Canım yalnız değilsin ben de doğumdan sonra aynı hisleri yaşadım kötü anneyim diye ağladığım çok oldu ama aslında bu hisler çok normalmiş. Vücut değişiyor, hormonlar dengesizleşiyor, uykusuzluk var üzerine zamanla geçiyor inan. Kendine biraz daha şefkatli ol kendine de bebeğine de sen en çok lazımsınKızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
28 günlük taze anne olarak bu dediğinizi dibine kadar yaşıyorum. Herkesin en geç bir haftada atlattığı sezaryen ağrılarını hala tam geçiremeyip bebeğime anne olmaya çalışıyorum annelik nasıl bilmeden :) çok yeni her şey, lohusalık da öyle 40 gün süren bir şey değil en az 1 sene. O yüzden duygularınız çok normal. Atlatacağız elbet :)günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum
Ben de ilk doğumumda inan bana birebir aynı duyguları yaşadım. Herkes anneliği tozpembe anlatıyor ama işin gerçeği hiç öyle değil. O bağı kuramıyorum diye üzülme o bağ bazen zamanla güçleniyor. Sadece sen değil birçok anne bu süreçten geçiyor. Biraz sabret, her şey yerine oturacakKızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
Bence kötü bir anne değilsin aksine çok iyi bir annesin çünkü kendini sorguluyorsun ve çocuğuna yetmek istiyorsun. Bu hisleri yaşaman senin önemseyen bir anne olduğunu gösteriyor. Yalnız değilsin, çok kişi yaşıyor aynı şeyi. İçinden geldiği gibi ağla yaz paylaş ama sakın kendine yüklenmeKızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
O kadar çok kadın senin durumundan geçiyor ki sadece çoğumuz senin kadar cesur olup bunu dile getiremiyoruz o yüzden de herkes diğer anneler çok mutlu falan sanıyor daha yeni bir video izledim bu konuda Doğa Rutkay oynamış hatta mutlaka izlemelisinKızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
Peki bebeğinizi emziriyor musunuz? Emzirmeyince de ilk zamanlar öyle hissedilebiliyor.Kızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
Bunlar çok normal duygular.Ben de kucağıma aldığımda hep düşündüm başkaları kucağına aldigi an " 'o duygu bambaşka birşey' diyor ben neden böyle hissetmiyorum" diye.Disariyi unutmuştum,bırak kendine bakmayi yemek yapamıyordum.Büyük sorumluluk aldığımı düşünüyor üzülüyordum.Ama asla tırnağına zarar gelsin istemedim,gece sürekli kontrol ettim nasıl iyi mi diye.Sonra alışmaya ve daha çok bağrıma basmaya başladım.İslerim de biraz daha kolaylaştı, yemeğimi de yaptim bakimimi da.Çocuk zaten evin neşesi,onunla mutlu olduk.Yani diyeceğim şuan ki hissettikleriniz geçici emin olun.Kızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
yorgunsun sadece evet annelik çok güzel ama şuan lohusalık dönemindesin o dönemde ben iyi olan bir anne hiç görmedim. Şuan 7 aylık bebeğim var bazı geceler hiç uyumuyor çok ağlıyor bende insanım 1 gün değil 2 gün değil 1 hafta boyu sürdüğü oluyor hiç destek almıyorum öyle zorlanıyorum ki uykusuzluktan sinirli oluyorum istemsizce sesim yükseliyor sonra çok çok üzülüyorum kendimden nefret ediyorum. O daha küçücük bir bebek elbet ağlayacak huzursuz olacak bakamayacaksan niye doğurdun bu çocuğu ne kadar kötü bir anneyim diyorum kendime. Sonra sıkıca sarılıyorum yavruma bu günlerinde geçeceğini biliyorum öpüp kokluyorum bol bol dua ediyorum.Kızlar merhaba başlıkta da yazdım aslında… Doğum yaptım daha birkaç aylık bebeğim var ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sanki annelik bana ağır geldi gibi. Herkes o özel bağı anlatıyor ya, ben sanki kuramıyormuşum gibi geliyor. Bebeğimi çok seviyorum ama bir yandan da sürekli yetemediğimi düşünüyorum.
