane ve ev arasindayim belki başka şeyler yapsam hem ise yarama duygusu hemde çevre değişikliği bana iyi gelecek ama mümkün olmuyorSize ve babanıza geçmiş olsun, Allah şifa versin.
Ben de 2 senedir çalışmıyorum maalesef ve aynı sizin gibi öğrenciyken bile ailemden para istemeye çekinirdim. Ama bu duruma esimle birlikte karar verdik, burda kendi meslegimi yapamiyorum, onun işine destek olmaya çalisiyorum. siz de keyfinizden çalismamazlik yapmiyorsunuz, önceliğiniz sağlığınız.
Çalışmak maddi bağımsızlığa ek olarak kafamızı meşgul etmek ve ruh sağlığımızı korumak için de önemli. Umarım tedavinizi de devam ettirebilecek esnek çalışma koşullarında bir iş bulursunuz bence sizin durumunuzda psikolojik sağlığınıza da iyi gelir. Fakat olmuyorsa da kendinizi yıpratmayın. Şu an aileniz için mucadele ediyorsunuz bu küçümsenecek bir durum değil.
Haklisiniz asl8nda mücadele ikimizinNiye mahçup hissediyorsunuz, ele güne muhtaç değilsiniz. Eşiniz yabancı değil ki. Üstelik çocuk onun da çocuğu olacak. Gereksiz mahçubiyet duyuyorsunuz bence. Yarın öbür gün Allah korusun ama eşiniz de işsiz kalabilir o zaman belki siz çalışacaksınız eşiniz çalışmayacak. Evlilik böyle bir şey.
Evet buraya yazmak deşarj ediyor insaniO yüzden dedim. Biriktirmemeye çalış. En kötü buraya yaz.
Amin inşallah mücadelem bunun için. Oglunuzu büyütünce çalışmaya devam edin ama inanın zor oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?