Eşim de yanında olmaya çalışıyor ama bazen o da yetmiyor ya da bana öyle geliyor. Normal mi bilmiyorum, belki de ben büyütüyorum bazı şeyleri. Uykusuzluk zaten cabası… günler birbirine giriyor, saatlerin nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
Bebeğim kucağımdayken bile ağlamak istiyorum bazen. “Niye böyleyim, niye mutlu olamıyorum” diye düşünüp duruyorum. Çevremde herkes anneliğin çok güzel bir şey olduğunu anlatıyor ama ben niye öyle hissedemiyorum diye kendime kızıyorum.
Bilmiyorum kızlar… belki de sadece çok yorgunum. Ama içimden sürekli “kötü anneyim” demek geliyor. Sizde de böyle oldu mu? Yoksa ben mi kötü bir anneyim?
emen bebek demek daha yorgun anne demek biraz da. Emziren anneler daha yorgun olduğundan bazen tam tersi de olabiliyor. Ben öyleydim hep emzirdim hiç mama vermedim ama ağır bir lohusalıl yaşadımPeki bebeğinizi emziriyor musunuz? Emzirmeyince de ilk zamanlar öyle hissedilebiliyor.
Çok teşekür ederim burada yazılan güzel destekleri görmek bir nebzede olsa ruhuma iyi geldi. Yalnız değilmişim dedim tek değilmişim.Canım yalnız değilsin ben de doğumdan sonra aynı hisleri yaşadım kötü anneyim diye ağladığım çok oldu ama aslında bu hisler çok normalmiş. Vücut değişiyor, hormonlar dengesizleşiyor, uykusuzluk var üzerine zamanla geçiyor inan. Kendine biraz daha şefkatli ol kendine de bebeğine de sen en çok lazımsın
Bakıyorum instagram fb falan herkes süper anne herkes mükemmel kadın bir tek ben yaşıyorum sanki bu zorlukları herkesin bebeği bütün gece uyuyor sabah spor yapıyorlar kilolarını vermişler vs vs... Sayenizde öyle olmadığını görüyorum şuan teşekkürlerBen de ilk doğumumda inan bana birebir aynı duyguları yaşadım. Herkes anneliği tozpembe anlatıyor ama işin gerçeği hiç öyle değil. O bağı kuramıyorum diye üzülme o bağ bazen zamanla güçleniyor. Sadece sen değil birçok anne bu süreçten geçiyor. Biraz sabret, her şey yerine oturacak
Sadece düşünemk istemek yetmiyor ama işte bazen bebeğim ağlarken benimde ağlamaktan başka bir şey gelmiyor elimden. Bebeği ile karşılıklı ağlayan anne mi olur diye kendime yükleniyorum sonra işte..Bence kötü bir anne değilsin aksine çok iyi bir annesin çünkü kendini sorguluyorsun ve çocuğuna yetmek istiyorsun. Bu hisleri yaşaman senin önemseyen bir anne olduğunu gösteriyor. Yalnız değilsin, çok kişi yaşıyor aynı şeyi. İçinden geldiği gibi ağla yaz paylaş ama sakın kendine yüklenme
Videoyu mutlaka izlicem hemen belki de beni anlatıyordurO kadar çok kadın senin durumundan geçiyor ki sadece çoğumuz senin kadar cesur olup bunu dile getiremiyoruz o yüzden de herkes diğer anneler çok mutlu falan sanıyor daha yeni bir video izledim bu konuda Doğa Rutkay oynamış hatta mutlaka izlemelisin
Sosyal medyaya bakarsan herkes robot gibi mükemmel kimse en ufak sıkıntı yaşamıyor insanı daha çok gerip daha çok depresyona itiyor resmen. Ama sosyal medyanın gerçekleri yansıtmaığını çoğu durumda unutmamak lazım canım.Bakıyorum instagram fb falan herkes süper anne herkes mükemmel kadın bir tek ben yaşıyorum sanki bu zorlukları herkesin bebeği bütün gece uyuyor sabah spor yapıyorlar kilolarını vermişler vs vs... Sayenizde öyle olmadığını görüyorum şuan teşekkürler
Orası öyle aslında biliyoruz da gerçek olmadığını ama işte sanki bir tek ben onlar gibi değilim öyle hissediyorum..Sosyal medyaya bakarsan herkes robot gibi mükemmel kimse en ufak sıkıntı yaşamıyor insanı daha çok gerip daha çok depresyona itiyor resmen. Ama sosyal medyanın gerçekleri yansıtmaığını çoğu durumda unutmamak lazım canım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?